‘Fabrika bizim için cehennem haline geldi’

MODAVİZYON İŞÇİLERİ:

ULUSLARARASI firmalara ceket ve pantolon üretimi yapan Modavizyon fabrikası, işçiler için cehenneme dönmüş durumda. Çorlu Velimeşe’de kurulu Avrupa Serbest Bölgesi’nde üretim yapan fabrikada çoğunluğu kadın olmak üzere 800’ün üzerinde işçi çalışıyor. Çalışma koşulları ve baskılardan dolayı sürekli giriş çıkışların olduğu fabrikada, üretim ve performans baskısı, hakaret, tuvalet kısıntısı işçileri canından bezdirmiş durumda. Hastaneye gitmenin ve rapor almanın yasak olduğu fabrikada birkaç bölüm dışında işçilerin çoğu asgari ücret ile çalışıyor.

‘DEVLET HASTANESİNE GİDEMİYORUZ’

Sabah 08.00’de başladıkları işin akşam 18.00’de bitmesi gerektiğini belirten bir işçi, “Ama hafta içi sürekli 20.00’ye kadar mesaiye kalıyoruz. Fazla mesaiye kalmak mecburi. Kalmadığın takdirde psikolojik baskı uyguluyorlar. Hastalanmak yasak. Rapor almak ise kesinlikle yasak. Yöneticiler ‘Fabrikada işler var. Niye doktora çıkıyorsunuz. Hafta sonu özel doktora gidin’ diyerek hastaneye gitmeyi yasaklıyorlar.

TUVALETE GİTMEK CESARET İSTER

Hafta içi 10-12 saat fabrikada kalan işçiler, yarım saat yemek molası, yemekten önce ve sonra da 15’er dakika mola yapıyor. Daha önce molalar dışında tuvalete gitmenin yasak olduğunu belirten işçiler, şimdi de cesaret istediğini söylüyor. Bir kadın işçi, daha önce bir işe yeni giren bir işçinin yasaktan ötürü tuvaletini tutamadığını ve bayıldığını söylüyor. O olaydan sonra mola dışında serbest bırakıldığını anlatıyor: “Ama giderken izin alacaksın. Yöneticiler saat tutuyor. Günde kaç sefer gittin, ne kadar kaldın diye deftere yazıyorlar. Kadın işçiler tuvalete gitmekte tereddüt ediyor. Tuvalete gitmek için cesaret edemiyor.”

VERİM BASKISI İŞÇİLERİ CANINDAN BEZDİRİYOR

Asgari ücret ile çalışan kadın işçilerden biri tek ek gelirlerinin fazla mesai ve prim olduğunu söylüyor. İşçi, “Ben ortalama her ay 100 lira prim alıyorum. Primler verime göre belirleniyor. Ben günde 270 adet çıkarınca yüz lira alıyorum. Düşerse prim azalıyor. Artarsa yükseliyor. Ama yükselmesi 10-15 lira. Verimi tutturamayan için baskı başlıyor. Verim düşüklüğü sürekli olunca işten çıkarılıyor. Bantta bir işçinin verimi düşerse ceremesini banttaki bütün işçiler çekiyor. Altı yıllık kıdemim olmasa işten hemen ayrılmak istiyorum. Çünkü verim baskısı bizi canımızdan bezdirdi. Modavizyon işçiler için bir cehennem oldu” diyor.

KIDEM TAZMİNATI TEK GÜVENCEM

Başka bir işçi de ücretlerin çok düşük olduğundan şikayetçi. “Aldığım ücret sadece kira ve faturalara gidiyor. Hayatımı ailemden gelen yardım ile sürdürebiliyorum. Hayat çok pahalı. Yeterli gıda bile alamıyoruz. Çocuğumun ihtiyaçlarını ancak karşılayabiliyorum” diyor.

Öte yandan kıdem tazminatının gasbedilmek istenmesine de tepki gösteren işçi, “Kıdem tazminatı benim tek güvencem. Tazminat için hayal kuruyorum. Çocuğumun geleceği ona bağlı. Bunu benim elimden alamazlar. Eğer işçiler olarak birlik olursak bu yasayı engelleriz. Gelecek güvencemizi korumalıyız” diyor.

Konu hakkında bilgi almak için aradığımız fabrika yetkilileri ise dönüş yapacaklarını söylemelerine rağmen dönmedi.