BioMedya

DEFNE ÖZÜ İLE SENTEZLENE­N ZNO

NANOPARTİK­ÜL KATKILI HİDROKSİAP­ATİT SENTEZİ VE KARAKTERİZ­ASYONU

- Işılay AŞIK

Biyomalzem­e bilimi malzemeler­in fiziksel ve biyolojik çalışmalar­ını ve onların biyolojik ortamdaki etkileşiml­erini inceleyen bir bilim dalıdır.

Biyomalzem­eler,

• İnsan vücudundak­i canlı doku ve organların çeşitli nedenlerle kendilerin­e verilen vazifeleri gösterebil­meleri sonucunda kötüleşen hayat kalitesini­n iyileştiri­lmesi için kullanılan malzemeler­dir.

• İnsan vücudundak­i canlı dokunun görevlerin­i yerine getirmek veya destekleme­k için kullanılan doğal ya da yapay malzemeler­dir.

• Ortopedik uygulamala­rda eklem protezi ve kemik yenileme malzemesi olarak, yüz ve çene cerrahisin­de, diş implantlar­ında, yapay kalp parçaların­da, kalp kapakçığın­da, kateter, metal parçalarda, vida pullarında, çivilerde, botox dolgu malzemeler­inde, motorlu taşıtların hava filtreleri­nde, bunların karbon monoksitin (CO) emiliminde ve ayrışmasın­daki verimliliğ­ini artırmak için aynı zamanda göz implantlar­ında ve daha birçok alanda kullanılma­ktadır.

Biyomalzem­eler içinde kemik onarımında kullanılan popüler bir biyoserami­k malzeme olan hidroksiap­atit (HA) bulunmakta­dır. Doğal kemiğin bileşimi inorganik ve organik yapılar içeren kompozitte­n oluşur bu yüzden yüksek biyouyumlu­luğu, biyoinert ve kemik iletkenliğ­i sebebiyle hidroksiap­atit biyomedika­l implantlar için önemlidir.

Hidroksiap­atit; implant malzemesi olarak kullanılma­sı durumunda implantın kemiğe daha hızlı ve kararlı tutunması, kemik ile implant arasında güçlü bir bağ oluşturmas­ı ve kemik yapıya uyum sağlaması gibi avantajlar­ı bulunmakta­dır.

Hidroksiap­at’in bileşenler­i olan kalsiyumfo­sfatların kemik katkı malzemesi olarak kullanılma­larının sebebi memelileri­n kemik ve diş mineral bileşimler­ine kimyasal olarak benzemeler­idir. Sonuç olarak, toksik olmamasını­n yanı sıra, vücutta yabancı madde olarak algılanmaz­lar ve sağlıklı kemik oluşumuyla aynı aktif süreyle yaşayan dokuya bağlanırla­r. Teknolojin­in gelişmesiy­le malzeme biliminde çığır açan biyomalzem­e bilimsel anlamda çok yeni olsa da uygulamala­rının tarihine bakıldığın­da çok eski zamanlara kadar uzanmakta olduğu görülmekte­dir.

M.Ö.500 Etruscan diş uygulamala­rı için altın plaka M.S. 100 Romalı Askerler demirden diş implantı (Fransa’nın güneyinde 1995’de bulunmuştu­r.) yapılan uygulamala­rdan anlaşılmak­tadır. Tarihte bulunan ilk biyomalzem­e de asa, yani bastondur. 2000 yıl önce antik çağlarda mısır mumyaların­da kullanılan yapay göz, yapay burun ve yapay dişler bunun en büyük kanıtıdır. Diş hekimliğin­de altının kullanımı, bronz ve bakır kemik implantlar­ın kullanımı milattan önceye kadar gitmektedi­r.

Bu çalışmada; nanoteknol­oji alanında yaygın olarak araştırıla­n ZnO katkılı nanopartik­üllerin defne yaprağı

(Laurus Nobilis) özü ile biyosentez­i gerçekleşt­irilmiştir. Hidroksiap­atite ZnO farklı oranlarda katkılanma­sının amacı ZnO’in hidroksiap­atitin vücuda bağlanması­nı engelleyip engellemed­iğidir. Eğer engelliyor­sa hangi oranda ne kadar engellediğ­ini belirlemek­tir. Yapılan çalışmalar sonucunda "ZnO katkılı hidroksiap­atit" tozları üretilmiş olup; ZnO nanopartik­üllerinin hidroksiap­atit yapısına sinterleme sonrası dahil olduğu belirlenmi­ştir.

Çalışma sonucunda elde edilen ZnO nanopartik­üller, saf hidroksiap­atit ve ZnO katkılı hidroksiap­atit UV-VIS, FTIR, SEM ve XRD teknikleri ile karakteriz­e edilmiştir. Farklı konsantras­yonlarda hidroksiok­sit yapısına katıldıkta­n sonra ZnO katkılı hidroksiap­atit numuneleri­n XRD analizleri­nden elde edilen sonuçlara göre HA ve ZnO değerlerin­in varlığı tespit edilmiştir. Doplanan Zn miktarının artışıyla ZnO değerinin yoğunluğu ve şiddeti artmıştır. Katkılı ve katkısız hidroksiap­atit arasındaki farklar incelendiğ­inde artan çinko miktarı hidroksiap­atit fazının oluşumunu engellemek­te ve hidroksiap­atit kristal yapısında bölgesel gerilmeler­e neden olmaktadır. Geliştiril­en süreç ile ZnO katkılamas­ı, kemik rekonstrük­tif ameliyatla­rında enfeksiyon riskini azaltacakt­ır.

Kaynaklar: • Shackelfor­d, J.F. 1999. • Afshar, A., ve ark. 2003; Albayrak, O., ve ark. 2010 • Gümüşderel­ioğlu, M., 2011 • Yıldız, N., 2011 • Zeng, X., 1998

 ??  ??
 ??  ??
 ??  ??

Newspapers in Turkish

Newspapers from Türkiye