YEREL SEÇİMLER – 6-
Bu gün size, son altı yazımı neden bu genel başlık altında topladığımı açıklayacağım:
Başta da değindiğim gibi, bana bir büyük kentimizin belediye başkanı adayı olmam için yöreden öneri getirenlere,
“ben vitrine konmak için bir köşede bekleyen dansöz değilim.”
Diye yanıtlayışım baştan beri anlattıklarım nedeni ileydi. Onlara en az bir- iki yıl önceden böyle bir “adaylık” için çalışmam gerektiğini söylediğimi, bu genel başlık altında topladığım yazılarımın başlarında anlatmıştım.
O kentin bütün sorunları, nasıl çözümlenecekleri üzerinde gerekli bütün uzmanlarla birlikte çalışmalıydım. Gerçekçi çözüm önerilerimi, beni seçmelerini istediklerime anlatmalıydım. Ancak böyle bir çalışmadan sonra onurlu bir görevi üstlenecek duruma gelebilirdim.
Doğru değil mi yazdıklarım?
Umutlanıyorum, kimi partiler tanıladığım gibi adaylarla çalışmanın yolunu açabilirler. Yoksa değindiğim gibi hep vitrinlik kişilerle çalışacak değiller ya…
Adaylar yalnızca partilerini gözetecek kişilerden mi seçilecek hep?
Başka türlüsü düşünülemez mi? Ölçüt bu mu olacak hep?
Belediye başkanı bütün kentlilerin başkanı olmalı değil midir?
Sorunların çözümünde partili partisiz bütün uzmanlar devreye girmemeli midirler?
Yok mu takım çalışmasını bilen, böyle bir çalışmayı yönetebilecek olan?
Yok mu bütün sorunlar üzerinde, çözüm yollarını önceden düşünen, çözümleri gerçekleştirmek için aday olacak olan, demokrasiye gerçekten inanmış olanlar?
Biliyorum var!
Bana göre artık bu kişiler aday olabilmeli. Artık biz, bu ölçütler ışığında seçmeliyiz adayımızı. Başkanımızı… Hiç mi gerçekleşmeyecek bu isteğimiz? Gerçekleşecek, hem de hiç de çok uzak olmayan gelecekte…