‘NEREYE KADAR GİDERSE ÇALIŞACAĞIM’
TARIM işçilerinin yaptıkları iş, İş Kanunu kapsamında olmadığı için sigortasız çalıştırılmalarının önünde yasal engel yok. Emekli olamayan tarım işçilerinin hiçbir güvencesi yok. Çavuşlu köyündeki çadırlarda konuştuğumuz Ali Toprak, ilerleyen yaşına rağmen hâlâ tarım işçiliği yapıyor. “Elim işe geldiğinden beri çalışıyorum” diyen Toprak, “10, 11 yaşında başladım, oldum olmadım bu yaşıma kadar çalıştım. Nereye kadar giderse çalışacağım. Bir primimiz yok ki emekli olalım. Tarlada çalışınca ne sigorta olur ne başka bir şey” dedi.
‘BİR YEVMİYEYE BİR KİLO UN ALAMIYORUZ’
Sigorta olmayınca Toprak’ın tek güvencesi çalışan çocukları oluyor. Geçen sene 55 lira olan yevmiyelerin bu sene 60-65 lira olduğunu söyleyen Toprak, “9 kişiyiz. 7 kişi çalışıyoruz. Her şey pahalı. Bir yevmiyeye bir torba (25 kg) un alamıyorsun. Tarla yok, iş yok. Mecbur geliyoruz. Burası bitince Ankara Polatlı ya da Amasya’ya soğana, patatese gidiyoruz. Eşyayı pikaba yüklüyoruz, yol parası veriyoruz. Bitince memlekete gidiyoruz. Bizim hayatımız daima kara düzen. Ama burada 5-6 ay kalıyoruz” dedi.
‘ELCİDEN ELEKTRİK ÇEKİNCE CEZA GELDİ’
Yakıcı güneş altında gün boyu çalışan tarım işçileri barınma sorunuda yaşıyor. Çadırlarda temiz suya ulaşmak ve elektriğin olmaması en önemli sorunlar arasında. Kendileri için konteyner kurulmadığını ifade eden Toprak, “Çadır olduğu için abonelik vermiyorlar. Karanlıktayız. Ne buzdolabı çalışıyor ne televizyon var” dedi. Elektriği olan elciden elektrik çektiği için 3 bin 500 lira ceza ile karşılaşan Toprak, “Elektriği de babasının hayrına vermiyor. Biz hakkımızı seve seve öderiz” dedi.