Volvo Ocean Race
Dokuzuncu etabın sonunda yarışın bundan böyle yoluna Volvo’suz devam edeceği açıklandı. Öte yandan mücadele o kadar kızıştı ki yarışın birincisini, son ayağın finişi belirleyecek.
Bundan sonrası Volvo'suz
Volvo Ocean Race’in, Volvo sponsorluğunda yapılan son edisyonunda sona yaklaşılırken filo, ikinci kez Atlantik’i geçmek üzere 20 Mayıs günü Abd’nin Newport şehrinden start aldı. Hedefte 3.300 deniz mili doğudaki İngiltere’nin Cardiff şehri vardı. Start hattından ilk geçen Team Brunel idi. Takım bir süre liderliği elinde tuttu. Son birkaç ayaktır iyi yarış çıkaran ancak son anda birincilikleri başka takımlara kaptıran Hollandalı takımın skipper’ı Bouwe Bekking, Mapfre ve Dongfeng Race Team’i kastederek “O iki kırmızı tekneyi geçmemiz gerekiyor” diyordu. Ancak Bekking bunu der demez, kırmızı teknelerden biri olan Dongfeng Race Team liderliği ellerinden alıverdi. Çinli/fransız karma takım, genel sıralamada birinci olan Mapfre’nin 20 mil önündeydi ve filo sisle kaplanmış parkurda mücadele ediyordu. Turn The Tide On Plastic’ten Liz Wardley, twitter hesabından “24 saat önceki startımızdan bu yana ilk kez az önce 50 metre ötemizi görebilmeyi başardık” diyordu. Bu arada filo ikiye ayrılmıştı: Team Brunel, Team Akzonobel ve Sun Hung Kai/scallywag güneyde ortalama 15 knot havada ilerlerken, filonun kuzeydeki geri kalanı daha hafif hava koşullarında mücadele ediyordu. Güneydeki grup 30 mil avantajlı durumdaydı.
Dokuzuncu ayağın üçüncü günü, birbirlerinden yaklaşık 300 mil ayrılan filo yeniden bir araya gelmeye başladı. Rüzgâr 30 knot’lara yükselirken Hollandalı takım son 24 saatte 566 deniz mili kat ettiğini duyuruyordu ki bu rakam bir önceki yarışta Abu Dhabi Ocean Racing tarafından kırılan 550 millik rekorun üstünde olduğundan yeni bir rekorun habercisiydi. Ancak rüzgârın şiddeti daha da arttığından her an başka bir takım bu rekoru geçebilirdi. Nitekim Team Akzonobel, son 24 saatte 25 knot ortalama hızla 601 deniz milini aştığını duyurdu. Bu, Volvo Ocean Race tarihinin en uzun mesafesiydi. Böylece rekor Simon Tienpont ve ekibinin eline geçmişti. Rekorun ardından rüzgâr da hafiflemeye başladı. 27 Mayıs günü finişe sadece 300 mil kala takımlar yine bir araya toplandı. Bu heyecanlı bir finişin daha yaşanacağının da habercisiydi. Esas mücadele Team Brunel ve Team Akzonobel arasındaydı. İki takım arasındaki mesafe sadece 2 mildi. 32 mil gerideki Dongfeng Race Team de üçüncü sıradaydı. Ancak Land’s End’deki depresyon sonucu değiştirebilecek güçteydi ve Hollandalı takımın gözü aynı zamanda Charles Caudrelier’nin ekibindeydi. Bekking, Caudrelier’nin son düzlükte sınırlarını zorlayacağının farkındaydı. 28 Mayıs’ta rüzgâr iyice düştü ve ilk üç takım sadece 10 mil içerisinde mücadele etmeye başladı.
Ancak sadece rüzgâr değil İngiltere’nin gelgiti ve akıntıları da yarışın sonucunu belirleyecek unsurlardı. Son 100 mile girildiğinde liderlik hâlâ Team Brunel ve Team Akzonobel arasında değişiyordu. 30 Mayıs günü Team Brunel finişi birinci sırada kesti. Dongfeng Race Team’in de dokuzuncu ayağı üçüncü sırada tamamlamasıyla genel sıralama yine değişti. Çinli/fransız takım birinciliği Mapfre’nin elinden almıştı. Ve geriye sadece iki ayak kalmıştı.
Dokuzuncu ayağın finişiyle birlikte yarış yönetiminden bomba niteliğinde bir açıklama geldi. Açıklamaya göre yarışın 2021’de yapılacak edisyonunda artık Volvo’nun adı olmayacaktı. Son 28 yıldır yarışa adını veren Volvo, ana sponsorluktan çekildiğini açıklamıştı. Bu açıklamanın ardından 10 Haziran’da filo son Volvo Ocean Race’in sondan ikinci ayağı olan Göteborg için start aldı. 10’uncu ayağın startında hattı ilk geçen takım Mapfre oldu. Start oldukça yavaştı. Bu ayağın sonucu çok kritikti zira ilk iki sıradaki Mapfre ve Dongfeng Race Team arasında sadece 1 puan fark vardı. Filo Fastnet Kayalıkları’nı geçerken sadece 3 deniz mili arasına sıkışmıştı ve liderlik Charles Caudrelier ve ekibine geçmişti. Ancak hava o kadar hafifti ki Cardiff’teki starttan bu yana ekipler 10 knot hızı aşamamıştı. 1.300 millik CardiffGöteborg ayağı aynı zamanda yarışın en kısa etaplarındandı. Etap kısaydı ancak hava o kadar kandırmacalıydı ki bu ayak okyanus geçişinden daha heyecanlı geçecek gibi görünüyordu. Filonun önünde ilk önce rüzgârsız bir bölge olan İrlanda kıyıları vardı. 7 millik alana yayılan filonun en önünde Mapfre bulunuyordu. 0,2 mil gerisinde Team Akzonobel, onun ardında da Team Sun Hung Kai/scallywag seyrediyordu. 10’uncu ayağın üçüncü gününde İskoçya’nın kuzeyini ilk geçen takım Mapfre olurken filoyu sert rüzgârlarla dolu bir hava bekliyordu. Rüzgâr 25, tekneler de 20 knot hızı bulmuştu. Ancak Team Brunel vazgeçeceğe benzemiyordu. Sınırlarını zorlayan Hollandalı takım ayağın dördüncü gününde liderliğe oturdu. Finişe 200 mil kala filo, yine çok kısa bir mesafe içerisine yığılıp kalmıştı. Team Brunel ve Mapfre arasında kıyasıya mücadele vardı. Yarışa vasat bir şekilde başlayan Hollandalı takım, son üç ayakta öyle bir açılmıştı ki genel sıralamada birinciliğe oynar hale gelmişti. Team Brunel mücadelesinin karşılığını buldu ve 15 Haziran’da Göteborg’a ulaşan ilk takım oldu. Hollandalı takımın bu birinciliği genel sıralamayı da altüst etmişti. Genel sıralamada en tepedeki Mapfre’nin puanı olan 65’e ulaşan ve dolayısıyla birinciliği İspanyollarla paylaşan Team Brunel’in hemen ardından sadece bir puan eksikle Dongfeng Race Team yer alıyordu. Birinci, tam da Naviga’nın bu sayfalarını baskıya verdiğimizde belli olacaktı.
www.volvooceanrace.com