Oogaandoeningen: rood oog, rode ogen jeuk, afscheiding of tranen

Oogaandoeningen: rood oog, rode ogen; jeuk, afscheiding of tranen. Roodheid, of een rode verkleuring van (een deel van) het oogwit, ontstaat vaak door verwijding van de bloedvaten van de conjunctiva, het bindvlies van het oog, of van de sclera, de buitenste witte laag van het oog bestaande uit stevig bindweefsel, of door een bloeding. Het rode oog is de meest voorkomende klacht van mensen die met oogaandoeningen bij de huisarts aankloppen.

Er zijn verschillende mogelijke oorzaken van rode verkleuring van (een deel van) het oog. Meestal is de oorzaak van roodheid van het oog onschuldig, maar er zijn enkele aandoeningen die een bedreiging zijn voor het gezichtsvermogen. De betreffende aandoeningen worden dikwijls ingedeeld naar het aangedane deel van het oog: Een rood oog dat veroorzaakt wordt door een virus, wordt meestal geassocieerd met een waterige geel-groene afscheiding (pus). Het bekende ‘rode oog’ gaat in geval van een virusinfectie vaak gepaard met een rauwe keel en loopneus, zoals bij een verkoudheid ook het geval is. Vaak duren deze verschijnselen zo’n 1-2 weken. Het is zeer besmettelijk. De huisarts zal in sommige gevallen een ontstekingsremmende medicijn om te druppelen voorschrijven.

De bacteriën die de meest voorkomende rode ogen veroorzaken zijn staphylococcus, pneumokokken, en streptococcus. Symptomen zijn onder meer pijn aan de ogen, zwelling, roodheid, en een matige tot grote hoeveelheid afscheiding, meestal geel of groenachtig van kleur. De afscheiding hoopt zich vaak op tijdens het slapen. De oogleden kunnen hierdoor aan elkaar vastplakken. Met warme vochtige handdoek kan dit verwijderd worden. Bij een bacteriële conjunctivitis wordt een antibioticum gegeven in de vorm van druppels, zalf of een gel. Het allergische rode oog gaat vaak gepaard met hevige jeuk en sterke waterige afscheiding (tranend oog) en zwelling. Frequente oorzaken zijn seizoengebonden pollen (hooikoorts), huidschilfers van dieren en stof. Het is vaak seizoensgebonden en gaat samen met andere typische ‘allergie’ symptomen zoals niezen, jeukende neus, of kriebelende keel. Oogdruppels kunnen verlichting geven. De huisarts kan medicatie voorschrijven, als deze middelen niet toereikend zijn.

Het oog kan ook rood worden ten gevolge van een irriterende substantie (chemisch van aard) die in de ogen terecht komt, zoals huishoudelijke schoonmaakmiddelen. Maar ook rook, smog, en industriele verontreiniging kan het oog irriteren. Het direct en grondig wassen van de ogen met zeer grote hoeveelheden water is in deze gevallen erg belangrijk.

Persistente

conjunctivitis kan een teken zijn van een onderliggende ziekte. Meestal zijn dit reumatische aandoeningen, zoals reumatoïde artritis en systemische lupus erythematosus (SLE) - een zeldzame chronische auto-immuunziekte die verschillende organen van het lichaam kan aantasten, in het bijzonder de huid, de gewrichten, het bloed en de nieren. Conjunctivitis wordt ook gezien bij de ziekte van Kawasaki (een zeldzame ziekte die vooral zuigelingen en jonge kinderen onder de vijf jaar treft) en bepaalde inflammatoire darmziekten zoals colitis ulcerosa (een langdurige ontsteking van de dikke darm) en de ziekte van Crohn (een chronische ontstekingsziekte van het maagdarmstelsel).

Een subconjunctivale bloeding is een bloeduitstorting onder het slijmvlies van het oog, ook wel conjunctiva of bindvlies genoemd, en het oogwit, sclera geheten. In veel gevallen is de oorzaak onduidelijk en treedt het spontaan op. Het kan ook veroorzaakt worden door: Corpus alienum duidt op een voorwerp op een plek waar het oorspronkelijk niet thuishoort, in dit geval op of in de conjunctiva - het slijmvlies dat het wit van het oog bedekt. Dit kan gepaard gaan met een plaatselijk bloeding en een vaatinjectie, dat is het verschijnsel waarbij de bloedvaatjes bovenmatig met bloed gevuld zijn. De huisarts kan het voorwerp verwijderen. De medicamenteuze behandeling na verwijdering corpus alienum bestaat uit: Chlooramfenicol-oogzalf. Een pterygium is als de conjunctiva in een driehoekige vorm over het hoornvlies gaat groeien. Hierdoor kan het gezichtsvermogen belemmerd worden en in sommige gevallen zelfs dubbelbeelden geven. Meestal doet het zich aan de neuskant van het oog voor. Er is nog geen oorzaak gevonden. Wel lijkt het erop dat UV-licht en chronische irritatie van de ogen in een stoffige en droge omgeving een rol spelen in de totstandkoming van de aandoening. Het wordt vooral gezien bij mensen die jarenlang in zonnige landen hebben geleefd. (Mens en gezondheid/

Foto: Huidarts)