La Voz de Galicia (Santiago) - El Comarcal Santiago
As ganas poden máis cá covid en Arzúa e Melide
«O avó enche o peito cando tocan as catro netas con el», conta Sonia Rodríguez do seu sogro Pepe Vázquez, un gaiteiro autodidacta do que as súas netas semellan ter herdado un don natural para a música. A máis maior, María, non conta máis de dezaseis anos e xa hai uns cuantos que toca o tradicional instrumento; como a súa irmá Eva, que, con 12, dálle igualmente xeito á pandeireta. Tamén aprendeu a tocala, moito antes dos 9 anos que ten, a súa prima Alba, a máis pequena da familia, que este curso incorporou o tamboril á súa formación musical. A súa irmá Elia, con 12 anos, tamén toca a gaita como o avó paterno, e aínda que agora aparcou o baile galego, non lle esqueceu sacar o punto tan ben como o seguen a facer as súas primas e a pequena da casa. Non é de estrañar que o día da festa na parroquia de Campos, en Melide, «sempre hai sesión vermú e serán», conta Sonia. É a nai de Alba e de Elia, e tamén sabe tocar a pandeireta e gaita, pero tivo que renunciar a ir ás clases porque non lle chegan as horas do día para facer todo o que ten que sacar adiante. «O antollo máis grande que tiña era toca a gaita, aprendín e ségueme gustando, pero non me queda tempo e prefiro que se sigan formado as nenas», comenta esta melidense.
A escola de música e baile tradicionais na que aprendeu é a mesma á que asisten as súas fillas e as súas sobriñas: Herba Grileira, un dos colectivos melidenses que activaron este outono a súa programación con todos os protocolos de seguridade para evitar contaxios de covid. Os veciños responderon máis ca ben. O número de alumnos este curso non deixa lugar a dúbidas. Son uns cento cincuenta. E a explicación pode atoparse no que conta Sonia: «Facíallles falta empezar a escola e algo de actividade tamén, porque foron moitos meses na casa, e tiñan ganas de volver estar con outros nenos, e de facer as cousas que lles gustan». As cativas ratifícano cando se lles pregunta ao respecto. Sen saír de Melide, outra das asociacións que retomaron a súa actividade con forza foi a de mulleres rurais Alecrín. Ten 340 persoas inscritas nun variado programa con ata vinte e cinco disciplinas.
E no veciño municipio de Arzúa tampouco faltaron ganas para recuperar, na medida do posible tendo en conta a situación sanitaria, as sans rutinas. Cóntano José Manuel Pampín e Andrés Vaamonde, presidente e fundador do Club Deportivo Arzúa, unha entidade que naceu hai aproximadamente un ano cunha sección de atletismo para, recorda o segundo, «unir á afección que hai, e poder adestrar e competir coa garantía que dá facelo asegurado».