Times of Suriname

Na 15 miskramen in 13 jaar houdt koppel eindelijk baby in armen

-

Een Amerikaans­e echtpaar dat een half miljoen dollar uitgaf om zwanger te worden, heeft na 15 miskramen eindelijk een baby gekregen. Maar er is een grotere verrassing: Ze verwachten nu ook nog een tweeling.

De afgelopen dertien jaar stond het leven van Lindsay Vargas (35) en haar echtgenoot Brian (37) in het teken van het krijgen van kinderen. Naast de vele miskramen, lukte het hen drie keer niet om een kindje te adopteren, hadden ze dertien onsuccesvo­lle inseminati­epogingen en een buitenbaar­moederlijk­e zwangersch­ap.

Het koppel uit Nebraska trouwde in 2005 en gebruikte al hun geld, waaronder hun opgebouwde pensioen en hun beursaande­len, om hun ‘vermoeiend­e, beschamend­e en dure’ droom van ouderschap in vervulling te zien gaan. “Toen we hieraan begonnen, dacht ik simpelweg: over een paar maandjes ben ik zwanger”, aldus Lindsay, die eigenaress­e is van een kapsalon.

Omdat ze na anderhalf jaar nog niet zwanger waren, besloten ze naar een gynaecoloo­g te gaan die haar het middel Clomid gaf. Hiermee zou haar eisprong worden geholpen. “Mijn arts verhoogde steeds de dosis maar dat werkte niet. Daarnaast hield hij mij niet echt in de gaten, waardoor ik na een tijdje met een cyste zo groot als een softbalbal op mijn eierstok rondliep.”

Na het verwijdere­n van de cyste probeerden Lindsay en Brian in de daaropvolg­ende vijf jaar om zwanger te worden met behulp van kunstmatig­e inseminati­e waarbij haar eitjes en zijn sperma werden gebruikt. “Ik werd wel steeds zwanger, maar na acht weken verloor ik elke keer de vrucht,” vertelt Lindsay. “Bij de eerste echo hoorden we steevast een hartje kloppen, maar bij de tweede afspraak was er niets meer.”

Het werd steeds zwaarder om alle procedures te onder gaan. De emotionele achtbaan waar de Amerikanen inzaten, was soms te heftig. “Na de eerste vier miskramen, besloten we het niemand meer te vertellen als ik zwanger was. Ik had bijna een geheim leven, ik schaamde me om met anderen te delen dat er weer geen kindje meer was.”

“Ik verlangde zo diep naar een zorgeloze zwangersch­ap dat ik jaloers werd op alle zwangeren in mijn omgeving. Zelfs op de vrouwen die ik bij de supermarkt tegenkwam.”

Na vijftien miskramen stelde de nieuwe arts van Lindsay dat ze moest stoppen. “We moeten het opgeven, we kunnen niks meer voor je doen”, was zijn boodschap. “Dat was het moment dat mijn zus Kelly zei dat ze mijn baby wilde dragen.” Dat had ze wel vaker aangegeven, maar omdat haar zus al drie kinderen van zichzelf had, wilde ze haar niet verder belasten. Maar deze keer besloot ze het aanbod wel aan te nemen. “Onze moeder was net overleden en zij had niet gewild dat we onze kinderwens op zouden geven.”

Helaas viel ook deze droom al snel in duigen. Op Kelly’s eierstok was een grote tumor gevonden. Deze werd samen met de eierstok verwijderd. Ook kunstmatig­e inseminati­e lukt niet. Ze gebruikten vreemd zaad omdat het echtpaar inmiddels wist dat het sperma van Bryan een genetische afwijking had waardoor zwangersch­appen vaak in miskramen uitlopen. Maar na vier pogingen gaven ze het alle drie op.

“We waren er kapot van”, aldus Linday. Ze besloten daarom een Go Fund Me-campagne op te zetten waarmee ze de kosten van een surrogaatm­oeder konden dekken. Tegelijker­tijd probeerden ze om met eitjes van Lindsay nog een laatste keer om via een reageerbui­s zwanger te raken. “Ondertusse­n was er een vrouw die ons vroeg of we haar ongeboren kindje wilden adopteren. Natuurlijk gingen we daar voor.” Kleine Henley werd 15 oktober geboren.

Daarnaast was er ander heel bijzonder nieuws. Het was Lindsay en Brian eindelijk gelukt om over die kritieke achtwekeng­rens te komen. Sterker nog: ze waren zwanger van een tweeling. Een jongen en meisje die in april worden geboren. Het Amerikaans­e koppel is verschrikk­elijk blij met hun eindelijk uitdijende kinderscha­re. Lindsay: “We zijn er bijna kapot aan te gaan, maar het was het allemaal dik waard.”

(AD/Foto:ad.nl)

 ??  ??

Newspapers in Dutch

Newspapers from Suriname