Mogelijk veel meer exomanen dan gedacht
In ons zonnestelsel zijn er talloze manen te vinden. Behalve onze aarde en Mars, hebben ook Jupiter, Saturnus, Neptunus en Uranus allemaal natuurlijke satellieten (Jupiter telt er zelfs 79). Hebben exoplaneten eigenlijk ook exomanen? Dat is nog wat onduidelijk. Onlangs kondigden Amerikaanse onderzoekers trots aan wellicht de eerste exomaan op het spoor te zijn. Maar tot op heden is het doorslaggevende bewijs hiervoor nog niet gevonden. Onderzoekers van de Universiteit van Zürich hebben in een nieuwe studie echter ontdekt dat ook ijsreuzen in staat zijn om manen te vormen. En als dit het geval is, bestaan er wellicht een heleboel exomanen, waar misschien wel leven te ontdekken is.
IJsreuzen
De onderzoekers concentreerden zich in hun studie op de ijsreuzen Uranus en Neptunus. Uranus beschikt over vijf grote manen. Neptunus daarentegen telt slechts één grote en zware maan: Triton. Astronomen denken dat Triton niet is ontstaan rond Neptunus, maar later door de planeet is ‘gevangen’. De manen van Uranus zouden wellicht door een kosmische botsing zijn geboren. Echter lijken de manen van Uranus wat weg te hebben van de maansystemen van Saturnus en Jupiter. En hiervan wordt gedacht dat ze zijn ontstaan uit een gasachtige schijf rond de planeten.
Gasschijf
Zouden de ijsreuzen dan toch zelf de manen hebben gevormd? “Tot nu toe werd aangenomen dat Uranus en Neptunus te licht zijn om zo’n gasachtige schijf te vormen,” zegt onderzoeker Judit Szulágyi. Maar uit complexe computersimulaties van de Zwitserse onderzoekers blijkt dat Uranus en Neptunus wel degelijk in staat zijn geweest om hun eigen gasstofschijf te maken terwijl ze zich aan het vormen waren. En de computersimulaties lieten zien dat hieruit ijzige manen werden geboren, die qua samenstelling sterk lijken op de huidige natuurlijke satellieten van Uranus.
Exomanen
Hoewel de studie meer kennis verschaft over de geschiedenis van ons zonnestelsel, kan het onderzoek in een veel breder perspectief worden geplaatst. “Als ijsreuzen ook hun eigen manen kunnen vormen, betekent dit dat de hoeveelheid manen in het heelal veel groter is dan eerder werd gedacht”, vat Szulágyi samen. Daarnaast worden er regelmatig ijzige exoplaneten aangetroffen. “We kunnen daarom in het komende decennium veel meer exomaan-ontdekkingen verwachten.” De bevindingen zijn ook heel interessant voor de zoektocht naar andere bewoonbare werelden. Neem bijvoorbeeld de ijzige manen van Jupiter en Saturnus: Europa en Enceladus. Over deze manen wordt gedacht dat ze vloeibaar water onder hun dikke ijskorst hebben. “Deze onder het oppervlak liggende oceanen zijn duidelijk plaatsen waar leven zoals wij dat kennen, zich kan ontwikkelen”, zegt Szulágyi. Dus meer ijzige manen in het universum, betekent op zijn beurt meer potentieel leefbare hemellichamen buiten ons zonnestelsel. (Scientias)