MAKROPLASTİK KİRLİLİK BÜYÜYOR

Leicester Üniversitesinde yapılan yeni bir araştırmanın gösterdiğine göre plastik kirliliği, nehir sistemlerini zannedilenden çok daha uzun süre tıkıyor. Söz konusu kirlilik ortadan kaldırılmazsa, nihayetinde okyanusa gidebilir ve deniz yaşamı ile insanların nehir sistemlerini kullanımı üzerinde olumsuz etkiler meydana getirebilir.

Leicester Üniversitesinde yapılan yeni bir araştırmanın gösterdiğine göre plastik kirliliği, nehir sistemlerini zannedilenden çok daha uzun süre tıkıyor.

Makroplastikler (boyutu 5mm’den büyük plastik çöpler), nehir sistemlerinde daha önce düşünülenden çok daha yavaş ilerliyor. Hareket hızı saatte 0,01 km olan bu çerçöp, çok uzun süreler olduğu yerde kalabiliyor.

Söz konusu kirlilik ortadan kaldırılmazsa, nihayetinde okyanusa gidebilir ve deniz yaşamı ile insanların nehir sistemlerini kullanımı üzerinde olumsuz etkiler meydana getirebilir. Tek kullanımlık plastik şişelerde yaygın bir malzeme olan polietilen tereftalatın (PET) ayrışması için UV ışık altında 450 yıldan uzun süre kalması gerekiyor.

Çalışmada, İngiltere’nin Wistow bölgesi yakınındaki Soar Nehri’ne dökülen bir akarsu koluna 90 PET plastik şişe numunesi bırakılmış. Takip edilen şişelerin her birinin kat ettiği ortalama mesafe, 24 saatte 231 metre olmuş. Kaydedilen en uzun mesafenin ise 1,1 km’ye yakın olduğu görülmüş.

Leicester Üniversitesi Coğrafya, Yerbilim ve Çevre Fakültesinde doktora araştırmacısı olan Robert Newbould, türünde yapılan ilk çalışmalardan olduğu düşünülen bu araştırmaya öncülük etmiş. Robert şöyle aktarıyor: “Plastik şişelerin ne kadar kolay kapana kısıldığını ve kat ettikleri düşük mesafeyi görünce şaşırdık.

“Çalışmamız, diğer araştırmalarda okyanusa giden nehircil plastik akışına yönelik mevcut tahminlerin normalden yüksek olduğunu destekliyor fakat bunun doğrulanması için daha fazla araştırma yapılması gerekiyor.”

Çalışma Frontiers in Water bülteninde yayımlandı.