Martin Luther King houdt zijn beroemde speech

Op 28 augustus 1963 houdt Martin Luther King zijn beroemde speech tijdens een enerverende vredesmars van zo’n tweehonderdduizend mensen naar het Lincoln-monument in Washington. Hij kijkt vanaf de trap van het monument uit over een zee van mensen. De massa kijkt vol verwachting op naar Kings charismatische verschijning. Hij begint te spreken, eerst in een wat abstracte metafoor, maar hij wijkt al snel door het aanmoedigende geroep uit het publiek (‘zeg het, zeg het’) af van zijn oorspronkelijke tekst. Martin Luther King toont Amerika op indringende wijze de schaduwzijde van In 1964 kreeg King de Nobelprijs voor de Vrede.

‘the American dream’.

De rede hield hij ter gelegenheid van de mars naar Washington die die dag in de stad was aangekomen, ten overstaan van een publiek van meer dan 200.000 mensen. Van de rede werd rechtstreeks verslag uitgebracht op televisie. Met de mars wilde de Amerikaanse burgerrechtenbeweging de weg vrijmaken voor meer arbeidsplaatsen, vrijheid en gelijkheid, in het bijzonder voor de Afro-Amerikanen in de Verenigde Staten. De mars werd georganiseerd door zes mensenrechtenorganisaties die The Big Six genoemd werden. Van de rede werd rechtstreeks verslag uitgebracht op televisie en die kreeg een uitgebreidere media-aandacht dan welke gebeurtenis ook, sinds de inauguratie van John F. Kennedy als president van de Verenigde Staten op 6 januari 1961.

De rede schreef King met hulp van Stanley Levison en Clarence Benjamin Jones in Riverdale. Volgens Jones waren de logistieke voorbereidingen van de aankomst van de mars naar Washington zo zwaar, dat de rede niet hun eerste prioriteit had. In de avond van 27 augustus, 12 uur voor het uitspreken van de rede, wist King nog niet hoe hij het publiek zou toespreken. De rede had hij in feite ook al rond achtmaal eerder uitgesproken, echter wel telkens

‘I have a dream’

in een iets andere versie. Voordat hij in Washington begon aan de rede, riep zangeres Mahalia Jackson uit het publiek: “Tell them about the dream, Martin!”

In augustus 2015 werden in een stadsbibliotheek geluidsopnamen ontdekt van een eerdere versie van deze toespraak. King sprak deze uit op 27 november 1962 op een high school in Rocky Mount (North Carolina), 8 maanden voor de legendarisch geworden toespraak in Washington. De rede wordt als een retorisch meesterwerk beschouwd.

King paste citaten uit allusies toe de Bijbel, als de Amerikaanse Onafhankelijkheidsverklaring, de Grondwet van de Verenigde Staten, en de Emancipatieproclamatie en de Gettysburg Address, beide van president Abraham Lincoln. Het gebruik van anaforen en de wijze van voordracht zijn typerend voor de preekwijze in het methodisme. Een voorbeeld van een anafoor is het moment waarop King de mensen aanspoort het moment aan te grijpen, met “Now is the time...”, en dat viermaal in zes paragrafen te herhalen.

De anafoor ‘I have a dream’ wordt zelfs achtmaal herhaald.

(Bron: Beleven)