La Voz de Galicia (Santiago) - El Comarcal Santiago
«Son unha persoa normal á que lle gusta traballar polos seus veciños»
Seguindo a tendencia de que persoeiros locais protagonicen o pregón de San Pedro, a comisión de festas decidiu que fose un xalleiro de pro como José Manuel Vázquez «Huelvis», traballador municipal do equipo de Cultura, Deporte, Educación e Xuventude, así como adestrador de fútbol Uefa Pro e profesor na escola de adestradores. —Pregoeiro no seu pobo. Que se sinte?
—Seguir a estela do doutor Ángel
Carracedo, Isabel Blanco ou Isabel Silvariño, debe ser que me queren ben, ou algo faría. Penso que o maior mérito debe ser o de que son unha persoa normal que lle gusta traballar polos seus veciños, neste caso dende a miña labor de traballador municipal, así como pola constante búsqueda de iniciativas que fagan de Santa Comba un lugar que sexa referente en calquera materia.
—Cal é o recordo mais bonito que ten da pandemia?
—Pois cos máis pequenos e cos máis maiores. Facerlle a compra á xente maior que non tiña posibilidade ou tiña medo de saír, e recorrían aos servizos que tiñamos en marcha. E logo, claro está, a animación que era diaria dos cumpreanos con palabras personalizadas, aínda que a min fíxome especial ilusión axudar a rapaces que non tiñan recursos informáticos suficientes no rural para manter as clases cos traballos que lle enviaban desde os coles, polo que recorría Santa Comba.
—Antes citou a Ángel Carracedo. Que significa para vostede? — É a persoa máis importante que coñezo e aínda por riba é de Santa Comba. Podería contar moitas anécdotas porque é súper accesible. Que saibamos recoñecer a unha persoa que traballa desde Galicia para o mundo e a ciencia, é algo moi gratificante e oxalá se lle vexa recompensado co premio Princesa de Asturias.
—Que ruta lle gustaría que se fisexe realidade?
—Pois a do río Xallas. Poder andalo desde o seu nacemento ata a súa desembocadura, e que son dous sitios para min especiais, sería moi positivo para que moita xente coñecese este territorio ata a desembocadura no mar.
—Con Dumbría existe un feeling especial?
—O fútbol che trae amigos e poder adestrar a equipos de fútbol base alí, abriume moitas portas de aprendizaxe e amizades que vas cimentando co tempo. É un sitio especial que teño moi marcado e moi claro.
—Algún recordo á hora de dar o pregón?
—Pois meu irmán, que é a familia máis próxima que teño, e miña nai. Acordeime moito dela no pregón porque era unha persoa cen por cen de Santa Comba, e cos sinais de identidade que nos definen: traballadores, humildes e xente de bo corazón. E xa a imaxinei dicindo: non fales moito!
—Que lle di á xente para que veña ás festas?
—Que ben merece esta comisión co seu gran esforzo que a xente vexa as festas de San Pedro como as de todo o seu concello.