Sigfried Giedion | 1888-1968

İsviçreli mimarlık tarihçisi; 1888 Prag’da doğdu; 1968’de Zürih’te öldü.

Münih’te Heinrich Wölfflin’in yönetiminde yazdığı Spätbarocke und romantische

Klassizismus (Geç Barok ve Romantik Klasisizm) adlı doktora çalışmasını

1922’de tamamladı. Ardından Zürih Üniversitesi’nde ders vermeye başladı. 2. Dünya Savaşı’ndan kısa süre önce, 1938’de Harvard Üniversitesi’nde “Charles Eliot Norton professor of poetry” görevini üstlenmek üzere İsviçre’den ayrıldı. Burada 1938-39 yıllarında yaptığı konuşmaları 1941 tarihli Space, Time and Architecture:

the Growth of a New Tradition (Mekan, Zaman ve Mimarlık: Yeni Bir Geleneğin Gelişimi) adı altında kitaplaştırdı. 1938 yılında Harvard Üniversitesi’nin Walter Gropius tarafından kurulan yeni tasarım okulunda göreve başladı. 1947’de Zürih’e dönerek Federal Politeknik Okulu’nun başına geçti. Ertesi yıl Mechanization Takes Command: A Contribution to Anonymous History’yi (Makineleşme Kontrolü Ele Alıyor: Anonim Tarihe Bir Katkı) adı altında o güne kadar yazılmış ilk endüstri tasarımı tarihini yayınladı. 1951’de Massachusetts Teknoloji Enstitüsü’nde ve Harvard’da ders vermek için Amerika Birleşik Devletleri’ne döndü. Gropius’un 1952’de emekli olması ardından 1954’te bir Gropius biyografisi yayınladı. 1954-56 yılları arasında Harvard’da konuk öğretim üyesi olarak çalışırken, bir diğer yarı-zamanlı öğretim üyesi olan Eduard Sekler ile birlikte Gropius’un kaldırdığı mimarlık tarihi derslerinin yeniden programa alınması için uğraştı. 1957’de A. National Gallery of Art’ta yaptığı A.W. Mellon konuşmalarını 1946’da The Eternal Present’ta (Sonsuz Şimdi) yayınlandı. Modern tasarım tarihçiliğinin gerçek başlatıcısı olan Giedion aynı zamanda da döneminin mimari yaklaşımlarını güçlü biçimde etkiledi.