Dunne huid: symptomen, oorzaken en behandeling
De belangrijkste reden voor de ontwikkeling van een kwetsbare, dunne huid, in extreme gevallen ook wel perkamenthuid genoemd, is een zeer hoge leeftijd. Met het voortschrijden der jaren wordt de lederhuid dunner door het verlies van collageen, de belangrijkste extracellulaire eiwitten in het lichaam. Voorts neemt de elasticiteit van de huid af door een gebrek aan elastine, een eiwit dat voorkomt in het bindweefsel in je lichaam en dat elastische eigenschappen heeft. Ook vermindert de hydratatie door afname van de hoeveelheid lichaamseigen hyaluronzuur, een stof die bekend staat om het vermogen om tot duizend keer zijn gewicht aan vocht aan te trekken. Dit verouderingsproces is heel normaal. Er vindt in het ouder wordende lichaam steeds minder collageen-, elastineen hyaluronzuurvorming plaats, die allemaal ontzettend belangrijk zijn voor het behoud van de huid.
De huid is bij de mens het grootste orgaan; het is bij een volwassen man of vrouw bijna twee vierkante meter groot met een gewicht van grofweg 20 kg. Eén vierkante centimeter bevat 15 talgklieren, 100 zweetklieren, 3000 zenuwcellen, 1 meter bloedvaten en enkele miljoenen cellen. De huid beschermt de inwendige organen, spieren en botten tegen externe schade; het beschermt lichaamsweefsels tegen verwondingen. De huid houdt het lichaam bij elkaar en markeert een duidelijke grens met de omgeving. Het fungeert als een beschermend schild tegen virussen, bacteriën en schimmels, hitte, zon, kou en aanvallen. Deze ‘beschermingsmuur’ of barrière is ook buitengewoon actief. De huid vormt vitamine D uit de zonnestralen en voert water en vet naar het organisme. De ‘huidfilter’ kan medicinaal worden gebruikt door plaatselijk crèmes, oliën, lotions toe te passen of door therapeutische baden te nemen. Hormoonpleisters of nicotinepleisters werken door de huid. De huid helpt bij het reguleren van de lichaamstemperatuur door de poriën groter of kleiner te maken. De zenuwen in de huid ontvangen prikkels die vervolgens door de hersenen worden geïnterpreteerd als aanraking, warmte en koude. Ook informeren zenuwcellen in de huid de hersenen over pijnprikkels.
De huid wordt als mooi beschouwd als de poriën – dit zijn heel kleine openingen in de huid van de daaronder gelegen zweet- of talgklieren – klein zijn, als er geen huiduitslag, puistjes of steenpuisten op zitten, als ze het licht gelijkmatig reflecteert, een beetje talg bevat, glanzend en stralend (maar niet glimmend) is en weinig rimpels vertoont. Te veel talg op de huid wordt vaak als net zo onesthetisch ervaren als een droge huid. Je krijgt namelijk een vette huid wanneer je talgklieren te veel talg produceren. Veel mensen hebben (plaatselijk) geen mooie huid en lijden aan huidaandoeningen of andere huidklachten, zoals een dunne huid. Dit kan van invloed zijn op je kwaliteit van leven. Een dunner wordende huid wordt dit gekenmerkt door een afname van de huiddikte op bepaalde plekken van het lichaam. Wanneer je huid dunner wordt, ervaar je sneller jeuk en spanning in de getroffen gebieden; bovendien droogt de huid sneller uit dan normaal. Zelfs kleine krasjes kunnen al gaan bloeden en de dunner wordende huid raakt gemakkelijk ontstoken. Door de verminderde huiddikte zijn de getroffen huidgebieden bijzonder vatbaar voor verwondingen. Ook kunnen diverse ziekteverwekkers gemakkelijker de huid binnendringen in delen van de huid die dunner zijn geworden. De delen van de huid die wat dunner zijn, kunnen ook lichtrood gekleurd zijn.
Naarmate de huid ouder wordt, vertraagt het celmetabolisme in de epidermis (het opperhuidweefsel) en maakt het lichaam minder lipiden (vetachtige stoffen) aan. De huid wordt ruwer en droogt uit. Er ontstaan rimpels en de huid is gevoeliger voor UV-straling, wonden genezen langzamer en het lichaam is minder goed in staat om infecties te bestrijden. Het percentage collageen in de dermis (lederhuid) neemt met 1 procent per jaar af. Het onderhuidse weefsel wordt minder elastisch en heeft minder bloedtoevoer. De huid verliest zijn rozige tint en er verschijnen rimpels. Je krijgt allengs een dunnere huid, waardoor de huid zijn contour verliest. Het wordt doffer en bleker.
Je huid veroudert met het voortschrijden der jaren en wordt daarmee ook dunner. Je kan dit proces niet stoppen, maar je kan het wel afremmen. Voor de huid betekent veroudering dat de huidpapillen of dermale papillen tussen de epidermis en de dermis veranderen. Bloedvaten in deze papillen voorzien de opperhuid van voedingsstoffen, zuurstof en vocht. Bij jonge mensen zijn deze papillen dicht bij elkaar en lang; de huid is vol en glad. Bij oudere mensen worden de papillen plat en verminderen ze in aantal. Hoe ouder je wordt, hoe minder collageen en elastine het lichaam aanmaakt, wat betekent dat de huid zijn elasticiteit verliest: je krijgt rimpels. Voedingsstoffen en zuurstof komen nu nog maar met moeite in de bovenste huidlaag: je huid ziet er dof uit. (Mens en gezondheid/Foto: SkinnyLove)