Açık Sistem

Zuhal Kol ■

1.

Mekanın sürdürülebilir ve nesiller boyu varlığını devam ettirebilir olması hedefiyle, değişimlere göre reaksiyon verebilen, evrimleşme yeteneğine sahip, özellikle kamusal alan tasarımında önplana çıkan çoğulcu, devingen ve dinamik kurgu.

2.

Kamusal alan tasarımında açık sistem: Bireylerin mekan üretimine katılımı ve kamusal mekanın değişime açıklığı, kamusal mekan ölçek ve ilişkilerinin mimarlık ve şehircilik arasında -mimarlığın tanımlayıcı ve şehirciliğin spekülatif rolü arasında- olması, tasarımın tasarımcı ve kullanıcı arasında çözünen bir düzleme taşınmasını işaret eder niteliktedir.

Burada tasarımcının rolü, her noktasının tanımlı olduğu, tamamıyla statik ve kullanım çeşitlerinin dikte edildiği bir plan oluşturmanın aksine; katılım ile bozulması, müdahaleye açık, kullanıcı tarafından yeniden ve yeniden kurulması/ üretilmesi amaçlanan açık deneyim alanları oluşturarak deney ortamını teşvik etmesidir. Böyle bir deney ortamı mekanın katılım yolu ile/birlikte üretimini gerçekleştirebilir. Bir kamusal alanın varlığı ile peşinden dünyanın insanları biraraya toplayan ve onları birbirleriyle ilişkiye sokan bir şeyler topluluğuna dönüşmesi sürekliliğe bağlıdır. “Eğer dünyada bir kamusal mekan bulunacaksa bu bir nesilliğine kurulamaz ve sadece yaşayanlar için planlanamaz, ölümlü insanların yaşam süresini aşması gerekir”* (Arendt, 2003).

3.

Açık sistem süreçleri: Tasarımcının teşvik edici bu yeni rolünden yola çıkıldığında, kamusal alan tasarımında açık sistem/ kurgu, insanları etrafında toplayan ve kamusal mekanın farklı nesiller ve dönemler boyu sürekliliğini sağlayan, tasarımcının tetikleyerek tanım getirmeye başladığı ve bu tetiklemeyle diğer tanımsız programların