Putin’in Rusya’sında işçiler hakları için nasıl mücadele ediyor?
Rusya’da işçi eylemlerini izleyen Sosyolog Pyotr Bizyukov’a göre, 2021 yılında Rusya’da yaklaşık 400 işçi protestosu gerçekleşti. Ukrayna savaşı işçileri korkuttu ve afallattı ancak protestolar yeniden yükseliyor. Ancak Bizyukov, protestoların siyasallaşmasını beklemediğini söylüyor.
usya dünyanın en eşitsiz ülkelerinden biri. Nüfusun en yoksul yarısı milli gelirin yüzde 17’sine sahipken, en zengin 500 kişi ülkedeki finansal varlıkların yüzde 40’ına sahip.
Resmi istatistikler Rusya’daki iş ilişkilerinin dostane ve uzlaşmacı olduğunu ve neredeyse hiç anlaşmazlık ya da grev yaşanmadığını gösteriyor; ancak şaşırtıcı olmayan bir şekilde bu, hikayenin tamamını anlatmaktan çok uzak.
Sosyolog Pyotr Bizyukov, ülke genelindeki işçi protestolarını izleyerek Rusya’daki işçi direnişinin gerçek bir resmini çizmeye çalışıyor. Ve ona göre, 2021 yılında Rusya’da bu türden yaklaşık 400 protesto gerçekleşti. Bizyukov, işçilerin yalnızca iş bırakmakla kalmadığını, bazen açlık grevleri, kendi canlarına kıyma tehditleri ve hatta işverenlerini öldürmek gibi daha radikal eylemlere de başvurduklarını söylüyor.
Bizyukov ile bu protestoların gerçekte ne anlama geldiğini, Rusya’nın Ukrayna’yı işgalinden bu yana nelerin değiştiğini ve bundan sonra neler olabileceğini konuştuk.
Rna gelebilecek en kötü şeydir, özellikle de küçük bir kasabada yaşıyorsanız ve eşiniz de aynı yerde çalışıyorsa; ki bu nispeten az sayıda işverenin olduğu bazı bölgelerde yaygın.
Amerikalı Sosyolog James Scott, Güneydoğu Asya’daki köylülerin pasif direniş biçimlerini tanımlarken aşağıdaki metaforu kullanmıştır: “El ve ayaklarınızın bağlı olduğunu ve çalkantılı bir akarsuya bırakıldığınızı düşünün. Su ağzınıza kadar geliyor. Göreviniz kendinizi çözmek ya da size bunu yapanı cezalandırmak değil, sadece boğulmamaktır.”
Bu imge Rusya’daki işçi protestolarını mükemmel bir şekilde tanımlıyor.
Maaşların ödenmemesi her şeyin altında yatan ana nedendir. Birkaç ay boyunca maaşınız ödenmezse, çalışma koşullarını, adil olmayan ücret sistemlerini ya da aşırı çalışma programlarını unutursunuz.
Sizin için önemli olan sizin ve ailenizin parasının olmasıdır. Eğer bu parayı bir protesto sonucunda aldıysanız, bir rahatlama hissine kapılırsınız: “Tanrıya şükür! Şimdi, bunun bir daha olmayacağından emin olmak için, tekneyi daha fazla sallamayalım.”