เจนนิสำ ยังพิชิิต
‘ส่งเสริม่ในสิ²งที่้²ลีู้กัถนัดู แลี้้วเขาจะที่ำาไดู้ดู้’
น้องจาณีนและน้องเจส-เจตจรฏ ลูกฝาแฝดชาย หญิงของคณุ อ-ุ๊ เจนนสิ ยงั พชิ ติ และคณุ เบล้ิ -เจษฎา โสภณพนชิ ยังพิชิต กาำ ลังย่างเข้าวัยสิบขวบ และเริ่ม จะชดั เจนในตวั เองมากยงิ่ ขนึ้ เราจงึ ชวนคณุ เจนนสิ มา แบง่ ปนั เรอื่ งราวอนั แสนนา่ รกั ตงั้ แตเ่ พงิ่ เรมิ่ ตน้ วยั เรยี น และการเลี้ยงดูที่ต้องปรับไปตามวัยกาำ ลังโตของลูก ที่ แน่นอนว่ามีรายละเอียดมากขึ้นกว่าครั้งที่ยังเป็นวัย เริ่มเรียนรู้ที่เราเคยคุยกับเธอก่อนหน้านี้
“เหนื่อยขึ้นค่ะ” คุณเจนนิสตอบพลางยิ้มเมื่อเรา ถามถึงเด็กหญิงชายตัวน้อยในวันนั้น ถึงวันที่เปลี่ยน ไปในวันนี้ “เขาเลี้ยงยากขึ้น จากตอนเด็กๆ ที่เขายัง ไม่มีความเป็นตัวของตัวเอง เขาก็จะเชื่อฟััง ว่านอน สอนง่าย ไม่วุ่นวายเลย อาจจะเหนื่อยที่ต้องดูแล ยี่สิบสี่ชั่วโมง พอโตขึ้นมาก็มีความยากอีกแบบหนึ่ง เขาไปโรงเรียนแล้วชีวิตประจำวันก็เปลี่ยน ยิ่งโตยิ่ง กิจกรรมเยอะค่ะ”
ภาษาไทยสำ±าคัญสำ±าหรับพื้นฐานของลูก
“ตอนนี้จาณีนกับเจสเรียนอยู่ที่โรงเรียน อำนวยศิิลป์ อยู่ ป.4 แล้วค่ะ ที่เราไม่เลือกโรงเรียน อนิ เตอรฯ์ ใหล้ กู ตงั้ แตแ่ รกเพราะอยากใหเ้ ขาเกง่ ภาษา ไทยก่อน เจนนิสมีเพื่อนที่มีลูกก่อนเรา ทำให้เห็น ปญั หาวา่ พอไปเรยี นอนิ เตอรฯ์ เลย เขาจะมปี ญั หาเรอื่ ง ภาษาไทย อยา่ วา่ แตล่ กู เพอ่ื นเลย เพอื่ นเราหลายคนที่ เรยี นอนิ เตอรฯ์ มากม็ ปี ญั หานเี้ หมอื นกนั เราเลยคดิ วา่ ภาษาไทยสำคญั นะ โตขนึ้ เขากต็ อ้ งใชภ้ าษาไทยเยอะ ไม่ว่าจะทำงานหรือใช้ชีวิต เขาต้องรู้ต้องอ่านเป็น ถ้า ภาษาไทยไม่แข็งแรง อนาคตจะทำงานลำบาก
“เรารสู้ กึ วา่ โรงเรยี นนม้ี คี วามเปน็ ไทย เรามลี กู สาว ก็อยากให้เขาเรียบร้อยน่ารักแบบไทยๆ แต่ก็แพลน เอาไว้ว่าถ้าภาษาไทยเขาแข็งแรงแล้วก็จะไปเรียน อินเตอร์ฯ ต่อ เพื่อที่จะได้เตรียมความพร้อมสำหรับ เรียนเมืองนอก อีกอย่างคุณย่าของเขา (คุณหญิง ชดช้อย โสภณพนิช) ท่านอยู่ในแวดวงการศิึกษา และเป็นกรรมการอยู่ที่อำนวยศิิลป์ คุณย่าต้องเลือก โรงเรียนที่ดีสำหรับหลานอยู่แล้ว”
กิจวัตรของลูกที่เปลี่ยนไป ทำให้กิจวัตรของ คุณพ่อคุณแม่เปลย่ี นไปด้วย ทุกๆ เช้าคุณเบิ้ลจะเป็น ฝ่ายไปส่งลูกที่โรงเรียน ส่วนการไปรับเป็นหน้าที่ของ คุณเจนนิส
“เริ่มปีที่สองที่ลูกไปโรงเรียน สามีขอเป็นคนไปส่ง ลูกเอง จะได้ใช้เวลากับลูกในช่วงเช้า เพราะเขาต้อง ทำางานจนถึงเย็น ไปรับลูกกลับจากโรงเรียนไม่ได้ เขา ก็จะเป็นแผนกเอนเตอร์เทน ใจดี เล่นกับลูก เจนนิส เป็นคนดูแลเรื่องอาหาร ไปรับตอนเย็น ติวการบ้าน คอยบอกให้กินนม กินผักเยอะๆ นอนได้แล้ว อะไรที่ เป็นการขัดใจลูกจะเป็นหน้าที่แม่หมด เลยกลายเป็น วา่ แมด่ กุ วา่ คอื ตอ้ งมคี นหนงึ่ เปน็ นางมารรา้ ยไวท้ าำ ให้ เขาเชื่อฟััง (หัวเราะ)”
ที่โรงเรียนอำานวยศิิลป์ ไม่มีลำาดับว่าเด็กๆ สอบ ได้ที่เท่าไร มีเพียงการให้เกรด ซึ่งทั้งน้องจาณีนและ น้องเจสกท็ ำาได้ดีอย่างน่าพอใจ
“ครั้งล่าสุดเจสได้ 3.98 ส่วนณีน 3.87 ค่ะ เราไม่ เคยพาลูกไปเรียนพิเศิษเลย ติวเลขกันเอง ส่วนภาษา ไมต่ อ้ ง ตอนเขายงั เดก็ กวา่ นเ้ี จนนสิ เคยพาเขาไปสแกน ลายนิ้วมือ ดูว่านิสัยเขาเป็นยังไง ไม่ได้คิดจริงจังอะไร หรอก ลองทำดูขำๆ แต่ก็รู้สึกว่า 95 เปอร์เซ็นต์ตรงกับ ทเี่ ขาพดู ทงั้ นนั้ เลย ทงั้ เรอื่ งนสิ ยั เรอื่ งความสามารถ พอ เห็นว่าตรงเราก็เอามาสังเกตแล้วลองปรับใช้ดู
“ความชอบของจาณีนไปทางสายศิิลปะ เรียนรู้ ทางหูทางการได้ยินมากกว่าวิชาการ อ่อนเลข แต่เรา ไมต่ อ้ งไปผลกั ดนั เขามนั เปน็ ความเขา้ ใจผดิ ทวี่ า่ ถา้ ลกู เราอ่อนอะไร แล้วเราไปพยายามยัดเยียดให้เขาเรียน พเิ ศิษ ตามหลกั จติ วทิ ยาไมค่ วรทำแบบนนั้ ถา้ เขาดอ้ ย
ให้เรามองข้าม ไม่ใช่กดดัน แล้วไปส่งเสริมในสิ่ง ที่เขาถนัดแทน เขาจะทำได้ดีกว่า การผลักดันให้ เขาพยายามทำสิ่งที่เขาทำได้ไม่ดี จะทำให้เขามี ความทุกข์และที่สุดเขาก็ยังทำได้ไม่ดี คนเราไม่ ไดเ้ กง่ ไปเสยี ทกุ อยา่ ง เราสง่ เสรมิ ในสงิ่ ทเ่ี ขาทำได้ ดีดีกว่า พอเราส่งเสริมแบบนี้เขามีความสุข ส่วน วชิ าเลขทเี่ รารวู้ า่ เขาไมถ่ นดั เรากค็ อ่ ยๆ สอน จาก ทเี่ ขาเคยบอกวา่ หนไู มอ่ ยากเรยี นเลข หนไู มช่ อบ พอวนั หนงึ่ เขาเขา้ ใจ ทำได้ เขากด็ ขี นึ้ และโอเคกบั มัน ส่วนเรอื่ งภาษาณีนได้ทั้งสองภาษา
“ณีนจะเรียนรู้อะไรได้เร็วจากการได้ยิน เรา เคยสอนเขา ก.ไก่ ถึง ฮ.นกฮูก สอนเท่าไรก็จำไม่ ได้เสียที แต่พอสอนเป็นเพลงเราเห็นพัฒนาการ ชดั เจนเลยสว่ นเจสจะมาแนวเขยี นแนวอา่ นสว่ น เรื่องการดูไอแพดเราให้เขาดูหน้าจอตอนสาม ขวบ เรารู้ว่าแสงจากหน้าจอไม่ดีสำหรับสายตา เขา แตโ่ ลกยคุ นไี้ มเ่ หมอื นสมยั กอ่ น การดไู อแพด ช่วยเปิดโลกให้เขาได้กว้างไกลมาก เพราะบาง อย่างเขาไม่สามารถเห็นของจริงได้ ตั้งแต่เจส อายแุ ค่ 2 - 3 ขวบคนทเ่ี จอเขาจะพดู เลยวา่ เจสพดู เกง่ รเู้ ยอะคยุ เรอื่ งสนึ ามไิ ด้รวู้ า่ ทรายมาจากไหน ทำไมป๊อปคอร์นเสียงดัง เขาสนใจเรื่องสัตว์เรื่อง เกี่ยวกับโลก ส่วนณีนก็ได้เรียนรู้ศิิลปะจากการ วาดตามในไอแพด แต่เราก็ต้องมีข้อกำหนด มี ข้อตกลงกัน มีการจำกัดเวลา ตอนดูต้องใส่แว่น กรองแสงนะ
“เจนนสิ วา่ การเลยี้ งลกู เราตอ้ งปรบั ไปตามวยั ตามสถานการณ์ของเขาด้วย ตอนเขาอายุเท่านี้ เราตั้งกฎแบบนี้เขาอยู่ได้ เขาโอเค พอโตขึ้นมา บางทีไม่โอเคก็ต้องปรับต้องหาวิธีใหม่ จำกัด เวลาบา้ งถา้ เปน็ เสารอ์ าทติ ยต์ อ้ งบวกเลขสบิ ข้อ คัดไทยหนงึ่ หน้าแล้วค่อยไปดูไอแพดได้ หนึ่งชั่วโมง มีลูกล่อลูกชนให้เขาทำในสิ่งที่ เขาไม่อยากทำ เพื่อแลกกับการที่เขาจะได้ดู ไอแพด ซึ่งช่วยให้บางอย่างที่เคยยากทำง่ายขึ้น บางคนบอกไม่ชอบอ่านหนังสือเลย ไม่ชอบฝึก ทำเลข พอบอกว่าทำเสร็จหรืออ่านเสร็จจะได้ดู ไอแพดนะ เขาก็จะทำ”
คุณเจนนิสเคยตั้งใจว่าเมื่อลูกแฝดโตกว่า นี้ อาจจะดูโรงเรียนที่อังกฤษให้ลูกเหมือนที่ คุณเบิ้ลเคยเรียนที่นั่น แต่ยังไม่ทันได้พูดอะไร ปรากฏว่าน้องเจสเอ่ยปากออกมาเองว่าอยาก ไปเรียนที่อังกฤษเสียแล้ว
“ตอนแรกแพลนไว้ว่าจะไม่ให้ไป อยู่เมือง ไทยนี่แหละ เรียนอินเตอร์ฯ ไป กลัวว่าไปแล้วจะ ติดใจมีแฟันแต่งงานอยู่ที่โน่น (หัวเราะ) ซึ่งณีน เขาอยากเรยี นเมอื งไทย อยากอยกู่ บั แม่ สว่ นเจส นี่ตั้งแต่ตอน 7 ขวบเขาบอกเองเลยว่าอยากไป เรียนอังกฤษ เราคุยกันว่าถ้าเขาหัวดี และได้เข้า โรงเรียนที่ดีก็จะให้ไป แต่คิดไว้ว่ารออายุสัก 13 ก่อน เจสเป็นเด็กที่ชอบเรียนภาษาอังกฤษ ชอบ พูดอังกฤษ อ่านเขียนอังกฤษได้ดีกว่าไทย อยู่ที่ โรงเรียนเขาก็ชอบครูฝรั่ง ก็บอกเขาว่าถ้าเจส
‘การผู้ลักดันใหเÓ ขาพยายามีท±าสำ¬งิ ท¬เี ขาท±าไดÓไมี่ดี จะท±าใหÓเขามีี คว่ามีทุกข์และที¬สำุดเขาก็ยังท±าไดÓ ไมี่ดี คนเราไมี่ไดÓเก่งไป็เสำีย ทุกอย่าง เราสำ่งเสำริมีในสำิ¬งที¬เขา ท±าไดÓดีดีกว่่า’
ไปอังกฤษจะไม่ได้อยู่กับแม่นะ เขาบอกไม่เป็นไร เขา ยอม (หัวเราะ)”
กิจกรรมีของว่ัยก±าลังวุ่่น
ความทเี่ปน็ แฝดหญงิ ชายทาำ ใหท้ ง้ั นอ้ งจาณนี และ นอ้ งเจสมคี วามชอบทต่ี า่ งกนั ออกไป หากเปน็ วนั เสาร์ อาทิตย์ที่ต้องแยกกันทำากิจกรรม คุณเบิ้ลจะเป็นฝ่าย ดูแลน้องเจส และคุณเจนนิสดูแลน้องจาณีน
“ช่วงโควิดหนักๆ เราย้ายไปอยู่ภูเก็ตกัน 3 - 4 เดอื น เพราะทนี่ นั่ เปน็ แซนดบ์ อ็ กซ์ ถา้ อยกู่ รงุ เทพฯ เรา ออกไปไหนไม่ได้ ทุกอย่างปิดหมด แล้วเขาอยู่ในวัยที่ ต้องมีกิจกรรม อยู่ในบ้านก็ได้แต่เข้าไอแพด ดูทีวี แต่ อยู่ภูเก็ตเขาเอนจอย วันธรรมดาเรียนออนไลน์ เสาร์ อาทิตย์พาออกไปเกาะ เล่นน้ำดำน้ำ ไปเล่นกีฬา มี เขื่อนให้วิ่งออกกำลังกายหรือขี่จักรยาน ไปทะเลเล่น เซิร์ฟัเล่นเวคบอร์ด มีประโยชน์กว่าอยู่บ้าน
“เมอื่ กอ่ นไปไหนไปดว้ ยกนั หมดเปน็ ทมี แตต่ อนนี้ ณีนเขาเรียนเต้น เรียนเปียโน เจสไปเตะบอล กิจกรรม ไมเ่ หมอื นกนั เลย สามจี ะเปน็ คนพาลกู ชายไป สว่ นเรา พาลูกสาวไป ต้องวางแผนชีวิตกัน ก็ลงตัวนะคะ แต่ ช่วงไหนที่เราต้องไปต่างประเทศิหรือติดธุระ เพ่ือน สนิทเราที่ไม่ได้มีครอบครัวและเอ็นดูแฝดก็จะมาช่วย เลยี้ ง พาไปเตะบอล ตกี อลฟั์ บางทกี ม็ คี ณุ ยายมาชว่ ย
“เรื่องการทำกิจกรรมไม่ยากเพราะขึ้นอยู่กับ การจัดเวลา แต่ความยากอีกแบบหนึ่งเมื่อเขาโตขึ้น คือเรื่องการดีล ทำความเข้าใจ ทั้งเขาและเราต้อง ทำความเข้าใจกัน ตอนน้ีเขาสิบขวบ เร่ิมมีความ เป็นตัวเองสูง ดุมากไม่ได้ ต้องมีวิธีดีล ถ้าไม่เวิร์กก็ ต้องหาวิธีใหม่”
การจดั การกบั อารมณข์ องเดก็ จงึ เปน็ ศิาสตรท์ ตี่ อ้ ง ผสมผสาน และบางครงั้ กต็ อ้ งอาศิยั ไมแ้ ขง็ บา้ งในการ หา้ มทพั คณุ เจนนสิ เลา่ วา่ สมยั ลกู ยงั เลก็ เธอกเ็ คยมวี ธิ ลงโทษที่วางเป็นกติกาเมื่อทำาผิด
“จะใช้วิธีขู่ก่อน ถ้าขู่ได้ผลเขาก็ไม่ทำา เราเชื่อใน การตเี พราะเรากเ็ คยโดนตมี ากอ่ น แตเ่ ราไมไ่ ดต้ รี นุ แรง ไม่ได้ตีอย่างไร้เหตุผล เว้นแต่ถ้าผิดหนักๆ แบบเตือน แลว้ นะ เจนนสิ เคยตมี อื หนงึ่ ครงั้ ตที งั้ คู่ ตอนนนั้ เขาสกั 6 ขวบ พูดแหย่กันไปมาแล้วก็ทะเลาะกัน ผู้หญิงข่วน ผชู้ ายผลกั เราถามเขาวา่ เอาระดบั ไหน แลว้ ตมี อื เตอื น ว่าถ้าคราวหน้าทำาอีกก็จะลงโทษอีกทั้งคู่ หลังจากนั้น เขาไม่เคยลงไม้ลงมือกันอีกเลย การที่เราใช้วิธีนี้แล้ว เขาไมท่ ำาอีกมันก็คุ้มนะ”
แม้จะเกิดห่างกันในช่วงนาที แต่ธรรมเนียมลูก แฝดมกั จะใหส้ ถานะเดก็ ทเี่ กดิ กอ่ นเปน็ นอ้ ง เกดิ ทหี ลงั เป็นพี่ แต่กรณีของน้องเจสและน้องจาณีนไม่เป็นเช่น นั้น คุณเจนนิสยึดหลักเกิดก่อนเป็นพี่ น้องจาณีนจึงมี สถานะเป็นพี่สาว
“เจสเขาก็ดีใจที่ได้เป็นน้อง เขาเคยแหย่ให้ณีน โมโหแล้วบอกว่าตัวเองเป็นพี่นะ (หัวเราะ) ทีนี้ก็เลย อยากเปน็ นอ้ งดว้ ยกนั ทงั้ คู่ ณนี กเ็ คยมคี าำ ถามวา่ ทาำ ไม เขาต้องเป็นพี่ แต่เราก็คิดว่าเอาตามความจริงไป ใคร ออกก่อนก็เป็นพี่
“แล้วลูกแฝดหรือบ้านที่มีลูกหลายคนนี่ไม่ต้อง หว่ งเลย เดก็ ๆ ทะเลาะกนั แกลง้ กนั ไดต้ ลอดเวลา บางที หลอดอันเดียวก็แย่งกันได้ (หัวเราะ) แต่เขาสนิทกัน นะ คิดถึงกันตลอด ทุกวันน้ีเขายังไม่แยกห้องกันเลย เคยซื้อเตียงสองชั้นให้ เขานอนครั้งเดียวแล้วก็เอาฟัูก มาปูนอนพื้นเหมือนเดิม การนอนของเขาคือมีพี่เล้ียง ที่เลี้ยงเขามาตั้งแต่เกิดนอนตรงกลาง แล้วลูกนอน ซ้ายขวาประกบพี่เลี้ยง ที่จริงเขาเคยมีความคิดอยาก แยกห้องมา 2 - 3 ปีแล้ว แต่ถ้าแยกห้องเขาต้องนอน คนเดยี วเพราะพเี่ ลยี้ งแยกรา่ งไมไ่ ด้ สรปุ เลยยงั ไมย่ อม แยกเพราะติดพเี่ ลยี้ งทั้งคู่
“เมื่อก่อนตอนเด็กจับเขาแต่งตัวหล่อ ขายาวครบ เซต็ แตง่ ตวั แมตชก์ นั เดยĪี วนเี้ ขาเลอื กเอง เจสเขาขรี้ อ้ น ไม่ชอบใส่ขายาว ใส่กางเกงขาสั้นง่ายๆ สบายๆ เสื้อก็ หา้ มมอี ะไรปกั ๆ เพราะรำคาญ มนั คนั ปา้ ยยห่ี อ้ ทคี่ อก็ ตอ้ งตดั ออก สว่ นณนี ไมช่ อบแขนกดุ ไมช่ อบโป๊ เราตอ้ ง บอกวา่ แขนกดุ ไมโ่ ป๊ (หวั เราะ) ซอื้ เสอื้ เอวลอยใหเ้ พราะ เห็นเด็กที่ชอบเต้นเขาใส่เอวลอยกัน แต่พอยกแขน ขึ้นแล้วเสื้อมันลอยขึ้นมาณีนไม่ใส่เลย ต้องเสื้อยาวๆ เปน็ เดก็ เรยี บรอ้ ยคะ่ ตอ้ งดอู กี สกั สามปวี า่ จะเปน็ ยงั ไง
“เขาเป็นเด็กที่ไม่รบเร้าอยากได้อะไร ถ้าจะมีสิ่งที่ เขาอยากไดใ้ นวยั นกี้ ค็ อื เกมส์ เจสชอบเลน่ เกมสเ์ พราะ สังคมเด็กที่โรงเรียนเขาเล่นกัน แต่เราก็สอนเขาว่าถ้า อยากได้อะไรที่ไม่จำเป็นแบบนี้เขาต้องหาเงินเองนะ เขาก็จะดีลกับคุณย่าว่าถ้าเขาว่ายน้ำ 10 รอบ เขา ได้เงิน 100 บาท เป็นวิธีหาเงินของเขา หรือตรุษจีน เขาจะได้อั่งเปาจากญาติผู้ใหญ่อยู่แล้วก็จะเก็บเงิน ไว้ ถึงเวลาอยากได้เกมส์อะไรก็เอาเงินส่วนนี้ไปซื้อ เจสนี่ 500 ก็ซื้อ ส่วนณีนจะบอกว่าหนูซื้อแค่ 39 บาท ประหยัด (หัวเราะ) แต่ถึงจะเป็นเงินเก็บของเขา เราก็ มีกฎให้ซื้อแค่เดือนละครงั้
“ตอนนี้เขาเริ่มเป็นตัวของตัวเองแล้ว เจสมีโลก สว่ นตวั มากกวา่ ณนี เดก็ ผหู้ ญงิ ยงั ตดิ แม่ แลว้ สองคนนี้ นสิ ยั ตา่ งกนั มากณนี นเ่ี ปน็ นางฟัา้ เลยนไี่ มอ่ ยากชมลกู ตวั เองนะ (หวั เราะ) เขาเปน็ เดก็ ออ่ นโยน จติ ใจดี นกึ ถงึ คนอนื่ เสมอ ตั้งแต่เด็กๆ เวลาพาไปไหน เขาชอบหยิบ ขนมใส่กระเป๋าแล้วเอาไปฝากแม่บ้านฝากพี่เลยี้ ง จะ กินขนมก็คอยถามว่าเจสได้กินมั้ย ถ้าเจสไม่ได้กินเขา จะแบ่งไว้ให้เจสครึ่งหน่ึง อ่อนโยนกับสัตว์ เห็นคลิป หมาข้างถนนก็ร้องไห้ แล้วชอบทำงานบ้าน
“สว่ นเจสจะนสิ ยั ผ้ชู าย เขาจะมมี าด แลว้ ชอบยวั่ มคี วามฉุนุ เฉุยี ว อารมณเ์ สยี งา่ ยกวา่ ณนี แลว้ ณนี กจ็ ะ ยอมเจส เวลาเลน่ อะไรเขาตามใจ จนบางทเี ราตอ้ งบอก วา่ ณนี ไมต่ อ้ งยอมใหเ้ จสกไ็ ด้ หนอู ยากกนิ หนกู ก็ นิ หนู อยากทำหนกู ท็ ำ แลว้ เรากต็ อ้ งทำใหเ้ จสรจู้ กั ทจ่ี ะยอม ไมใ่ ชเ่ อาเปรยี บณนี ตอ้ งสอนทง้ั สองฝา่ ย แตณ่ นี กจ็ ะ บอกไมเ่ ปน็ ไร หนโู อเค หนแู บง่ ได้ หนเู อาอนั นกี้ ไ็ ด”้
คาแร็กเตอร์ที่ชัดเจน นำมาสู่ความถนัดที่ชัดเจน ของเดก็ ชายและเดก็ หญงิ ความสามารถดา้ นกฬี าของ น้องเจสปรากฏให้เห็นตงั้ แต่ตอน 3 ขวบ
“เขาไปแขง่ จกั รยานไถ เปน็ จกั รยาน Strider อยาก ไปมาก ตั้งใจซ้อมแล้วไปแข่งทุกทัวร์นาเมนต์ จนวัน หนึ่งเขาได้เป็นแชมป์ประเทศิไทยรุ่น 3 ขวบ พอกลับ บา้ นมาเขาบอกไมแ่ ขง่ แลว้ นะ จากทบี่ า้ ๆ อยไู่ ดถ้ ว้ ยมา แลว้ หยดุ เลย หรอื มคี รมู าสอนปงิ ปองทบี่ า้ น ครกู บ็ อกตี
‘สำองคนนี้นิสำัยต่างกันมีาก ณีนเป็็นเด็กอ่อนโยน จิตใจดี นึกถึึง คนอ่นเสำมีอ ชิอบหยิบขนมีไป็ฝาก แมี่บÓานและพี¬เลี้ยง แลÓว่ชิอบท±างาน บÓาน สำ่ว่นเจสำอารมีณ์เสำียง่าย แลÓว่ชิอบยั¬ว่’
ดมี ากเลย เกง่ มาก แลว้ เขากไ็ มต่ แี ลว้ วา่ ยนาำ้ กท็ าำ ไดด้ ทีมโรงเรียนมาขอให้ว่ายแข่ง ช่วงแรกๆ ได้แต่เหรียญ ทองแดงมาตลอด ก็ยังแข่งต่อมาอีกปีหนึ่ง จนเดือนที่ แลว้ เขาซอ้ มเยอะมาก มแี ขง่ หกรายการ ไดเ้ หรยี ญทอง มาหา้ รายการ อกี หนง่ึ รายการเปน็ เหรยี ญเงนิ แลว้ เขา ก็บอกว่าไม่แข่งแล้ว ได้เหรียญทองแล้ว แล้วก็ขอลา ออกจากทีมเลย (หัวเราะ) นี่คือเจส ชอบกีฬามาก แต่ เบื่อเร็ว ถ้าบรรลุสูงสุดแล้วเขาจะหยุด
“เจสเพิ่งออกจากทีมว่ายน้ำเมื่ออาทิตย์ท่ีแล้ว เพราะปีนี้เขาให้เหตุผลว่าอยากไปเข้าทีมฟัุตบอล โรงเรยี นมากกวา่ ปกตเิ ขามที มี ทเี่ ตะดว้ ยอยแู่ ลว้ ตงั้ แต่ สามขวบ เป็นทีมนอกโรงเรียนที่เดินสายแข่งอยู่ ตอน นี้เขาจะเข้าทีมโรงเรียนแล้ว
“ณีนก็เป็นนักกีฬาว่ายน้ำของโรงเรียนเหมือนกัน เขาไม่เก่งกีฬานัก แต่ก็ได้ลงแข่งมาปีหน่ึงแล้ว เขา เป็นคนมีความอดทนต้ังแต่เด็กๆ ทุกเรื่อง และเป็น คนชัดเจน ถ้าตั้งใจแล้วจะอดทน มีวินัยมาก แม้จะ ว่ายน้ำได้ไม่เก่งเท่าไร แต่ขยันซ้อมมาก วันไหนไม่ให้ ซอ้ มจะงอแง ชว่ งวยั นเี้ ราเนน้ กฬี า อยากปลกู ฝงั ใหล้ กู ชอบกีฬา ตีกอล์ฟั เทนนิส ว่ายน้ำ โตขึ้นจะได้เล่นเป็น กิจกรรมอย่างอื่นค่อยว่ากัน”
ร่างอนาคตจากคว่ามีชิอบเป็็นพื้นฐาน
หากได้ติดตามอินสตาแกรมของคุณเจนนิสจะ ได้เห็นความน่ารักของเด็กๆ ที่คุณแม่คอยอัพเดต เป็นคลิปวิดีโออยู่เสมอ และความน่ารักนี้ก็เข้าตา แมวมองในแวดวงบันเทิงท่ีมาทาบทามชักชวนไป ร่วมงานเรื่อยมา
“มีติดต่อไปเล่นละคร ถ่ายโฆษณา แต่ยังไม่เคย ให้เขาทำ คือเราถ่ายเล่นๆ โอเค แต่ถ้าไปรับเงินมา เปน็ คา่ จา้ งแลว้ เขาใหท้ ำอะไรกต็ อ้ งทำ ดไี มด่ ถี า้ ใหท้ ำ ไปทำมาสกั สบิ เทคลกู กน็ า่ จะอารมณเ์ สยี ยงิ่ เจสถา้ ไม่ อยากทำเขาก็ไม่ทำ คิดว่าเขาน่าจะไม่มีความสุขถ้า โดนบังคับให้ทำซ้ำแล้วซ้ำอีก เอาไว้โตขึ้นค่อยดูอีกที” ส่วนโตขึ้นเด็กๆ อยากเป็นอะไรกันนั้น “ณีนมั่นคงตั้งแต่เด็กแล้วว่าอยากเป็นสัตวแพทย์ เขาจะหมกมนุ่ อยกู่ บั สตั ว์ อยากรกั ษาสตั ว์ อยากหาเงนิ ได้เยอะๆ แล้วจะเอาเงินไปซื้อที่ดิน เอาหมาจรจัดมา เลี้ยงรวมกัน พูดตั้งแต่เด็ก ทุกวันนี้ก็ยังพูดอยู่ ความ ชอบของเขาน่าจะมาจากการที่เขาโตมากับหมา จำ ความได้ก็เห็นหมาแล้ว เพราะทั้งเจนนิสและคุณเบิ้ล รักหมา เลี้ยงมาตลอด ที่บ้านมีอยสู่ ามตัว ตัวหนึ่งแก่ มากเริ่มไม่แข็งแรงก็จะหาอีกตัวมาแทน ตอนที่จะมี ลูกก็ไม่ได้คิดว่าจะต้องแยกหมาออกไป อยู่ด้วยกัน ปกติ แต่ก็มีสเปซ อย่างตอนเขายังไม่ถึงขวบก็จะแยก ไม่ให้หมาเข้าห้องนอน แล้วก็ต้องทำความสะอาด มากนิดหนึ่ง จนลูกได้ขวบกว่าเร่ิมมีภูมิต้านทานถึง จะให้เข้าหาได้
“ที่มาเลี้ยงที่บ้านสามีนี่เพิ่งจะรุ่นที่สอง ตอนรุ่น แรกตายก็คุยกับลูก เขาก็เข้าใจนะ เอาไปฝังไว้หลัง บ้าน บอกเขาว่าหมาแก่แล้วก็ต้องตาย ณีนร้องไห้แต่ น้อยกว่าแม่ แม่นี่แหละฟัูมฟัายกว่า นั่งร้องไห้จนลูก มาปลอบ เป็นความผูกพัน
“แล้วณีนชอบไปช่วยที่ร้านเบเกอรี เพราะเขาเห็น เรายุ่งมาก ต้องไปช่วยที่ร้านแต่เช้า เขาบอกว่าแม่มี เวลาใหล้ กู นอ้ ยลงเพราะชว่ งแรกเซต็ อพั รา้ นตอ้ งดเู อง หลังๆ เขาเห็นเรากลับช้า แล้ววันเสาร์เขามีไปเรียน เต้นที่สุขุมวิท 26 ซึ่งอยู่ไม่ไกลร้านเรา เขาก็จะมาหา ที่ร้านตอน 11 โมง ช่วยแม่ติดสติกเกอร์กล่องคุกกี้ ให้ ช่วยทำอะไรเขาก็ช่วย เขาชอบศิิลปะอยู่แล้ว เขาก็จะ ช่วยเอาปากกามาเขียนหน้าร้าน เอาโทรศิัพท์ไปถ่าย รูปขนม เขาถ่ายรูปเก่ง คนเข้าร้านเยอะก็ไปช่วยคิด ตังค์ รอเวลาไปเรียนตอนบ่ายสอง เขาก็ดูสนุกนะคะ ดีกว่านั่งดูไอแพด”
หากได้ไปที่ร้าน Tasty Daily ใน K Village ใน วันหยุดและช่วงเวลาตรงกัน ก็อาจได้เห็นแม่ค้าตัว น้อยคอยเป็นลูกมือคุณแม่อยู่ในร้าน ส่วนน้องเจสที่ ต้องไปทำกิจกรรมกับคุณพ่อ ยังไม่โฟักัสว่าอยากจะ เป็นอะไรแน่ เพราะดูจะสนุกกับหลายๆ สิ่งตามความ สนใจของวัย
“ยังเปลี่ยนไปเรอื่ ยๆ อยากเป็นยูทูบเบอร์ เป็นนัก เล่นเกมส์ แข่งเกมส์ บอกเขาว่ามีคนติดต่อมาเยอะ มากให้ไปเป็นดารา ถ้าเป็นอย่างพี่ณเดชน์ยิ้มชั่วโมง เดียวได้รถคันหนึ่งนะ เขาบอกไม่เอา (หัวเราะ) ก็แซว กันเพราะมีคนติดต่อมาบ่อย
“เรายังไม่ได้คิดว่าเมื่อเขาโตขึ้นเป็นวัยรุ่น 14 - 15 จะตอ้ งเตรยี มรบั มอื ยงั ไง ไมค่ ดิ อะไรลว่ งหนา้ คอ่ ยๆ ดู ไปตามช่วงวัยของเขาดีกว่าค่ะ”