Internationale Vrijwilligersdag

Door de Verenigde Naties is 5 december uitgeroepen tot de ‘Internationale Vrijwilligersdag’ (International Volunteer Day). Deze dag is door de vrijwilligersorganisaties van de Verenigde Naties sinds 1986 ingesteld om wereldwijd respect te tonen voor het vrijwilligerswerk en dit te promoten. Een vrijwilliger is iemand die uit vrije wil werkzaamheden verricht, buiten een vast dienstverband. In het algemeen zijn deze werkzaamheden onbetaald of staat er een vergoeding tegenover die lager ligt dan het minimumloon bij betaald werk. Tegenwoordig worden vrijwilligers opgedeeld in twee categorieën: nieuwe en klassieke vrijwilligers. De klassieke vrijwilliger is iemand die jarenlang in dezelfde organisatie een taak blijft uitvoeren. Zijn motivatie wordt vaak gelinkt aan sociale aspecten. De vrijwilliger blijft bij de organisatie, omdat de andere vrijwilligers vrienden zijn en omdat hij al jaren hetzelfde doet. Deze vorm komt vanaf het begin van de eenentwintigste eeuw minder vaak voor, dan de nieuwe vrijwilliger. De nieuwe vrijwilliger gaat eerder ‘shoppen’ en neemt een engagement op met een specifiek doel (iets leren, een problematiek oplossen). Het was lange tijd ‘in’ om vrijwilligers als goedkoop gemotiveerde krachten te kunnen inschakelen, zonder of met heel weinig begeleiding. De organisatie en vrijwilliger zagen de gevolgen daarvan op hun eigen manier. De organisatie zag vooral het amateurisme (de vrijwilliger die zich overschat), de ongelijke motivatie en hoeveelheid verzet werk.

Vrijwilligers daarentegen klaagden over de onvoldoende duidelijkheid in de taakomschrijving (wat van hen verwacht werd), de ontoereikende of ontbrekende feedback (of ze het goed deden of wat bijgestuurd kon worden) en te lage waardering en/of beloning. De begeleiding van vrijwilligers is zowel op individueel als groepsvlak, op organisatorisch vlak als op beleidsvlak een noodzaak, wil het vrijwilligerswerk blijven bestaan op een kwaliteitsvolle wijze. Op individueel vlak zal de persoon die verantwoordelijk is voor de coördinatie van vrijwilligers een luisterend oor bieden. Hij is geen persoonlijke therapeut, en mag dit niet worden, maar maakt tijd vrij om te luisteren naar wat iemand op de lever heeft. Hij verwijst zo nodig door naar geschikte hulpverlening. Meestal heeft de vrijwilliger een afstand tot de arbeidsmarkt.

Op groepsvlak is de coördinator een groepswerker die de samenhang bevordert door (al naargelang de groeifase waarin de groep zich bevindt) taakgericht, groepsgericht of persoonsgericht in te grijpen. Op organisatorisch vlak ligt de nadruk bij organisatie, taak, betrokkenheid en ondersteuning.

(Bron: www.wikipedia.org)