Sporen van leven op Jupiters maan Europa lijken toch binnen handbereik

Ze bevinden zich op sommige plekken mogelijk maar 1 centimeter onder het oppervlak. Van een afstandje bezien lijkt Jupiters maan Europa weinig gastvrij. De maan is namelijk bedekt met een ijskorst. Maar onderzoek suggereert dat onder die ijskorst een vloeibare oceaan te vinden is. En in die oceaan zou leven kunnen ontstaan en doordat de ijskorst het beschermt tegen de gevaarlijke straling waarmee Europa continu gebombardeerd wordt kunnen gedijen. Volgens velen is de ijzige maan dan ook één van de beste plekken om op zoek te gaan naar buitenaards leven. nodig hebben die heel diep zeker enkele meters – in de keiharde ijskorst van Europa moet boren. En zo’n lander kunnen we op dit moment niet bouwen.

Kortom: sporen van leven op de maan Europa leken buiten handbereik. Léken. Want in een nieuw paper verschenen in het blad Nature Astronomy – maken onderzoekers bekend dat Europa niet overal even sterk door straling gegeseld wordt. Het betekent heel concreet dat er plekken zijn waar eventueel biologisch materiaal zich net onder het oppervlak kan ophouden. bouwblokken voor eiwitten met verschillende doses straling die overeenkomen met de doses straling die verschillende delen van Europa te verduren krijgen. Hieruit blijkt dat aminozuren in gebieden rond de evenaar tot een diepte van zo’n 10 tot 20 centimeter onder het oppervlak kunnen standhouden. Op hoger gelegen breedtes waar de straling minder heftig is, zouden ze zelfs tot 1 centimeter onder het oppervlak gedurende 10 miljoen jaar intact kunnen blijven.

Toekomstige Europa-landers hoeven zolang ze maar op de juiste plek aan het werk gaan dan ook niet zo diep te boren als eerder werd gedacht. Het is goed nieuws. Zeker nu er plannen liggen voor een missie naar Europa. NASA hoopt na 2020 de Europa Clipper te lanceren. De sonde zal onderzoek gaan doen naar Europa en geschikte landingsplekken voor een toekomstige lander identificeren. De sonde zal in totaal 45 keer langs Europa scheren, en daarbij ook herhaaldelijk over gebieden vliegen die relatief weinig straling opvangen en dus met name interessant kunnen zijn als landingsplaats voor toekomstige missies.

(Bron: Scientias)