Olatu arrantzalea
“Surfak eraiki du gaur egun naizena. Begiak ireki dizkit, munduak nola funtzionatzen duen ikustarazi dit bidaia bakoitzak”
Umetatik izan du lotura estua surfarekin Aritz Aranburuk (Zarautz, 1985). Getariako familia arrantzalea du amaren aldetik eta bereziki gogoan du aitonak erakutsi zizkiola itsasoaren sekretuak. Uretatik bizimodua atera daitekeela erakutsi die Aranburuk, arrantzale izan gabe ere: “Udara osoa pasatzen genuen hondartzan, ezin genuen geldirik egon... Lau urte nituenetik nabil uretan, hasieran paipoarekin, gero tablarekin... Prozesu naturala izan da surfa niretzat”.
Joko bezala hasi zena, txapelketa itxura hartzen joan zen koxkortu ahala. Hamalau urterekin Capbretonen, Frantzian, Nazioarteko Surf Txapelketa bat irabazi zuenean guztia aldatu zen: “Izen handiko saria zen eta Quicksilver etorri zen ni fitxatzera kontratu on batekin, geroztik eurekin nabil”, kontatu du. Gainera, Zarautzen bertan Pukas familiak mundu mailako surflari onenak biltzen zituen urtero astebetez eta Aranburuk “liluratuta” begiratzen zien, noizbait haien lekua hartuko zuela amestuz. Nahia egi bihurtu zuen arte.
Prozesu horretan lagun izan zuen hasieran Aitor Francesena, surf irakaslea: “Helburu polit batzuk finkatu genituen eta pixkanaka joan ginen buru-belarri guztiak betetzen. Azkenean, sakrifizioak merezi izan du, asko eskertzen diot. Aitor, gurasoak eta bidaiak izan dira nire irakaslerik onenak”.
Zorioneko sentitzen du bere burua, pasioa lanbidearekin uztartzeko aukera duelako: “Gaur bilakatu naizen pertsona surfak eraiki du. Kirolak eta bidaiek pentsamendua ireki didate, munduak nola funtzionatzen duen ikustarazi didate. Herri ikuspuntu soila izatetik, foku globala edukitzera pasa naiz eta saiatzen naiz bazter ezberdinetan bizitzen dudan horretatik etxera gauza onenak ekartzen”, dio Zarauzko malekoian begi berdexkek abenduko eguzkiarekin argi egiten dioten bitartean.
Gauza asko ikusi eta bizitakoak baitira Aritzen begiak, Afrikan esaterako. Oso gogoko du Namibian sortzen den ‘Skeleton Bay’ izeneko olatua, desertuak eta itsasoak bat egiten duten puntu galduren batean sortzen den olatu ederra: “Zaila da olatu bakarra aukeratzea. Asko gustatzen zait duela lauzpabost urte aurkitu zuten baga hori surfeatzea. Munduko tubo luzeena da, toki oso berezi batean sortzen dena. Hara iristeko bidaiak ere egiten du berezi ‘Skeleton Bay’, faunak, jendeak... Baina Tahitiko ‘Tehaupoo’, Mundaka... Asko daude!”, dio irribarrez.
Arerioak ere bai, egunetik egunera “gehiago eta hobeak” ditu Aritzek. Olatu txikietan surfa asko hobetu dela azpimarratu du gainera. Olatu “txar” horiei probetxua ateratzen ikasten ari omen dira gazteak eta agian hor duela hobetzeko tartea. Aldeko, esperientzia duela dio eta Kelly Slater txapeldun handia inspirazio iturri dela beretzat: “Hogei urterekin hasi zen tituluak irabazten eta 43rekin puntaren puntan jarraitzen du. Surfaren exijentzia fisiko eta psikologikoa zenbaterainokoa den kontutan hartuta, miresgarria da hori”.
Slater edo Aranburu izan gabe ere, behin probatuta, afizioa sortzen duen kirola da surfa, nahiz eta bere arriskuak ere badituen: “Beldurra baino gehiago errespetua diot itsasoari. Esker oneko kirola da, ‘muturreko kirol’ gisa katalogatuta dagoen arren, bakoitzak erabakitzen du limiteak non dauden. Egia da guretzat korala edo laba bolkanikoa duten hondoak oso arriskutsuak izaten direla, edota XXL olatuetan ibiltzea ez dela erreza, baina Zarautzen udaran olatutxoak hartzen ibiltzea esaterako oso gomendagarria da. Pixkanaka joan behar da, itsutu gabe eta zalantza izatekotan, dakienari galdetuz. Izan ere, ez ahaztu itsasoak beti izango duela guk baino indar gehiago”, Aritz Aranburu olatu arrantzale gaztearen hitzak