MÜCADELE GÜNÜ

Bugün 1 Mayıs. İşçi Sınıfının Uluslararası Birlik, Mücadele ve Dayanışma Günü. 1 Mayıs gösterileri işçilerin yılda bir gün bir araya gelip hem baharın gelişinin kutlanması, hem de halay çekip eğlenmek amacıyla yapılmıyor. Yüz küsur senedir 1 Mayıs gösterileri; işçi sınıfının güncel taleplerini en güçlü şekilde dile getirmek, bu talepleri elde etmek için sınıf olarak birleşmek ve mücadele kararlılığını dosta düşmana göstermek için yapılıyor.

1 Mayıs gösterileri aynı zamanda işçi sınıfının uluslararası gücünü göstermek, burjuvaziye gözdağı vermek için de yapılıyor.

1 Mayıs, aynı zamanda işçi sınıfı için, barış ve barışma günü değil sınıf mücadelesini yükseltme günüdür. Mücadele günüdür. Türkiye işçi sınıfı için güncel talepler nelerdir? Önem sırasına göre yazmadan düzeltilmesi istenen konuları aşağıdaki gibi sıralayabiliriz: * İşsizlik ve pahalılık, * Kıdem tazminatı hakkının gasbedilmeye çalışılması, * Asgari ücret ve ortalama işçi ücretlerinin düşüklüğü, * Hâlâ eşit işe eşit ücret uygulanmaması, * Çocukların emeğinin sömürülmesi, * Kadın ve erkek işçilerin eşit işe eşit ücret almaması, * İŞKUR’UN patronlara peşkeş çekilmesi, * Sendikal örgütlenme özgürlüğünün kısıtlanması, * Grev yasakları, Grev Kanunu’nun işçileri grev yapamaz hale getirmesi, * Yaygın olarak sendikasız ve sigortasız çalıştırma, * Emekli aylıklarının düşüklüğü, * Emeklilikte yaşa takılanların durumu, * Yabancı işçilerin kölelik koşullarında çalıştırılması, * Taşeron işçilik, * Mezarda emeklilik, * İşyerlerinde kadınlara yönelik cinsel taciz, * İşyerlerinde mobbing uygulanması, * Sendika bürokrasisi, * Ücreti verilmeden ve insani koşullarda olmayan fazla çalışma uygulamaları,

Unuttuklarımız dışındaki değiştirilmesi gereken sorunlar bunlar. Talepler de bunlarla ilgili olmalı. Tabii, bir de işçi sınıfının mücadelesinin ilerlemesi için yaşamsal olan siyasi talepler var. Demokratik talepler.

1970’lerde işçi sınıfının sendikal örgütlenme oranı yüzde 50’den fazla iken, şimdi bu oran yüzde 10’ların altına düşmüş. İLO Türkiye’yi kara listeye almış. Sendika bürokrasisi sadece sendikanın varlığının devam etmesi ve kendi ayrıcalıklarının sürmesi için çalışıyor.

Tbmm’deki partiler maalesef işçi sınıfını yalnız oy isterken hatırlıyor. Meclisin genel çalışmaları sırasında yukarıda belirttiğimiz ve unuttuğumuz işçi sınıfı ile ilgili konularda yasa teklifleri getirmedikleri gibi göstermelik olarak dahi 1 Mayıs günlerinde de işçi sınıfı lehine Meclise tek bir yasa teklifi sunmak dahi akıllarına gelmiyor.

İşçiler 1 Mayıs’ın mana ve önemini kavramadan alanlara çıktıklarında, alanlarda bugünün mana ve önemini kavramadıklarında birlik, mücadele ve dayanışma da ilerlemiyor. Dileriz, bu 1 Mayıs amacına daha uygun kutlanır. İşçi sınıfı sınıf olarak alanlara damgasını vurur. Hepimizi kurtaracak işçi sınıfı kendi varlığının ve gücünün daha fazla farkına varır.

1 Mayıs’taki talepleri elde etme kararlılığı ve azmi, 1 Mayıs’tan sonra da güçlenerek devam eder.