La Voz de Galicia (Lugo) - La Voz de Galicia (Lugo) - Especial3
«A artesanía é un percorrido a longo prazo»
Chegou a Galicia para preparar unha tese de bioloxía mariña a principios dos noventa, pero atopouse co Centro de Artesanía e Deseño (Centrad) de Lugo e cambioulle a vida. Idoia Cuesta, natural de San Sebastián, formouse entón no sector téxtil, en teares de alto e baixo lizo, pero un curso de cestería foi o detonante para que cambiase o seu rumbo profesional e vital para converterse en cesteira: «Dinme conta de que non podía facer cestos tradicionais porque non estaba moi valorado» e porque xa había paisanos que os facían. Así que optou pola cestería contemporánea, na que conflúen o téxtil coa cestería, e na que combina o clásico vimbio —que ela mesa cultiva na súa finca de Outeiro de Rei, onde instalou o seu obradoiro—, coa la, a pel, a rafia, a corda, a madeira ou outras fibras vexetais.
Esa adaptación da tradición cesteira ás tendencias actuais, conquistando novos mercados, e a súa importante labor de dignificación do oficio da cestaría levouna a gañar no 2014 o Premio Nacional de Artesanía. E é que, grazas ao traballo de Idoia Cuesta, a cestería galega está dando a volta ao mundo.
Creacións para Loewe
As súas creacións, baseadas na tradición, na experimentación e na investigación, pódense atopar nos escaparates de marcas de luxo ou sobre as pasarelas de moda, da man de grandes deseñadores, como Maya Hansen para a que creou un corsé de medula de roten o ano pasado, Sara Coleman ou Martín Azúa. Coa firma Loewe, por exemplo, leva traballando desde hai case unha década, e na actualidade está precisamente inmersa no prototipado de bolsos para Loewe de cara ao Salón do Moble de Milán.
As súas creacións camiñan entre o mundo da decoración, o interiorismo, a moda, os complementos e a arte, con pezas funcionais e decorativas: cestos de diferentes materiais, bolsos, lámpadas, gorros, chales, puffs... que se poden adquirir en tendas especializadas ou mediante a venda en liña na súa web.
Esa labor de creadora vai acompañada tamén do traballo formativo, impartindo cursos, pero tamén traballando en diferentes proxectos con outros colectivos, como o labor que realiza para crear cabanas de vimbio vivo para os patios escolares.
En canto á situación do sector, Idoia opina que é bastante complicada porque «a xente non cre que se poida vivir da artesanía, pero si que se pode. O que ocorre é que non vai ser chegar e gañar diñeiro, a artesanía é un percorrido a longo prazo, a formación no oficio é dura, leva tempo, dedicación e tés que ter paixón», resume.