Hayatlar karardı, 100’e yakın işçi boşandı!

CEZA NEDENİYLE KAPATILAN NURSAN FABRİKASINDA İŞÇİLER PERİŞAN: Maliyenin kestiği yüklü vergi cezasından sonra 9 Aralık 2015 yılında üretimini durduran Nursan Demir Çelik fabrikasında çalışan 900 işçi, üç yıldır mağdur. Fabrika üç yıldır açılmıyor, işçileri

Maliyenin verdiği vergi cezası sonucu 2015 yılının aralık ayında kapanan Nursan Metal Fabrikası 3 yıldır açılmıyor. Fabrikada çalışan 900 işçi ise mağdur. Geriye dönük alacaklarını, ihbar, kıdem tazminatlarını alamayan işçilerin, 2 yıldır yatmakta olan sigorta primleri de iptal edildi.

Hatay’ın Payas ilçesinde bulunan Nursan Fabrikası kapanınca işçiler üç yıldır alacaklarını alamıyor. Gazetemize konuşan mağdur işçiler, “Fabrikaya ceza kesiliyor bunun faturası neden bize çıkarılıyor? Üç yıldır ne yaşadığımızı bir biz, bir de ailemiz bilir. Üç yılda ekmeğe muhtaç hale geldik. İntihar girişiminde bulunan oldu. Üç yıl içinde 5 arkadaşımız yaşamını yitirdi. Her birimizin Nursan’dan 100 bin liradan fazla alacağı var. Ama esnaftan saklanarak eve gidiyoruz. Bankalar peşimizi bırakmıyor. Birçok işçiye haciz geldi. Arabasını, evini kaybeden oldu. Yüzü aşkın işçi boşanmak zorunda kaldı, aileler dağıldı” diye dert yandı.

SGK ÖDENEN PRİMLERİ İPTAL ETTİ

Nursan işçileri fabrika kapandıktan sonra, iki yıl boyunca sigorta haklarından yararlandı. Bu sürede sağlık sorunu yaşayanlar hastanede tedavi oldu. Sağlık raporu alanlar oldu. Kimi işçi emeklilik yaşını doldurunca emekli oldu. Ancak patron SGK’YE borçlanarak işçilerin sigorta primlerini ödediği için SGK dava açtı. Yerel mahkemede davayı SGK kazandı. Patron itiraz etti. Dava henüz Yargıtay aşamasındayken SGK iki yıl yatırılmış olan primleri iptal etti. Emekli olanlardan banka maaşı geri istendi. Hastanede tedavi olanlardan, hastane para istedi. Yine olan işçilere oldu.

DAVA AÇANLAR ALACAKLARINI ALAMADI

Nursan’da 100 kadar işçi geriye dönük alacakları için dava açtı. İşçiler davayı kazandı ama alacaklarını alamadı. İşçilerin alacaklarına dair ne bir öncelik ne de yaptırım var. İşçiler, “En az çalışanımız 4.5 yıllık işçi; 12 ve 13 yıldır çalışan arkadaşlar var. Emeğimizin, alın terimizin, çocuklarımızın rızkını patrona mı bırakacağız? Yetkililer bu duruma niye sesiz kalıyor?” diye sitem ediyor.

HER SEÇİM DÖNEMİNDE ‘AÇILACAK’ SÖZÜ!

Fabrikanın kapanmasından sonra 16 Nisan 2017 referandumu, 24 Haziran seçimleri yapıldı. Her seçim öncesi AKP milletvekilleri başta olmak üzere, MHP ve CHP işçileri ziyaret etti. ‘Sorunları çözeceğiz’ dediler. Ama seçim sonrası işçileri

duyan gören olmadı. İşçiler sorunları ile baş başa bırakıldı. AKP Hatay milletvekilini aradıklarını söyleyen bir işçi, AKP’LI milletvekilinin kendilerine ‘Sorununuzu Başkanla (Tayyip Erdoğan) çözün’ dediğini aktardı.

ALACAKLARI VAR AMA ESNAFTAN SAKLANIYORLAR

Görüştüğümüz işçiler, üç yılda birçok sorun yaşadıklarını, 5 işçinin hiçbir hakkını almadan yaşamını yitirdiğini söylüyor: “Evini, arabasını kaybeden işçi olduğu gibi birçok işçinin yuvası dağıldı. İşsizlik, yoksulluk beraberinde işçilerin ailesini dağıttı. Yüzü aşkın

işçi boşanmak zorunda kaldı. İşsiz kalan işçilerin her biri bir tarafa gitmek zorunda kaldı. Kim nerede iş bulursa oraya gitti kurulu düzeni bozuldu.” Bir işçi de mahallede birçok esnafa borçlandığını; bakkala, tüpçüye görünmeden eve gidip geldiğini ifade ediyor.

‘KİMSE SESİMİZİ DUYMUYOR’

İşçiler ilk başlarda Nursan patronuna pek toz kondurmuyordu. Maliyenin verdiği cezadan, çelik sektöründe yaşanan krizden veya hükümet ile patron arasında yaşanan sorunlardan kaynaklı fabrikanın üretimi durdurduğunu düşünüyorlardı. Daha önce işyerinde üretim ve ücretlerde sorun yaşamadıklarından patrona uzun zaman sabrederek kredi

vermişlerdi. Gelinen noktada patrona dair baştaki olumlu düşünceler yerini tepkiye bırakmış. İşçilerin gazetemiz aracılığıyla şu çağrıyı yaptı: “Üç yıl geçti. 36 aydır maaş alamıyoruz. Fabrikanın kapatılması bizi işsiz ve aç koydu. Alacaklarımız da verilmedi. 36 ay boyunca hiç ücret almayan bir insan ne yer ne içer, kimse bunu düşünmüyor. İki yıl boyunca sigortamız yatıyordu onu da SGK iptal etti. Her açıdan mağduruz. Kimse sesimizi duymuyor. Devlet yetkililerinden bu soruna el atmasını bekliyoruz. Ya fabrika üretime geçsin, çalışalım; ya da bütün tazminatımız ve geriye dönük alacaklarımız bir an önce verilsin.”