Contacteczeem (contactallergie): symptomen en oorzaken

Contacteczeem, ook wel contactallergie of contactdermatitis genoemd, wordt gekarakteriseerd door een jeukende rode huid met kleine bultjes, blaasjes en schilfering. De eczeemplekken steken op die plekken de kop op waar bepaalde irriterende stoffen of een allergeen in contact is gekomen met de huid. De omringende huid kan ook eczeem vertonen. Er worden twee vormen contacteczeem onderscheiden. Ten eerste is er allergisch contacteczeem, waarbij er een eczeemreactie ontstaat nadat je huid in aanraking is gekomen met een stof waar je allergisch voor bent. Ten tweede is er irritatief contacteczeem, waarbij het eczeem wordt veroorzaakt door contact met een irriterende stof.

Contacteczeem kan je hele leven blijven bestaan, waarbij de klachten kunnen variëren in ernst. De klachten vlammen weer op zodra je aanraking bent gekomen met de stof waar je allergisch voor bent of je irriteert.

Allergenen zijn stoffen (eiwitten) die allergische reacties kunnen opwekken. Je immuunsysteem reageert daarop met een specifieke reactie, die is ontwikkeld nadat je er eerder mee in contact bent gekomen. Voorbeelden omvatten stoffen zoals nikkel (in sieraden), chroom (in leer of cement), rubber en parfums of conserveringsmiddelen die worden gebruikt in sommige crèmes en cosmetica. Dit type contacteczeem wordt allergisch contacteczeem genoemd. Het is niet bekend waarom sommige mensen die worden blootgesteld aan deze allergenen allergisch contacteczeem ontwikkelen, terwijl anderen dat niet doen. Bij deze vorm van contacteczeem kan de uitslag ook op andere plaatsen opduiken dan op de contactplek, omdat de allergische reactie zich via het bloed kan verspreiden.

Hierbij gaat het niet om een allergische reactie. Bij irritatief contacteczeem ontstaat de huiduitslag door irritatie, bijvoorbeeld door contact met water, zeep, afwasmiddelen, schoonmaakmiddelen, door wrijven, etc. De belangrijkste factor bij het ontstaan van deze vorm van contacteczeem is de hoeveelheid irriterende stoffen waaraan je wordt blootgesteld en de frequentie. Het komt vooral vaak voor bij mensen die veel nat werk verrichten, bijvoorbeeld verpleegkundigen, kappers, schoonmakers en mensen die werkzaam zijn in de horeca. Geslacht lijkt ook van invloed op het risico voor het ontstaan van contacteczeem. Meer vrouwen dan mannen hebben last van contacteczeem. Mogelijk komt dit doordat vrouwen sterker zijn vertegenwoordigd in de risicoberoepen, zoals schoonmaakwerk, verzorging/verpleging, kappersbranche, et cetera. De meest voorkomende gebieden waar contacteczeem optreedt zijn de handen, armen, gezicht en benen. Tijdens de acute fase ontvlamt het huidoppervlak waardoor het rood en schilferig lijkt. Soms ontstaan kleine, steriele blaren die een beetje kunnen lekken wanneer je ertegenaan komt. Irritatief contacteczeem wordt gediagnosticeerd door simpelweg te achterhalen aan welke irriterende stoffen je huid wordt blootgesteld en hoe vaak dit gebeurt. Allergisch contacteczeem wordt gediagnosticeerd door middels plaktesten stoffen op te sporen waar je overgevoelig voor bent. De te testen stoffen worden met pleisters op je rug geplakt en na twee dagen worden ze verwijderd. Wanneer een bepaalde stof een eczeemreactie heeft veroorzaakt, dan weet je dat je daar allergisch voor bent. Na 48 uur wordt opnieuw bekeken of er nog meer reacties te zien zijn.

( Mens en gezondheid/Foto:

Huidziekten.nl)