Droge tong: oorzaken en behandeling van uitgedroogde tong

Een gezonde tong is roze van kleur en heeft smaakpapillen (kleine bultjes). De tong moet goed worden bevochtigd met speeksel. Het speeksel zorgt ervoor dat voedsel afgebroken kan worden vóór de spijsvertering en de tanden bedekt en beschermd worden tegen bacteriën en tandbederf. In een aantal omstandigheden ontstaat een droge tong, bijvoorbeeld als gevolg van uitdroging, een auto-immuunziekte, roken of medicatiegebruik. Een uitgedroogde tong gaat vaak gepaard met andere tekenen zoals pijn en eetproblemen. Een goede tand- en mondhygiëne, voldoende water drinken en op suikervrij snoep kauwen zijn enkele tips om de speekselproductie te verhogen waardoor een droge mond en droge tong minder snel tot stand komen.

Auto-immuunziekten en droog aanvoelende tong

Diverse auto-immuunziekten (ziekten waarbij het lichaam zichzelf aanvalt) hebben een droge tong (en droge mond) als symptoom. Dit geldt bijvoorbeeld voor de ziekte van Addison (onvoldoende productie van hormonen) en het syndroom van Sjögren (aandoening met droge ogen, droge mond en droge keel). Hoe langer de patiënt een droge tong negeert, hoe langer de ziekte de kans heeft om schade aan te richten in het hele lichaam. Het is bijgevolg belangrijk om bij een droge tong en bijkomende tekenen of een aanhoudende of frequente droge tong de arts te raadplegen.

Chronische aandoeningen en droge tong

Bovendien veroorzaken chronische aandoeningen mogelijk een tong die droog aanvoelt, zoals diabetes mellitus (suikerziekte), hiv / aids, bloedarmoede, reumatoïde artritis (ontsteking van gewrichten en organen), een hoge bloeddruk (hypertensie) en mucoviscidose (taaislijmziekte met verstopping van organen). Zelfs zenuwschade van het hoofd en de nek leidt tot een verminderde speekselproductie, wat een droge tong tot gevolg heeft.

Infectie

Een droge tong is soms het resultaat van een infectie, al leidt een infectie af en toe ook tot een droog aanvoelende tong. Mogelijk ontwikkelt zich bijvoorbeeld een witte laag op de rug van een droge tong. Dit wijst op mondspruw (orale candidiasis), een soort schimmelinfectie. Gingivitis, een ontsteking van het tandvlees, leidt mogelijk ook tot droogheid van de tong. Hierbij ontstaan tevens andere tekenen, zoals snel bloedend tandvlees, rood tandvlees en gezwollen tandvlees. Een tandarts behandelt een mondinfectie en reikt oplossingen aan die het genezingsproces versnellen, zoals medicijnen en speciaal mondwater. Leefstijlfactoren zoals roken of het gebruik van pruimtabak tasten de productie van speeksel in de mond aan en verergeren de droge mond, wat leidt tot een droge tong. Ook is een mondademhaling in plaats van een neusademhaling heel vaak een oorzaak van een uitgedroogde tong.

Medische behandelingen

Bijwerkingen van medische behandelingen leiden soms ook tot een droog aanvoelende tong. Dit is dan voornamelijk het resultaat van schade van de speekselklieren (klieren die speeksel produceren zodat de mond en tong vochtig blijven), waardoor uiteindelijk een verminderde speekselproductie tot stand komt. Radiotherapie aan de nek of het hoofd tijdens de behandeling van kanker of chemotherapie zijn medische behandelingen die mogelijk leiden tot een droge tong. Ook gaat een chirurgische verwijdering van de speekselklieren soms gepaard met een droge mond en tong.

Als een patiënt niet genoeg drinkt, werkt het lichaam hard om de vloeistof die het heeft te behouden. Daarom is één van de eerste tekenen van uitdroging een verminderde speekselproductie. De tong voelt droog en zelfs gezwollen aan omdat het lichaam de speekselproductie vermindert om vocht te besparen. Een droge, uitgedroogde tong is geen teken dat de mond uitgedroogd is; het is een teken dat het hele lichaam meer vocht nodig heeft. Andere uitdrogingsverschijnselen omvatten minder plassen, donkere urine, hoofdpijn, verwardheid, prikkelbaarheid, lusteloosheid, een snelle hartslag en bewusteloosheid. Naast het drinken van te weinig water zijn ook vele andere factoren bekend die leiden tot uitdroging zoals onder andere koorts, overmatig zweten, braken, brandwonden, diarree en bloedverlies.

Vaak geassocieerde symptomen

Een droge tong leidt tot eetproblemen. Als een patiënt onvoldoende speeksel heeft om de spijsvertering te bevorderen, ontstaan kauwproblemen en slikproblemen. Heel wat zeer gezonde voedingsmiddelen zijn niet langer een realistische voedselkeuze voor patiënten met een droog aanvoelende tong. Wanneer dit probleem slechts kortstondig plaatsvindt, is dit niet ernstig maar op de langere termijn leiden beperkte voedselkeuzes echter tot een tekort aan voedingsstoffen / vitaminetekorten en ondervoeding.

Slechte adem

De droge tong is een broedplaats voor de bacteriën die bijdragen aan een slechte adem (halitose). Speeksel houdt niet alleen de mond vochtig (gehydrateerd). Het speeksel spoelt bacteriën, schimmels en andere ziekteverwekkers weg die de mondgezondheid uit balans brengen. In de ochtend treedt vaak een vieze ademgeur op. Tijdens de nacht vertraagt de speekselproductie en patiënten slikken niet om de mond natuurlijk te blijven bevochtigen en spoelen. Dit leidt ook tot een droge mond tijdens de nacht.

Tandbederf (cariës)

Voldoende speekselproductie houdt de slechte adem op afstand, en bestrijdt eveneens de bacteriën die bijdragen aan de vorming van gaatjes (cariës). Speeksel is erg belangrijk voor het handhaven van een gezonde orale pH (zuurtegraad in de mond), zodat er geen zuurminnende bacteriën in de mond gedijen en vitale mineralen uit het tandglazuur verwijderen. Speeksel spoelt ook deeltjes weg die anders aan de tanden blijven plakken en voedsel bieden voor bacteriën die tandplak veroorzaken. De droge tong wijst er op dat de mond niet voldoende speeksel maakt om de tanden te beschermen. (mens en gezondheid/Foto:

VraagDeTandarts.nl)