Pas ontdekte leegte in de ruimte duwt ons sterrenstelsel weg

Voormalige leider

Nieuw onderzoek toont aan dat er niet alleen aan de Melkweg getrokken wordt. Ons sterrenstelsel wordt ook geduwd. Je bent je er waarschijnlijk niet zo van bewust, maar we zijn continu in beweging. Zo draait de aarde met een snelheid van zo een 1600 kilometer per uur om haar as en met zo een 100.000 kilometer per uur om de zon heen. Die zon draait weer met een snelheid van zo’n 850.000 kilometer per uur om het centrum van de Melkweg heen. Voel je jezelf al duizelig? Het wordt nog gekker. Want de Melkweg haast zich, samen met het Andromedastelsel, weer met een snelheid van zo een 630 kilometer per seconde (2 miljoen kilometer per uur) door de ruimte.

Grote vraag is natuurlijk waarom de Melkweg en het Andromedastelsel zich zo snel door de ruimte bewegen. In eerste instantie dachten onderzoekers dat de Great Attractor de boosdoener was. Dit is een gebied dat zo een 150 miljoen lichtjaar van de Melkweg verwijderd is en zo een zes clusters van sterrenstelsels bevat. En die clusters zouden met hun enorme zwaartekracht aan de Melkweg trekken. Niet veel later wezen onderzoekers nog een andere boosdoener aan: de Shapley Concentration. Het ligt zo een 600 miljoen lichtjaar voorbij de Great Attractor en bestaat uit meer dan 24 clusters. Het moge duidelijk zijn: er zijn enorme structuren in de ruimte die aan ons sterrenstelsel trekken.

Maar daarmee is het verhaal nog niet compleet, zo stellen onderzoekers nu in het blad Nature Astronomy. Want er wordt niet alleen aan de Melkweg getrokken. Ons sterrenstelsel wordt ook geduwd. En wel door een tot voor kort onbekend, groot, relatief leeg gebied. De onderzoekers hebben het de Dipole Repeller gedoopt.

De onderzoekers bestudeerden hoe sterrenstelsels zich door de ruimte bewogen. “We ontdekten dat onze Melkweg zich weg haast van een grote, nog niet eerder geïdentificeerde regio met een lage dichtheid”, vertelt onderzoeker Yehuda Hoffman. “Omdat het gebied afstoot in plaats van aantrekt, hebben we het de Dipole Repeller genoemd. We worden dus niet alleen aangetrokken door de bekende Shapley Concentration, maar ook weggeduwd door de nieuw ontdekte Dipole Repeller. Blijkbaar zijn dit geduw en getrek allebei net zo belangrijk voor onze locatie.”

Het is niet voor het eerst dat onderzoekers suggereren dat er een gebied met een lage dichtheid is die onze Melkweg wegduwt. Maar het bleek eerder lastig te zijn om de afwezigheid van sterrenstelsels in zo een gebied aan te tonen. Dat is onderzoekers nu dus wel gelukt. De wetenschappers verwachten dat het in de toekomst met zeer gevoelige telescopen mogelijk moet zijn om de weinige sterrenstelsels die zich in de lege ruimte, die zij Dipole Repeller hebben genoemd, bevinden, waar te nemen. En daarmee zou het bestaan van deze afstotende leegte onomstotelijk bewezen zijn. (Bron / Foto: Scientias)

Foudouko was de voormalige

Dus verzamelden de onderzoekers in de ondiepe wateren van de Rode Zee meer dan 100 van deze kleine krabbetjes. Elke krab die ze wisten te vangen, hield twee zee-anemonen vast. Onderzoek wees uit dat deze anemonen behoorden tot het geslacht Alicia en waarschijnlijk zelfs tot een nieuwe soort gerekend konden worden. Maar, en nu wordt het bijzonder, ondanks dat de onderzoekers grondig zochten, slaagden ze er niet in om de zee-anemonen in het wild – en dus niet in de klauwen van de krabben – terug te vinden. Maar als de onderzoekers de zee-anemonen al niet konden vinden, hoe kwamen al die krabben dan aan voldoende zee-anemonen om beide klauwen mee te vullen?

De onderzoekers zetten een experiment op waarin ze – heel gemeen – de zee-anemoon van een krab afpakten. De krab bleek daarop de