La Voz de Galicia (Lugo) - La Voz de Galicia (Lugo) - Especial3
«Hai demanda de coitelos artesanais»
Deseños sinxelos, liñas puras, materiais de calidade e «un corte impecable» é o que define á coitelería tradicional da Fonsagrada, que recupera e actualiza o artesán Celso Núñez Ferreiro. Desde o seu obradoiro de San Martín de Suarna elabora a man pezas artesanais, únicas, distinguidas por un corte excepcional, que as fai ser elixidas por moitos cociñeiros profesionais. A diferenza entre un coitelo industrial e outro artesanal é abismal para o cliente, segundo explica Ferreiro: «O baleirado é diferente, e iso inflúe no bordo e, por tanto, no corte, así que a calidade é moito maior nun coitelo artesanal. Ademais, o artesanal ten un deseño único e dura de por vida, non facemos pezas de usar e tirar».
Novas técnicas e materias foron chegando a este obradoiro para gañar en eficacia; emprega un aceiro inoxidable sueco e xaponés de gran calidade, ademais de madeiras de buxo, freixo, acacia, bidueiro e nogueira.
Liñas cadradas, sen punta
Todo iso sen perder o espírito da coitelería tradicional fonsagradina, que se caracteriza por liñas cadradas, xeométricas, sen punta e cun bo corte. E faino para clientes de toda España e medio mundo: Reino Unido, Alemaña, Francia ou Xapón. Recibe encargos de particulares, distribúe a tendas e tamén traballa da man de cociñeiros profesionais, como ten feito con Iñaki Bretal (O Eirado da Leña, Pontevedra), Héctor López (Restaurante España, Lugo) ou Lucía Freitas (A Tafona, Santiago). De feito, fomenta o diálogo entre artesanía e hostalería, que o levou a investigar durante anos en novos deseños de coitelos. Todo o proceso de creación, desde que pensa o patrón ata o acabado final, pode levar anos.
Os tipos de artigos que ofrece van desde coitelos e garfos de mesa —aos que vai incorporar proximamente unha liña de sobremesa, algo máis pequenos, para ter o xogo completo— ata pataqueiros, mixtos, ceboleiros, de trinchar, xamoneiros, navallas...
A irrupción da pandemia freou a celebración de feiras, pero explica que as encargas mantivéronse: «Hai demanda de coitelos artesanais». Por iso afirma que este oficio —no que el se formou da man de grandes mestres ferreiros como Vicente da Porteliña e Oliverio de Queixoiro— ten futuro e un mercado ao que dar resposta. Aínda así, falta o relevo xeracional.