SENDİKAL ÖRGÜTLENMEDE SON SIRADA

ÇALIŞMA koşulları ve süreleri, işçi sağlığı, hak ihlalleri ve iş güvencesine ilişkin tüm veriler sendikal örgütlenmeye belki de en çok ihtiyaç duyulan sektörün inşaat olduğuna işaret ediyor. Ancak inşaat işkolu sendikal örgütlenmede açık ara ile son sırada.

Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı’nın 2018 yılı Temmuz ayı istatistiklerine göre işkolundaki 1 milyon 805 bin 928 sigortalı işçinin sadece 55 bin 412’si sendika üyesi, sendikalaşma oranı ise yüzde 3. Yani inşaatta sendikalaşma, ülke ortalamasının dörtte biri düzeyinde.

İnşaat sektöründe 11 farklı sendika var. Ancak bu sendikalardan yalnızca 1’i, Türk-ış’e bağlı Yol-ış Sendikası, toplu iş sözleşmesi yetkisi için gereken yüzde 1 barajının üzerinde ve toplamda 53 bin 70 üyeye sahip. Yol-ış Sendikası’nın asıl üye kaynağı ise Karayolları Genel Müdürlüğü, Ulaştırma Bakanlığı ve il özel idareleri gibi kamu işyerleri.

Yol-ış Sendikası’nın son çalışma raporuna göre, Mayıs 2011-Şubatı 2015’i kapsayan 4 yıllık bir zaman dilimi içinde toplu iş sözleşmesi imzalanabilen özel sektör inşaat şirketi sayısı sadece 3. Bir başka deyişle özel sektörde çalışan (sigortasız işçilerle birlikte) 2 milyona yakın inşaat işçisinin çok büyük bir çoğunluğu sendikasız ve toplu iş sözleşmesiz.

Yüzde 1 işkolu barajı nedeniyle işkolunda fiilen bir sendika tekeli yaşanıyor. Özel sektörde örgütlenmeye çalışan, ancak yüzde 1 barajının altında olan sendikalar, çalışmalarını büyük bir özveriyle ancak son derece kısıtlı imkanlarla yürütüyor.