Itō Chūta | 1867-1954

Japon mimar ve mimarlık tarihçisi; 1867’de Yamagata’da doğdu; 1954’te Tokyo’da öldü.

1889-1892 yılları arasında Tokyo İmparatorluk Üniversitesi Mimarlık Bölümü’nde Tatsuno Kingo’nın yanında çalıştı. Josiah Conder, Ernest Fenollosa ve Okakura Kakuzō’dan etkilendi. Doktora tezini Hōryū-ji Tapınağı mimarisi üzerine yazdı. Orada Japon ve Grek mimarlıkları arasında Hindistan aracılığıyla kurulmuş ilişkiler olduğunu ileri sürdü. Bu çalışma Japonya’da yazılmış ilk mimarlık tarihi kitabı sayılır. Çalışmaları genel olarak Japon ulusalcılığının mimari uzanımları sayılabilir. 1897 tarihli Antik Tapınak ve Mabetleri Koruma Yasası’nın hazırlanmasında rol aldı. 1901’de Fotoğrafçı Ogawa Kazumasa ile Yasak Şehri gezdi; ardından Burma, Hindistan, Sri Lanka, Türkiye, Avrupa ve Amerika’ya gitti. Seul’de Chōsen Jingū projesine katıldı. 1905’ten itibaren İmparatorluk Üniversitesi’nde, 1928’den sonra Waseda Üniversitesi’nde görev yaptı. Japon Akademisi üyesi olan Itō Chūta’ya 1943 yılında Kültür Nişanı verildi. Çok sayıda yapı tasarladı; bunlardan günümüze gelenler arasında Kyoto’da Heian Tapınağı (1895) ile Tokyo’da Büyük Kanto Depremi Anma Salonu (1930) ve Tsukiji Honganji Tapınağı (1934) sayılabilir. Itō Chūta, Japonca’da eskiden “mimarlık”ın karşılığı olarak kullanılan zōkagaku kelimesinin yerine, Avrupa dillerindeki “architecture”a eşdeğer olmadığı gerekçesiyle kenchiku kelimesinin kullanılmasını önermiştir. Bu sözcük Japonca’da halen kullanımdadır.