BUGÜN HAVA GÜZEL: 1 MAYIS

İzmir eski günlerine döndü. Müzik ve dans sokaklarında yeniden ritim yakalıyor. Bir süredir gençler olmadık anlarda sokakta dans ediyorlar. Ruhları baharı müjdeliyor. Bahar ise erik taneleri üzerindeki su damlacıkları kadar sahici. Bugün 1 Mayıs: Biji yek gulan! Geçen yıl, 1 Mayıs’ta eksik yanımız: Mülteciler, sığınmacılar, Suriyeliler... diye yazmıştım. Ya şimdi? Dile kolay, 13.6 milyon insanın; çoluk, çocuk, kadın, erkek sadece tek bir ülkeden, savaş ve çatışmalar nedeni ile evinden, barkından hatta ülkesinden olması: Suriye...

Bugün 1 Mayıs: Muhtemelen ekseriyetimiz onları alanlarda gör(e) meyeceğiz bu yıl da. Şimdi onların milyonlarcası kapı komşumuz: ‘Bilmesek de duymasak da. Oysa onların kadını, erkeği, çocuğu bilcümle ucuz ve genelde kayıt dışı iş gücü bu ülkenin. Onlar bu 1 Mayıs’ta da sendikal örgütlenme, insanca çalışma koşullarının çok uzağındalar. Onlar tanımsızlarımız: ne mülteci ne sığınmacı ne de yurttaş! Onlar “en” suskunlarımız. Onlar “yerli” işçilerin olası hak taleplerinde sistemin ekonomik ve siyasal “rehineleri”.

Suriyeli güvencesiz işçiler daha ziyade görünmez alanlarda ucuz iş gücü. Misal, dünyada fındığın yüzde 70’i Türkiye’de üretiliyor. Ve çalışma izni olmayan bu emekçilerin tarım dışında pek şansı yok. Malum, bizde “çalışma yasaları 50’den az çalışanı olan tarım işletmelerini kapsamıyor”. Adil Çalışma Örgütü (FLA) verileri “nerede ise tek bir fındık bahçesinin bile asgari çalışma standartlarına uygun olmadığını” söylemekte. Çocuk işçilik, uzun çalışma süreleri cabası. Mülteciler ötekinin ötekisi: Geçici tarım işçisi yoksul Kürtler, Romanlar...

Bugün 1 Mayıs İzmir’inde gözüm eksik yanlarımızı arayacak: Suriyeli mülteciler, geçici tarım işçisi Kürtler, güvencesiz inşaat işçileri ve illa ki Romanlar! Ama tekil değil örgütlü halleri ile. Tarım ve inşaat emekçileri, örgütlülükleri en az olanlarımız. Ve iş cinayetlerinde yaşamını yitiren işçilerin nerede ise yarısı bu alanlardan.

Bugün 1 Mayıs İzmir’inde gözüm eksik yanlarımızı arayacak: Toplamı milyona yaklaşan tutuklu, şartlı tahliye kararlı, kontrollü serbestlik ile yaşamları kısıtlanmış olanları!

Ve bu 1 Mayıs’ta bir yanımızın çoğalmasını umuyorum: Umut ve vicdan. Binlerce mahpusun açlık grevlerinde yüz günü aştığı şu günlerde diyalog kapılarını açacak bir güzel gün ummak istiyorum. Barış için, kardeşlik için, ortak ve güzel bir gelecek için.

Bu 1 Mayıs’ta İzmir’de duvarlar hâlâ “aşkla İzmir” demekte. Aşk: Özgürlüğe Aşk: İnsana Aşk: Doğaya Aşk: Geleceğe Aşk: Eşit, özgür ve katıksız Sağlıcakla kalın