Vervolg verhaal: De schilpad en de ondergaande zon

Op een middag was de schildpad een klein stukje over het eiland aan het wandelen. Hij keek hoe de krabbetjes over het strand liepen en hoe het water van de zee op het strand stroomde en weer terug. Plotseling werd het een beetje donkerder. De schildpad keek naar de zon en zag dat er een soort hapje uitgenomen was. De schildpad schrok hier erg van. Als dat hapje maar niet groter werd. Maar het hapje werd groter en het werd steeds donkerder op het eiland. ‘Och zon’ riep de schildpad ‘ga alsjeblieft niet weg!.’ ‘En als je dan weg gaat kom dan alsjeblieft snel weer terug.’ Het werd steeds donkerder en de schildpad zag dat de vogel in paniek naar het eiland kwam vliegen.’ Hierzoo! riep de schildpad naar de vogel’ De zon zag er nu meer uit als de maan, hij leek een beetje op een afgeknipte teennagel en gaf nog heel klein beetje licht. Net genoeg licht voor de vogel om de schildpad te zien en naast hem te landen. “Wat is er aan de hand riep de vogel.’ ‘De schildpad zei dat die het ook niet wist. ‘Zon kom alsjeblieft terug ‘riep de schildpad weer. ‘Sorry dat ik je niet meer gedag zeg, je bent zo belangrijk voor me.’De vogel kraste: ‘Houd op met die onzin het is echt niet zo dat die zon naar jou gaat luisteren.’Toen werd het zo donker dat de schildpad en de vogel elkaar niet meer konden zien. De schildpad had nog nooit gezien dat het zo donker was. Het was anders dan ‘s nachts omdat hij ook geen licht van de maan zag. ‘Ik ben bang riep de vogel!’De schildpad was ook heel bang maar hoopte dat de zon naar hem geluisterd had en terug zal komen. De vogel zei: ‘De zon komt nooit meer terug het zal altijd donker blijven, de zon is niet om de aarde gedraaid maar hij is gewoon uitgedoofd.’De vogel begon te huilen. De schildpad keek naar boven in de duisternis. Het leek alsof hij daar wat zag, een klein beetje licht kwam om de hoek kijken en het werd steeds iets meer. “Vogel!,” riep de schildpad ‘Kijk… de zon komt terug.’De vogel had het eerst niet door omdat hij de druk bezig was met huilen. “Zie je wel het werkt’ riep de schildpad. ‘De zon komt terug.’ “Hoi zon fijn dat je er weer bent, we hebben je zoooo gemist! De vogel keek nu ook naar de zon en zag dat die steeds groter werd. De vogel juichte van blijdschap en maakte salto’s in de lucht. De zon werd steeds groter totdat hij weet een normaal rondje was. De vogel en de schildpad vierden de hele dag feest op het strand. De zon zakte nu lager in de zee en de vogel en de schildpad keken samen naar de ondergaande zon en vroegen hem of die de volgende dag weer terug zal komen. En dat kwam hij.

(1001 korte verhalen.nl)