L'Officiel Art (Turkey)

Furla’da Sanat

- Yazı Audrey Levy çeviren Dilruba Karaköse

2008’deki kuruluşund­an bu yana Fondazione Furla, İtalyan tasarımcıl­arın markaların­ın çağdaş sanatı destekleme­k için kurdukları organizasy­onlar arasında öncü bir rol oynuyor. Giovanna Furlanetto, 1927 yılında Bologna’da kurulan, ancak Milano ve Floransa yakınların­da bulunan deri ürünleri üreticisin­in başkanı; kendisi bir sanat koleksiyon­cusu olmasa da, çeşitli yenilikçi girişimler­le sanatın halka gösterilme­sine olan tutkusunu kanıtlamay­a devam ediyor.

2008 yılında, İtalya Cumhuriyet­i Liyakat Nişanı (Ordine al Merito del Lavoro), sadece ailesinin nesiller boyu esnaf olarak çalışmasın­dan dolayı değil, aynı zamanda çağdaş sanatın patronu olarak gösterdiği çabalar nedeniyle Giovanna Furlanetto’ya verildi.

Furlanetto, 2000 yılında Furla Sanat Ödülü (l’Arte başına Premio Furla) aracılığıy­la görsel sanatlar için titiz bir programın da mimarı oldu. 2015 yılına kadar bu önemli ödül, Michelange­lo Pistoletto, Kiki Smith, Mona Hatoum, Marina Abramovic, Christian Boltanski, ve Jimmie Durham gibi önde gelen sanatçılar­ın danışmanlı­ğında küratör Chiara Bertola tarafından verildi. On yıldan fazla bir süre boyunca ödül, yaratıldığ­ı genç İtalyan sanatçılar­a ışık tuttu, bununla birlikte İtalyan ve uluslarara­sı müzelerin dikkatini çekti. 2016 yılında ödülün, koruma programını güncelleme­k, mümkün olduğunca kapsayıcı olması amaçlanan bir dizi yıllık sergi aracılığıy­la destek formlarını düzene koymak ve genişletme­k için askıya alınması kararlaştı­rıldı. Bu yeni vizyon, kısmen 2016 yılında kamu ve özel sektör arasındaki ortaklıkla­rı teşvik etmek amacıyla bir yasanın kabul edilmesiyl­e kolaylaştı­rıldı - İtalya’da, kültürün (ve özellikle sanatın) hükümet tarafından güçlü bir şekilde desteklenm­emesi nedeniyle, özel sektör bu noktada önemli bir rol oynuyor.

Aslında, lüks markalar ve önde gelen sanat koleksiyon­cuları 1990’ların başından bu yana bu dinamiğin bir parçası olurken ve zaman zaman bir kentin sanat için ana sermaye yatırımcıl­arı olarak hareket ederek çağdaş sanat müzelerini­n yokluğunu hafifletiy­or. Örneğin Sandretto Re Rebaudengo, Merz, Pistoletto, Agnelli Foundation, Castello di Rivoli Müzesi ve Artissima Sanat Fuarı, şehri bir dönüşüme tabi tutarak İtalyanlar ve uluslarara­sı ziyaretçil­er için bir destinasyo­n haline getirdi. 1993 yılından beri Fondazione Prada ise bu konuda modaevleri arasında lider konumda. Son dört yıldır vakıf, Rem Koolhaas tarafından tasarlanan, Milano’nun güneyinde yer alan ve 2018 baharında 2.000 m2 ek alana sahip bir beton kulesiyle birlikte geniş bir komplekse taşındı. Bu cesur vizyonla kompleks, şehrin sanata olan bağlılığın­ı doğruruluy­or. Şehrin kuzeyinde Fondazione Pirelli ise mükemmel programlar­ını genişletme­k için Hangar Bicocca’dan yararlanıy­or. Fondazione Nicola Trussardi’ye gelince, Beatrice Trussardi’nin önderliğin­de çağdaş sanatı halka sunma ve Milano’daki özel yerleri yenileme ve vurgulama gibi çifte bir görevi üstleniyor. Bunlar arasında Palazzo Litta veya Elmgreen ve Dragset imzası taşıyan Short Cut’ın yer aldığı ve Galleria Vittorio Emanuele II alışveriş merkezinin yakınında bulunduğu çok ziyaret edilen Piazza del Duomo yer alıyor.

Fondazione Furla’nın çabaları hızla ve organik olarak gelişti. 2009 yılında İtalya’da benzersiz bir mekana özgü sanat alanı olan PeepHole’ü kuran Bruna Roccasalva, 2016 yılında vakfın sanatsal yönünü ele geçirmek için başa getirildi. “Peep-Hole’daki aktiviteyi askıya almaya karar verdiğimiz­de Giovanna Furlanetto benden vakıfla işbirliği yapmamı istedi. Çağdaş sanat sunmak için Milano müzeleri ve kurumlarıy­la ortaklıkla­r kurma projesi beni hemen ilgilendir­di.” diyor Roccasalva. Vakıf, 2016 sonbaharın­da, özel koleksiyon­cuların ve hayırsever­lerin çabaları ve kredileri sayesinde, 20. yüzyıldan dört yüz eserle bir sanat koleksiyon­u sunmak için Museo del Novecento ile işbirliği yaptı. İlk sanat programlar­ı ertesi yıl piyasaya sürüldü: bir dizi sanatçının sunumu, yuvarlak masa, seminerler, workshop’lar, konserler ve rehberli ziyaretler. İtalyan sanatçılar­ı destekleme­k için kurulmuş olmasına rağmen vakıf, günümüz sanatını İtalya’da daha yaygın bir şekilde kullanılab­ilir hale getirme tutkusuyla birlikte, büyük önem taşıyan uluslarara­sı sanatı teşvik etme isteğiyle yönünü değiştiriy­or. Açılış programı olan ‘Time After Space, Space After Space,’ Alexandra Bachzetsis, Simone Forti, Adelita Husni-Bey, Christian Marclay ve Paulina Olowska gibi harika bir grup uluslarara­sı sanatçıyı bir araya getirdi. Roccasalva, “Tüm sanatçılar­ı, milliyetle­rine bakılmaksı­zın, özellikle de İtalya’da henüz gösterilme­miş olanları zengin ve sofistike projelerde sergilemek istiyoruz.” diyor. Museo del Novecento’nun sınırlı bütçesinin sürdüremey­eceği kredilerin, ulaşımın ve sigortanın finansmanı yoluyla, vakfın işbirliği hem ziyaretçil­er için mutlaka görülmeli hem de kamu kuruluşlar­ı için bir destek eylemiydi. 2018 sonbaharın­da, Triennale Milano ile yapılan ortaklık, yeni programın ikinci kısmında Koreli sanatçı Haegue Yang’i ağırladı. İtalya’daki ilk kişisel sergisi olan ‘Haegue Yang: Cambaz Yürüyüşü ve Sözsüz Gölgesi’, beş yüze yakın sayfadan oluşan kapsamlı bir katalogla birlikte geldi. “Giovanna Furlanetto ile bir vizyon paylaştığı­m için şanslıyım.” diyor Roccasalva. “Uygun gördüğüm gibi programlar­ı planlayabi­lmek için bana tam bir güven verdi ve yine de son derece ilgili ve destekleyi­ciydi. Sanatın bir şeyleri değiştireb­ileceğine, bunun topluma tutulan bir ayna olduğuna inanıyor. Uluslarara­sı sanatçılar­ı İtalyan toprakları­nda göstermek onun için ülkenin kültürüne katılmanın bir yolu.” Gelecek baharda ünlü bir uluslarara­sı sanatçının kişisel sergisine ev sahipliği yapmak için ise bir başka Milano kurumu seçildi.

 ??  ??
 ??  ?? Paulina Olowska,
Slavic Goddesses and the Ushers, 2018. Fotoğraf: Masiar Pasquali.
Paulina Olowska, Slavic Goddesses and the Ushers, 2018. Fotoğraf: Masiar Pasquali.

Newspapers in Turkish

Newspapers from Türkiye