เอสเอ็มอีแห่กนอกระบบ ก๊วนกอล์ฟ-นักการเมือง
นายเกียรติอนันต์ ล้วนแก้ว ผู้อา� นวย การศูนย์วิจัย มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์ เปิด เผยผลสา� รวจเศรษฐกิจไทยในสายตาเอสเอ็มอี และการเข้าถึงแหล่งทุนว่า ช่วงปี 55-57 มี ธุรกิจไทยที่ประสบปัญหาสภาพคล่อง ไม่มีหลัก ทรัพย์เพียงพอที่จะเข้าถึงแหล่งเงินทุนตาม ปกติได้ 207,133 ราย ส่งผลให้ต้องหันไปกู้เงิน นอกระบบ จากกลุ่มก๊วนที่เล่นกอล์ฟ กลุ่มปั่น จักรยาน กลุ่มนักการเมืองท้องถิ่น รวมถึง การนา� รถยนต์ เครื่องใช้ในสา� นกั งาน ทองคา� ไป จ�าน�า และการรูดบัตรเครดิตมาเสริมสภาพ คล่อง เพื่อประคองกิจการให้อยู่รอด เนื่องจาก หลายรายยังมีคา� สงั่ ซื้อเข้ามาอย่างต่อเนื่อง
ทั้งนี้ ยอมรับว่าการยืมเงินจากกลุ่มที่ เล่นกอล์ฟ และกู้จากนักการเมืองท้องถิ่น จะ ได้รับความนิยมอย่างมาก และมีอัตราดอกเบี้ย ที่ไม่สูง หรือไม่เกิน 7% ต่างจากการกู้นอก ระบบทั่วไปที่ดอกเบี้ยเฉลี่ย14-15% เนื่องจาก การเล่นกอล์ฟจะสนิทสนมเป็นการส่วนตัวอยู่ แล้ว ส่วนใหญ่ผู้ให้กู้จะน�าเงินส่วนตัวมาให้ และกู้กันเฉลี่ยครั้งละ 1 ล้านบาท ส่วนนักการ เมืองท้องถิ่นบางราย จะนา� เงินส่วนตัวให้กู้แต่ บางรายแอบนา� งบประมาณจากโครงการต่าง ๆ ไปให้เอสเอ็มอีกู้ก่อน แล้วค่อยคืนภายหลัง
“ตั้งแต่ปรับขึ้นค่าจ้าง 300 บาทต่อวัน ในเดือน เม.ย. 55 พบว่าเงินทุนของเอสเอ็มอี จะมาจากการใช้เงินทุนตนเองท�าธุรกิจมาก ที่สุด รองลงมาเป็น ธนาคารพาณิชย์, ครอบครัว หรือญาติ, บัตรเครดิต, เอสเอ็มอีแบงก์, การ จา� นา� หรือจา� นอง, เงินกู้นอกระบบ ส่วนกลุ่มที่ ประสบปัญหาเรื่องการเข้าถึงแหล่งเงินทุนใน ระบบมาก เช่น ค้าปลีก ค้าส่ง ร้านโชห่วย และ อื่น ๆ ดังนั้น ต้องการให้รัฐจัดสรรสินค้าแก่ผู้ ประกอบการเฉพาะกลุ่ม เพราะที่ผ่านมาแม้จะ ปล่อยสินเชื่อแก่ธุรกิจเอสเอ็มอี ดอกเบี้ยถูก แต่ส่วนใหญ่ก็ได้ผู้ประกอบการกลุ่มเดิม หรือ ลูกค้าประจา� ของสถาบันการเงินนั้น ๆ”
ทั้งนี้หากพิจารณาขนาดของธุรกิจพบว่า กลุ่มธุรกิจขนาดเล็ก ที่มีการจ้างงานไม่เกิน 50 คน จะมีสภาพคล่องทา� ธุรกิจ30-45 วัน, ธุรกิจ ขนาดกลางที่มีการจ้างงานมากกว่า 50 คน แต่ ไม่เกิน 100 คน โดยเฉลี่ยแล้วมีสภาพคล่อง เพียงพอสา� หรับการทา� ธุรกิจ 60-90 วัน หาก เทียบกับก่อนหน้านี้ พบว่าปัจจุบันธุรกิจเอสเอ็ม อีทุกกลุ่มมีสภาพคล่องดีขึ้นกว่าเดิมเล็กน้อย
สา� หรับผลกระทบจากนโยบายการปรับ ขึ้นค่าจ้าง 300 บาทต่อวัน แม้ว่าจะทาให้ � คุณภาพชีวิตของแรงงานจะดีขึ้น แต่ยอมรับว่า แรงงานมีค่าใช้จ่ายที่จาเป็นในชีวิตประจ�าวัน � เพิ่มขึ้น 15% จากราคาสินค้าที่เพิ่มขึ้นเช่นกัน.