Türkiye’nin tiyatro BELLEĞI: HAGOP Ayvaz’ın Arşivi sergileniyor
Yapı Kredi Kültür Sanat, 15 Aralık 2020 - 21 Şubat 2021 tarihleri arasında tiyatro sanatçısı ve yayıncı Hagop Ayvaz’ın tiyatro arşivinden bir seçki sunan “Kulis: Bir Tiyatro Belleği, Hagop Ayvaz” sergisine ev sahipliği yapıyor.
Hrant Dink Vakfı öncülüğünde Türkiye Tiyatro Vakfı ve Yapı Kredi Kültür Sanat Yayıncılık işbirliğiyle hazırlanan “Kulis: Bir Tiyatro Belleği, Hagop Ayvaz” sergisi, tiyatro sanatçısı ve yayıncı Hagop Ayvaz’ın tiyatro arşivinden bir seçki sunuyor. 1911-2006 yılları arasında yaşamış İstanbullu Hagop Ayvaz’ın kişisel çabalarıyla oluşturduğu tiyatro arşivinden yola çıkarak, toplumsal bellek, kimlik ve mekân bağlamında Türkiye’nin tiyatro tarihine odaklanan sergi, 15 Aralık 2020 - 21 Şubat 2021 tarihleri arasında ziyaret edilebilecek.
Hagop Ayvaz’ın Osmanlıca, Ermenice ve Türkçe, 600’e yakın el yazması ve matbu tiyatro metni, 500’den fazla Ermenice ve Türkçe süreli yayın, dergi ve broşürün yanı sıra fotoğraf, afiş, karikatür, kupür, davetiye, çizim ve kartpostaldan oluşan yaklaşık 12 bin görsel materyali içeren arşivi, 2006 yılında vefat etmesinin ardından Agos gazetesine ve sonrasında da Hrant Dink Vakfı’na bağışlanmıştı. Bu arşive 2019 yılında Ayvaz’ın bazı kişisel eşyalarının, aldığı ödüllerin ve 19461996 arasında kesintisiz yayımladığı Ermenice kültür sanat dergisi Kulis’in 1104 sayılık tam koleksiyonu da eklendi. “Kulis: Bir Tiyatro Belleği, Hagop Ayvaz” sergisi de işte bu arşivden yapılan seçkiyi ziyaretçileriyle paylaşıyor. Ayrıca, Hrant Dink Vakfı’nın dijital ortama aktardığı arşiv, sergiyle eşzamanlı olarak erişime açıldı.
Fotoğraflar, afişler, kitaplar…
Ayvaz’ın arşivindeki fotoğraflar, afişler, dergiler, oyun metinleri içeren kitaplar ve defterlerden bir seçki sunan “Kulis: Bir Tiyatro Belleği, Hagop Ayvaz”, üç ana bölümden oluşuyor. İlk bölüm, tiyatro tutkusu ilk gençlik yıllarına dayanan Hagop Ayvaz’ın figüranlıktan yönetmenliğe, köşe yazarlığından yayıncılığa uzanan yaşamı paralelinde, İstanbul’da Ermenice tiyatro üretimi ve etkinliklerini mercek altına alıyor. İkinci bölümde, Ayvaz’ın 1946-1996 arasında kesintisiz olarak yayımladığı Kulis dergisinin Türkiye sınırlarını aşan etkileri, dönemin sanat ve siyaset gündemi ekseninde, bir zaman çizelgesi eşliğinde ele alınıyor. Son bölüm ise Osmanlı ve Türkiye tiyatro tarihinde mihenk taşı olmuş birçok sanatçıya, topluluğa, oyuna, mekânlara odaklanıyor ve ziyaretçiyi, bunlar arasındaki bağlantıları keşfederek Türkiye’nin tiyatro geçmişine yeniden bakmaya davet ediyor.