Mesai ücretlerini vermek yerine izin dayattılar
Merhabalar; Biz Ankara Gersan Sanayi Sitesi’nde çalışan bir grup gıda işçisiyiz. Sendikasız ve olabildiğine esnek şartlarda çalışıyoruz. Şimdiye kadar ne giriş ne de çıkış saatlerimiz belliydi. Sabah mesaisi, aynı gün üstüne gece mesaisi, sonra yine gece mesaisi derken evin yolunu bulamaz olurduk. Mart ayının ilk 10-15 günü böyle sabahımızı akşamımıza katıp 3035 saat mesaiyle çalıştık. Herkes “Ulan posamız çıktı ama cebimiz en azından üç beş para görür” dedi. Sonra bir anda ülkemizi de etkileyen koronavirüs, bizim fabrikanın işlerini de etkiledi ve üretim neredeyse yüzde 70 azaldı. Hal böyle olunca ofisten gelen ilk açıklama “Mesai ücretleri verilmeyecek, onun yerine izin vereceğiz” oldu. Yani mealen dediler ki “Siz posanız çıktığıyla kaldınız.” Biz birilerinden sadaka mı istiyoruz? E yok. Sadece çalıştığımız saatlerin bir kalemde silinip atılmamasını istiyoruz. Eğer iş yoksa, hemen bizim elimizi taşın altına sokmamız isteniyor. Her krizde olduğu gibi yine bütün yükü bizim omuzlamamız bekleniyor.
Biz bu koşullarda işe gelmek istemediğimizi söyleyince de bu sefer “Kimler gönüllü olarak 15 gün ücretsiz izin istiyor” diye gözümüzü korkutmaya çalıştılar. Sanki keyfimizden çalışmıyoruz. Hepimizin geçindirdiği evi var. Hepimiz o 15 günlük ücretle ödemeler yapacağız. Bizim ücretsiz izine ayrılma şansımız yok. Daha sonra Tayyip Erdoğan açıklama yaptı. Pür dikkat açıklamayı dinleyince “En iyisi bundan sonra işe uçakla gidip gelelim, ne de olsa KDV yüzde 1’e düşmüş” diye geyik yapmaktan öteye gidemedik. İşçileri koruyan hiçbir madde yok. 21 madde açıkladı, hepsi patronu koruyor ama patron bizleri korumuyor. Bize göre patrona sağlanacak desteğin direkt çalışanlara sağlanması lazım. Patronun inisiyatifine bırakılmasın. Asgari ücret desteği devam edecek denildi bir maddede de. Biz zaten o desteği göremedik ki, destek patronaydı, o da sağ olsun hiç bize yansıtmadı. Hal böyleyken desteklerin patron üzerinden değil de, bireysel olarak işçilere dağıtılması bizce çok önemli, diğer türlü bize gelen giden olmuyor.
Kısacası bizim burada patronların konuyu getirdiği yer ücretsiz izin, yok olmadı mı “Rapor alın iş olduğu zaman çağırırız” o da mı olmadı “İşte kapı çekin gidin” şeklinde… Herkesin psikolojisi bozuldu, hastalıktan yırtsak bunalımdan öleceğiz. Bizim en büyük hatamız aslında bu talepleri sürekli hükümetin yapmasını beklememiz. Biz birlikte durup, onları bizi de umursamaya zorlamazsak, onların kendiliğinden bizlere şu ölüm kalım şartlarında dahi bir şey vermeye niyetleri yok. Bu salgından hiçbir şey öğrenmediysek bunu öğrendik.