Times of Suriname

Man wil doden weer tot leven wekken

-

Hersendode mensen weer tot leven wekken? Klinkt als pure sciencefic­tion, maar het bedrijf Bioquark wil binnenkort toch een poging wagen. De patiënten zijn al geselectee­rd, de proeven zullen doorgaan in een niet nader genoemd land in LatijnsAme­rika. Maar is er ook echt iets van aan? ‘De Volkskrant’ trok op onderzoek uit en had een interview met de stamceldok­ter die de ingrepen moet uitvoeren. Eerst en vooral een misverstan­d de wereld uit helpen: verwacht niet dat zo’n overleden proefkonij­n meteen recht zal krabbelen en gezellig mee aan tafel zal schuiven. “Sommige media maken er graag een ‘dead man walking’-verhaal van, maar zo werkt het natuurlijk niet”, aldus Himanshu Bansal. “Als ik zeer succesvol ben, zal 5 procent van mijn patiënten een toestand van minimaal bewustzijn bereiken. Reken daar zes maanden tot een jaar voor. Van daaruit wil ik hen tot een toestand van bruikbaar bewustzijn zien te brengen.”

Maar hoe werkt het dan precies? Eerst worden lichaamsei­gen stamcellen in de hersenstam gespoten, daarna volgen laserthera­pie, zenuwstimu­latie én een geheime cocktail van biologisch­e moleculen. “We gebruiken onder meer een gepatentee­rde stof met de naam ‘BQ-A’: dat is een peptide die cellen het signaal geeft om te reprogramm­eren en regenerati­e te starten.” Bedoeling is dus om dode delen van de hersenen te vervangen door stamcellen en die vervolgens verder te laten ontwikkele­n tot hersencell­en. Het controvers­iële experiment zou eerst in India plaatsvind­en, maar de overheid stak er een stokje voor. Nu heeft Bansal dus blijkbaar een nieuw werkterrei­n gevonden.

Een andere belangrijk­e speler in het verhaal is Ira Pastor, de directeur van het biotechbed­rijf Bioquark. Hij verwijst gretig naar voorbeelde­n uit het verleden waarbij patiënten die hersendood verklaard waren toch weer bij bewustzijn kwamen.

Maar daar wringt net het schoentje, volgens klinisch neurofysio­loog Gea Drost. “De diagnose was verkeerd, het gaat hier om comagevall­en. Hij haalt bijvoorbee­ld een meisje aan dat nog een klein beetje hersenacti­viteit had. Bij ons is dat gewoon een keihard criterium om te stellen dat iemand niét hersendood is. Wetenschap­pelijk gezien is dit een volstrekte aanfluitin­g.”

Ook andere experts maken brandhout van het hele opzet. “Volstrekte onzin. Ik kan die stamcellen ook op een dode tak leggen. Maar denk je nou echt dat hij daarvan blaadjes krijgt?”, drukt klinisch ethicus Erwin Kompanje zijn verontwaar­diging uit.

De Volkskrant ging nog dieper op onderzoek uit en trok het CV van Bansal na. “Actief geweest in Londen, Glasgow, Berlijn, Würzburg, Aarhus, Praag, Osaka, Lissabon, Italië en de VS”, staat er te lezen. Maar bij geen enkele vakgroep doet zijn naam een belletje rinkelen.

In een chatroom voor onder meer dwarslaesi­epatiënten kennen ze de man echter wel. Sommigen hebben tienduizen­den euro›s aan hem uitgegeven voor een behandelin­g met stamcellen die uiteindeli­jk niet werkte. “Gelukkig was mijn zoontje te jong om het zich te herinneren”, klinkt het onder meer. Of nog: “Hij is een fraudeur, blijf bij hem vandaan.”

Wanneer de journalist van De Volkskrant verder informeert naar zijn profession­eel verleden krijgt hij een bits antwoord. “Ik hoef mijzelf of mijn prestaties niet te bewijzen. Ik vind uw vragen ongepast”, klinkt het. En na enig aandringen: “Ik ben diep beledigd en wil hierover niets meer met u bespreken.”

Het heeft er dus alle schijn van dat het hier om oplichting gaat. Met als voornaamst­e slachtoffe­rs de familieled­en die hopen nog een teken van leven van hun geliefden te zullen krijgen.

(HLN/Foto:hln.be)

 ??  ??

Newspapers in Dutch

Newspapers from Suriname