Vervolg van pagina 1: Twintig jaar geëist...

Op basis van een algehele risicoprognose wordt de kans op herhaling van seksueel grensoverschrijdend gedrag of van een pedoseksueel delict matig tot hoog geacht. Uit het psychiatrische rapport blijkt dat de man niet lijdende is aan een ziekelijke stoornis en of gebrekkige ontwikkeling van zijn geestesvermogens. De gedragskeuzes en gedragingen ten tijde van het ten laste gelegde kunnen niet verklaard worden door het feit dat er sprake is van een psychiatrische stoornis. De psychiater stelt vast dat het probleemoplossend vermogen als voldoende ontwikkeld wordt ingeschat, want de man kan het onderscheid maken tussen goed en kwaad. Op basis hiervan concludeert de psychiater dat het feit hem volledig kan worden toegerekend. “Het is zeer verwerpelijk dat hij zeer jeugdige slachtoffers heeft gemaakt. Voor hun hele leven zijn zij getekend en ze zullen door het leven moeten gaan met een ernstige ziekte en trauma’s”, zegt de officier. Ze eiste in het tweede kanton (Paramaribo) vijftien jaar celstraf onvoorwaardelijk en begeleiding door een psycholoog. In het derde kanton is vijf jaar celstraf geëist. Advocaat Shefani Amirkhan betoogde dat haar cliënt een volmondige bekentenis heeft afgelegd. Ze geeft aan dat de man spijt heeft van zijn handelingen en niet weet hoe hij op het idee is gekomen deze handelingen te plegen. Haar cliënt heeft meegewerkt aan het onderzoek. In zijn laatste woord vond AL zijn strafeis hoog. Op 27 februari doet de rechter uitspraak. WJ