TÜRKİYE RAP PİYASASI

şeyi bulacaktım ve onu bulana kadar albümü yapmayacaktım. Bu da zaman aldı hâliyle. Rafa kaldırdığım, kenara koyduğum o kadar çok şarkı var ki... Ama bu albümdeki 13 şarkı, geldiğim son noktadır. Ve bu, yaptığım en iyi albüm oldu. Sonuçtan çok memnunum.”

[

]

“Türkiye’de rap müzik dinleyen kitle, yaptığım işten soğuma sebeplerimdendi. Rap dinleyen ve yapan gençler çok sığlaşmaya başladılar. Rap müziği sadece acıklı bir beat’in üzerine yazılan acıklı sözler zanneden bir toplumda yaşıyoruz. Hiçbir rap bilgileri yok maalesef. Çok uzaklar. Yaşadıkları şeyi rap zannediyorlar. ‘90’larda bizim ortamlarımıza giren herkes rap’i çok iyi bilirdi. Bir parti yaptığımızda gelen herkes orijinaldi, herkes rap’çiydi. Herkes her grubu, her rap’çiyi tanırdı. Hangi albüm çıktı, New York’ta ne oluyor, Los Angeles’ta ne oluyor, Doğu Yakası-Batı Yakası durumları ne, hepsini bilirdik. Boş, sığ insan yoktu aramızda. Bir intelligent o zaman oluştu bizim rap ortamlarında. Şu an insanlara küçümsüyormuşum gibi gelebilir ama durum bu. Şimdikiler bizim komisyonumuza giremezler. Birçoğu bizim müzik muhabbetlerimize hiçbir şey katamaz. Basın Türkiye’de rap’e fazla yer vermiyor, gençler de hazıra konmak istiyorlar ama her şey ellerinin altında aslında, bir tık uzakta. Ama araştırmak ve öğrenmek istemiyorlar, her şey onların kafasına zorla sokulsun istiyorlar. Öğrenmek ve bilgili olmak için bir çaba sarf etmiyorlar. Magazin toplumunda yaşıyoruz bir de. Müzisyenlerin yaptığı müzikten öte konuştuğu lafla, giydiği şeyle ilgileniyorlar. Yok kilo almış, yok saçı beyazlamış... Gençler küçük odalarından dünyayı kurtarmaya çalışıyorlar ama sokağa çıkmıyorlar. Dünya hepimizin. İnsanın kendini geliştirmesi lazım. Olan biteni takip edip değerlendirmesi ve onu sürekli aşması lazım. Allah’tan bunlar benim kitlem değil. Ben kendi dinleyicilerime inanıyorum ve onlara güveniyorum. Anlattığım şeyleri çok iyi anlıyorlar. Zaten aksi takdirde beni dinlemezlerdi. Neyse ki son zamanlar-