Nainggolan komt niet terug op besluit
VOETBAL - Radja Nainggolan werd eerder dit jaar, tot verbazing van bijna heel voetbalminnend België, niet opgeroepen voor het WK. De middenvelder maakte vlak nadat het nieuws dat Roberto Martínez hem niet meenam naar Rusland, bekend te stoppen als international. De dertigvoudig international leek door de snelheid van die beslissing wat overhaast gehandeld te hebben en de hoop in België was dat hij in de toekomst nog terug zou komen op het besluit. Nainggolan maakt nu echter duidelijk dat hier niet op gerekend hoeft te worden. “Ik kom nooit meer terug. Ik heb gezegd dat ik zou stoppen als ik niet werd geselecteerd voor het WK en ik ben een man van mijn woord. Ik speel met veel liefde voor Internazionale, maar ik heb ook een ander leven buiten de voetballerij”, vertelt de dertigjarige Naiggolan aan ESPN. “Als er morgen een nieuwe bondscoach komt en hij ‘kom op’ zegt, is het nog steeds ‘nee’. Als ik iets besloten heb, blijf ik daar namelijk bij.”
“Ik heb niet gezegd dat ik niet geïnteresseerd ben zolang deze bondscoach er zit. Als ik zeg dat het voorbij is, is het voorbij, ik heb er goed over nagedacht. Iedere keer als er nu een interlandperiode is, heb ik vier of vijf dagen vrij en daar ben ik blij mee, omdat ik me dan kan concentreren op Inter en andere dingen”, vervolgt Nainggolan zijn verhaal. De middenvelder was in 2016 onder Marc Wilmots nog een vaste waarde op het EK en zijn afwezigheid op het WK kwam dan ook als een enorme tegenvaller: “Ik was enorm, enorm teleurgesteld. Ik zie het ook anders: er zijn spelers opgeroepen voor België die niet speelden bij hun clubs.”
“Ik speelde dat seizoen vijftig wedstrijden en werd alsnog niet geselecteerd. Ik heb ook nooit geëist dat ik zou spelen, ik verdiende het alleen om erbij te zitten in plaats van sommige andere spelers. Daarna kwamen de excuses, maar die waren allemaal zielig. Hoe kon het dat ik vijftig wedstrijden kon spelen voor AS Roma terwijl ik kritiek kreeg op mijn levensstijl? Ik vind het verkeerd als mensen iets zeggen zonder eerst met mij te praten. Je moet dat soort dingen in mijn gezicht zeggen, zodat we erover kunnen praten en elkaar de hand kunnen schudden. Als je me dan niet meer oproept, heb ik er meer respect voor dan wanneer je dat niet doet.” (VP)