Eugène Viollet-le-duc | 1814-1879

Fransız mimar, restoratör, kuramcı, yazar; 1814’te Paris’te doğdu; 1879’da Lozan’da öldü.

Mimarlık eğitimi için Ecole des Beaux-Arts’a gitmeyi reddetti. Bunun yerine pratik deneyim kazanmak üzere Jacques-Marie Huvé ve Achille Leclère’in ofislerinde çalıştı. 1830 Devrimi sırasında Paris’te kurulan barikatlarda çarpıştı. 1836’da İtalya’ya gitti, burada çeşitli mimarların yanında çalıştı, Ortaçağ yapılarını inceledi. Ülkesine döndükten sonra 1838’de Jean-Baptiste Antoine Lassus’le (1807-1857) birlikte tarihi yapıların restorasyonunda çalıştı. 1840’ta Paris’teki Sainte-Chapelle’le başlayarak çok sayıda tarihsel anıtın restorasyonunu üstlendi. 1845’te Paris Notre-Dame Katedrali’nin onarımını gerçekleştirdi; ertesi yıl Tarihi Anıtlar Komisyonu’nun başına getirildi. 1848’de Service des Édifices Diocésains’a (Piskoposluk Yapıları Hizmet Dairesi) katılarak pek çok Ortaçağ yapısının restorasyonunu yönetti. Viollet-le-Duc, 1854-68 arasında 10 cilt olarak yayımladığı Dictionnaire raisonné de l’architecture française du Xl e au XVI e siècle’de (11. Yüzyıldan 16. Yüzyıla Açıklamalı Fransız Mimarlığı Sözlüğü) Gotik mimarlığı teknolojik içeriği bağlamında ele alarak mimarlık teknolojisi tarihinin öncüsü oldu. 1858-72 yılları arasında Entretiens

sur l’architecture (Mimarlık Üzerine Konuşmalar) adlı iki ciltlik kitabını yayımladı ve rasyonalist mimarlık kuramının 20. yüzyılda çok ziyaret edilecek güzergahlarının öncülüğünü yaptı. Histoire de l’Habitation humaine depuis les temps préhistoriques jusqu’à nos jours (Prehistorik Çağlardan Günümüze Konut Tarihi) adlı çalışması ilk genel konut tarihi araştırması sayılabilir (1875).