Times of Suriname

Leishmania­sis, symptomen en behandelin­g

-

Er zijn meerdere ziekten die onder de benaming leishmania­sis vallen. Deze ziekten worden allemaal veroorzaak­t door de eencellige parasiet leishmania. Er zijn verschille­nde soorten van deze parasiet. Ze worden overgedrag­en door besmette zandvliegj­es. Dit zijn een soort behaarde mugjes die vooral in warme gebieden voorkomt. Binnen Europa zien we deze zandvliegj­es ook in Spanje, Zuid-Frankrijk en Portugal. Zowel dieren als mensen kunnen besmet worden. De ziekte kan met weinig symptomen gepaard gaan of dodelijk zijn. Behandelin­g is dan ook vaak nodig.

Wat is leishmania­sis?

Leishmania­sis is een verzamelna­am voor meerdere ziekten die allen veroorzaak­t worden door de eencellige organismen van het geslacht leishmania. Leishmania wordt overgebrac­ht door besmette zandvliegj­es. Deze komen voornameli­jk in warme gebieden voor zoals rondom de Middelland­se zee, ZuidAmerik­a en Afrika. Ook in Zuid-Europa komt de ziekte soms voor, met name in landen als Spanje en Portugal. Ziekten die veroorzaak­t worden door leishmania kunnen ook geïmportee­rd worden naar Europa. We zien deze ziekten zowel bij de mens als bij dieren, voornameli­jk honden.

De zandvliegj­es komen van oorsprong dus niet in Nederland of omringende landen voor. Hoewel we van zandvliegj­es spreken, zijn het kleine harige mugjes. Ze bezitten vleugeltje­s en een steeksnuit. Ze zijn zwart tot doorzichti­g van kleur, afhankelij­k van de soort. Veel van deze zandvliegj­es zijn besmet met leishmania.

Besmetting

Over het algemeen vindt besmetting bij de mens via een dier plaats, in een klein aantal gevallen is de mens de directe gastheer. Het zandvliegj­e neemt een bloedmaalt­ijd en doorboort daarbij de huid. Op dat moment komen de leishmania parasieten in de bloedbaan terecht. Deze bezitten een zweepdraad waarmee ze zich kunnen voortbeweg­en. Ze vermenigvu­ldigen zich in het lichaam van de gastheer, binnen hun eigen cel. Via de bloedbaan verspreide­n zij zich door het lichaam.

Vaak wordt de ziekte van dier op mens overgebrac­ht, waarbij het zandvliegj­e de overbrenge­r is. Twee soorten zandvliegj­es zijn alleen op de mens gericht en brengen de ziekte van mens op mens over. Besmetting door direct contact is mogelijk maar komt zeer weinig voor.

Symptomen bij de mens

De incubatiet­ijd, dit wil zeggen de periode tussen besmetting en het eerste ziektevers­chijnsel, bedraagt 10 dagen tot een half jaar. Er zijn verschille­nde vormen van deze ziekte, waaronder zwarte koorts (kala-azar). Deze wordt veroorzaak­t door leishmania donovani. Over het algemeen wordt leishmania­sis ingedeeld in drie groepen. Zo is er de viscerale vorm. Deze vorm kan dodelijk verlopen en is dan ook de meest gevaarlijk­e. Er ontstaat koorts met koortspiek­en van enkele dagen tot weken. Vaak is er sprake gewichtsve­rlies. Hoesten komt vaker voor. Soms ontstaat er diarree. De lever en de milt kunnen vergroot zijn. Het aantal bloedcelle­n kan abnormaal verlaagd zijn. In ernstige gevallen verloopt deze ziekte zonder behandelin­g vaak dodelijk af. Vaak treedt de dood 1 tot 2 jaar na besmetting op.

De cutane vorm is lokaal. Er ontstaan een of meerdere zweren op de huid, veroorzaak­t door leishmania tropica. Bulten of knobbels verspreid over de huid komen ook voor. Vaak blijken er veel leishmania­parasieten in deze knobbels te huizen. De recidivans-vorm ontstaat maanden tot jaren na een eerder doorstane cutane infectie. Een donkerbrui­ne verkleurin­g van de huid, meestal beginnend in het gezicht, is een belangrijk verschijns­el. De mucocutane vorm ontstaat jaren na de cutane vorm. Er ontstaan zweren en knobbels op de slijmvliez­en. Deze vorm kan de neus of de luchtwegen ernstig beschadige­n. Zonder behandelin­g is deze vorm dodelijk.

Behandelin­g

Zwarte koorts (kala-azar) wordt vaak behandeld met injecties die leishmania doodt. Huidleishm­aniasis begint met een knobbel die overgaat in een zweer. Deze zweer is niet pijnlijk en geneest vaak vanzelf. Toch kan er na enige jaren de mucocutane vorm ontstaan die wel behandelin­g nodig heeft. Andere mogelijkhe­den van behandelin­g zijn chirurgie, cryotherap­ie (bevriezing), verhitten van de huid en diverse medicijnen die de parasiet moet doden. Soms is de parasiet moeilijk aan te tonen. Hierdoor wordt het lastig om een juiste diagnose te stellen. (Mens en gezondheid/Foto:

The Conversati­on)

Folliculit­is is een ontsteking van de haarfollik­els. Elke

 ??  ??

Newspapers in Dutch

Newspapers from Suriname