Anlatmaktan asla vazgeçmeyeceğim
Merhaba... Bursa Demirtaş Organize Sanayide dokuma fabrikasında 3 vardiyalı bir işyerinde çalışıyorum. Çalışanların yarısı kadın.
Seçim döneminde işyerinde karşılaştıklarımı sizlerle paylaşmak istiyorum. Biz seçimleri aslında işyerinde hiç konuşamadık, Ak Parti dışında diğer partilerden bahsettiğimizde “bölücü, hain” olduk. Seçimlerden sonra ise fabrikada herkes mutlu, sanki Ak Parti kazanınca her gün yakındıkları, geçinemiyoruz diye ağladıkları maaşlara zam yapılmış.
Gece vardiyasında yemek esnasında sohbet ederken arkadaşlardan biri “Bugün hiç uyumadım, çok yorgunum” dedi. Ben de “Hayırdır beşik mi salladın” diye takıldım. Arkadaşım ise sabah buradan çıkınca başka bir atölyede paketleme işine gittiğini söyledi. Çok şaşırdım ama öğrendim ki işyerinde bir çok arkadaş bu şekilde çalışıyormuş.
Biz dokumacıların işi ağır olmasına rağmen asgari ücretten çok az bir farkla çalışıyoruz, tuvalet kağıdından tutun da suyumuzu, çayımızı bile kendimiz evden götürüyoruz. Ama bunca şey varken çalıştığımız yerde haklarımız için mücadele etmiyoruz, ek iş yapıyoruz! Bunları konuştuğumda bana “Boş ver ne değişecek ki” diye cevap veriyorlar. Pahalılıktan geçinememekten yakınıyor, evlerine gitmeden başka işyerlerinde hem de kayıt dışı, yorgun argın, sağlıklarını hiçe sayarak çalışıyorlar. Bu insanlar ne aileleriyle bir sabah kahvaltısı yapabiliyor ne de akşam yemeğini birlikte oturup yiyorlar. Hepsi mutsuz, yorgun, hissiz ve bireyci olmuşlar. Yaşamak için daha çok çalışmak zorunda kalıyorlar. Sonra da “Ülkenin refahı için, dinimiz için Ak Parti’ye oyumu verdim” diyorlar. En çok anlayamadığım da biz kadınların tüm bunların yanında daha bir çok sorunumuz varken, Ak Parti biz kadınların kazanılmış haklarını bu kadar da gasbetmişken, bizi yok saymışken en çok oyu da kadınlardan alıyor. Bunu çevremdeki kadınlarla konuştuğum için söylüyorum.
Bizler aynı işi yapıyor, aynı maaşı alıyor ve aynı pazardan, marketten alışveriş yapıyoruz; yaşantımız aynı ve geçinemiyoruz. Ne kadar bu sorunlarımızı anlatsam da benim yanlış düşündüğümü söylüyorlar. Ama ben anlatmaktan asla vazgeçmeyeceğim ta ki onlar gerçek hayatı ve paylaşımı, kendilerinin de değerli olduğunu öğrenene ve gerçekleri görene kadar.