‘Ukrayna’da savaş Saşa’yı Zaharçenko’ya dönüştürdü’
ÖLDÜRÜLEN DNR LİDERİNİN ARKADAŞLARI:
UKRAYNA’DAN tek taraflı bağımsızlığını ilan eden iki cumhuriyetten biri olan Donetsk Halk Cumhuriyeti’nin (DNR) Devlet Başkanı Aleksandr Zaharçenko’nun geçtiğimiz ay bombalı suikast sonucu öldürülmesinin yankıları sürüyor.
DNR’IN ilk başkanını en yakınındaki, onu iyi tanıyan politikacı, asker ve gazetecilerin hemen hepsi suikastin arkasında Ukrayna yönetimi ve istihbaratı olduğuna inanıyor.
Zaharçenko’yu en iyi bilen birkaç ismle hem saldırıyı hem de Zaharçenko’yu konuştuk.
Aleksandr Kazakov (Zakharçenko’nun danışmanlarından): Olay sırasında yanında değildim. Bomba el yapımıydı ve uzaktan kumandalı şekilde patlatıldı. Olay sırasında gruptan ilk olarak koruması içeri giriyor, hemen ardından da Zaharçenko. Koruma anında olay mahalinde can veriyor. Zaharçenko ise ağır yaralı, hemen hastaneye yetiştiriyorlar. Ben de nispeten yakın bir noktadayım, hemen olay yerine intikal ettim.
Aleksandr Slatkov (Rusya 1’in savaş muhabiri): Ben kendisini bizzat tanıyordum, defalarca özel röportaj gerçekleştirmiştim. Açıkçası, şu anda soruşturma sürdüğü için benim bir şey söylemem yersiz ve erken olur. Benzer suikastlardan defalarca kurtulmuştu ancak bu sefer maalesef kurtulamadı. Teröristler veya her kim yaptıysa bir şekilde amacına ulaşacaktı. Sayısız defa da savaşta yaralanmıştı. Büyük ihtimalle Ukrayna bağlantılı. Ben de patlamanın yarım saat sonrasında kafenin önüne geldim. Şehrin en merkezi yeri. Pek çok sivil de ölüp yaralanabilirdi. Sonuçta bu bir savaş, hatta iç savaş. Maalesef benzer suikast ve cinayetler sayısız defa yaşandı ve daha da olabilir.
‘HAKİKİ BİR SAVAŞÇIYDI’
Danil Bezsonov (DNR Ordu sözcüsü): Patlamadan hemen sonra yarım saat içerinde olay mahalline ulaştım. Benim için bu bir şoktu. Zaharçenko gerçekten de adı büyük harflerle yazılması gereken bir şahıstı, hakiki bir savaşçıydı. Onu ilk defa 2014’ün Nisan ayında, vilayet binası ele geçirilirken gördüm. O vakit kendisini tanımıyordum ancak OPLOT Hareketi’nin önderi olduğunu biliyordum. Kişisel olarak birkaç sene sonra yakınlaştık, dost olduk. Sürekli en ön saflarda ve saldırı, atak anlarında da en ilerde gidenlerdendi. Muharebelerde kendi koruması milislerin dahi çekinip korktukları pek çok durumda Zaharçenko’nun kendisinin hiçbir durumda bir kaygı duymayıp daima cepheyi yararcasına ilerlediği anlatılır. Devlet başkanı olduktan sonra da, Debaltsevo Harbi’nde olduğu gibi bu biçimde devam etti. Yani cesaretinin yeri doldurulamazdı. Tarihi iyi biliyordu, Halka sürekli yakın olmayı yeğledi. Tüm Rus halkını bir ülkede birleştirmeyi hayal ediyordu. Bir de bu arada etik yönü çok kuvvetli, dirayetli biriydi. Halk ise onu seviyordu.