ENFIELD EVİ

Bu teraslı ev hiç de sıradan bir ev değildi

Bekâr anne Peggy Hodgson, dört çocuğuyla birlikte Londra’daki Green Street 284 numarada, kiralık bir teraslı evde yaşıyordu. Polisi aradığında sesi çok sıkıntılı geliyordu.

1977’nin bir ağustos akşamında çocuklar yatmaya hazırlanırken Peggy üst kattan gelen garip bir ses duydu. Önce 13 yaşındaki Margaret ile 11 yaşındaki Janet’ın kavga ettiğini düşündü ama bakmaya gidince korkunç bir görüntüyle karşılaştı: Hiç kimsenin dokunmadığı ağır bir sandık, odanın içinde kendi kendine kaymaya başladı. Peggy sandığı geri itmeye çalışınca görünmez bir gücün direnciyle karşılaştı. Ardından sandık daha da hızlı hareket edince dehşete kapılan Peggy ve kızlar kaçtı.

Polisler olay yerine gelince son ana kadar olağan dışı bir şey göremediler. Yıllar sonra, polislerden biri tam çıkacakken oturma odasındaki bir sandalyenin yerden yükselip odanın içinde hareket ettiğini hatırlayacaktı. Polisler kabloları ve olaya sebep olabilecek diğer şeyleri kontrol ettikten sonra evden ayrıldı. Ancak Enfield hayaleti bir yere gitmemişti. Hayalet aylarca etrafa cisimler fırlatarak ve sesler çıkararak ortalığı kasıp kavurdu.

Olayla ilgili haberler duyulunca bunun küçük kızların bir oyunu olduğu düşünüldü. Çaresiz kalan Peggy, Psişik Araştırmalar Derneğiyle temasa geçti. Guy Lyon Playfair ve Maurice Grosse adlı araştırmacılar, Avukat Mary Rose Barrington’ın kontrolü altında olayı araştırmaya karar verdi. Bir yıldan uzun bir süre boyunca çok sayıda olayı kaydettiler. Bir keresinde Playfair de hayaletle karşılaştı. Üst kattaki bir odaya girdiğinde Viktorya döneminden kalma şöminenin duvardan sökülmüş olduğunu gördü. Küçük kızların yapabileceği bir şey değildi bu. Görgü tanıkları Janet’ın havalandığını ve görünmez bir varlık tarafından yatak odasından çıkarılıp merdivenlerden aşağı sürüklendiğini anlatıyordu. Ayrıca küfür krizlerine girmiş ve ürkütücü bir ses çıkarmaya başlamıştı. Müfettişler Janet’a soru sorunca Janet bu garip sesle konuşarak Bill adında bir adam olduğunu söyledi. Yapılan araştırmalarda, Bill Wilkins adında bir adamın o evde yaşayıp öldüğü ortaya çıktı.

Soruşturma boyunca kızların oyun oynadığından şüphelenildi ama kızlar sadece birkaç olayı kendilerinin yaptığını itiraf etti.

Olayların yatışmasından otuz yıl sonra Janet bir röportajında şöyle dedi: “Kendi deneyimlerime dayanarak bunun gerçek olduğunu biliyorum. Hayalet benden, benim enerjimden besleniyordu.” Enfield’da yaşananlar bugüne dek açıklanabilmiş değil. Günümüzde ev hâlâ yerleşim yeri olarak kullanıldığı için ziyaretçilere açık değil.