Oncoloog die met pensioen gaat, betaalt alle ziekenhuisrekeningen van zijn patiënten uit eigen zak

Een Amerikaanse topdokter die na bijna veertig jaar afscheid neemt van het vak heeft met een wel héél genereus cadeau opzien gebaard. De in Pakistan geboren oncoloog Omar Atiq was zo begaan met het lot van zijn circa 200 kankerpatiënten, dat hij besloot om alle ziekenhuisrekeningen, met een totale waarde van ruim een half miljoen euro, uit eigen zak te betalen. “Er is geen beter moment om dit te doen.” Dr. Omar Atiq is een gerespecteerd oncoloog die begin jaren 90 in Pine Bluff, Arkansas een eigen kankerkliniek oprichtte, The Arkansas Cancer Clinic. De kliniek, die recent de deuren sloot, behandelde door de jaren heen duizenden patiënten en bood diverse dure behandelingen tegen kanker aan, varierend van chemotherapie tot bestralingstherapie.

Met het oog op zijn naderende afscheid wilde Atiq iets speciaals doen voor de ruim 200 patiënten die hij op dat moment in behandeling had. “Ik heb mij altijd nogal ongemakkelijk gevoeld bij zieke patiënten die zich niet alleen zorgen maken over hun eigen gezondheid, de kwaliteit van leven, hun gezinnen en hun baan, maar ook over geld. Dat heeft mij altijd beziggehouden”, zegt Atiq in gesprek met ABC News.

Als gevolg van de coronacrisis zijn veel Amerikaanse gezinnen in financiële problemen geraakt. Komt nog bij dat een ziekteverzekering naar WestEuropees model in de VS niet bestaat. Zeker tien procent van de Amerikanen is onverzekerd. Toen de Pakistaanse dokter hoorde dat ook een groot aantal van zijn patiënten moeite had om rond te komen en waarschijnlijk ook de doktersrekeningen niet meer kon betalen, twijfelde hij geen seconde. Hij klom in de pen en stuurde vlak voor Kerstmis een brief aan al zijn patiënten waarin hij beloofde dat ze zich geen zorgen hoefden te maken: alle uitstaande rekeningen zouden door de kliniek worden kwijtgescholden.

“We vonden dat er geen betere tijd was om dit te doen dan tijdens een pandemie die huizen, levens en bedrijven heeft vernietigd”, valt te lezen in de brief. “Hoewel verschillende ziektekostenverzekeraars de meeste rekeningen voor de meeste patiënten betalen, kunnen zelfs het eigen risico en de bijbetalingen zwaar zijn. Helaas is dat de manier waarop ons gezondheidszorgsysteem momenteel werkt. De kliniek heeft besloten af te zien van alle tegoeden die de patiënten aan de kliniek verschuldigd zijn. Fijne feestdagen”, besloot de arts.

Het genereuze gebaar kwam volgens Atiq niet zomaar uit de lucht vallen. “In de loop van tijd begon ik mij te realiseren dat er mensen zijn die dit eigenlijk gewoon niet kunnen betalen”, legde de oncoloog uit aan ABC News. “Ik heb patienten gezien die niets hadden of die failliet gingen om hun behandeling te kunnen betalen. Dus dachten mijn vrouw en ik daarover na. We keken of we alle schulden konden kwijtschelden. Toen we zagen dat het kon, deden we het gewoon.”

De eigenaar van het incassobureau dat Atiq door de jaren heen heeft geholpen bij het innen van uitstaande betalingen omschrijft de in Pakistan geboren arts als ‘een zeer zorgzame man’. “Hij is altijd heel gemakkelijk geweest om mee samen te werken”, zegt Bea Cheesman van RMC of America. “Het is gewoon geweldig dat hij en zijn gezin deze schulden hebben kwijtgescholden. Patiënten met oncologierekeningen hebben meer uitdagingen dan het grootste deel van de bevolking.”

David Wroten, vicepresident van de Arkansas Medical Society een belangenbehartigingsgroep voor artsen, verklaarde dat dr. Atiq hem had gebeld ‘om er zeker van te zijn dat er niets ongepasts was’ aan zijn idee om de schulden van patiënten kwijt te schelden. “Als je dokter Atiq kent, zou je het nog beter begrijpen. Ten eerste is hij een van de slimste dokters die ik ooit heb gekend, maar hij is ook een van de meest meelevende dokters.” Atiq, nog altijd professor aan de Universiteit van Arkansas voor Medische Wetenschappen in Little Rock, hoopt dat zijn voormalige patiënten het nieuwe jaar zonder financiële zorgen kunnen beginnen. “Ik hoop dat het hen een zucht van verlichting heeft gegeven, zodat ze het hoofd kunnen bieden aan andere uitdagingen waarmee ze in hun leven te maken krijgen.” (HLN)