Tüm Zamanların En İyi Video Oyun Müzikleri

Video oyunlarındaki görseller, son yıllarda karakter ve ortamların gerçekçiliğe daha da yaklaşması ile oldukça iyileşti ve eski oyunlardaki grafiklerin gözümüze çok kötü görünmesine yol açtı. Ancak müzik tamamen farklı, nostaljik bir yönü var.

Oyun ses kayıtları yıllar içinde kesin bir şekilde gelişmekle birlikte, 80’li yıllardan bugüne kalan eğlenceli ve akılda kalıcı olan, 30 yıl önce olduğu gibi bugün de klasik sayılan müzikler var. Müzikle beraber oyun oynamak, herhangi bir şekilde kayıp değil.

Gelecekte klasikler haline gelmeye aday birçok yeni müzik parçası da var. İşte tüm zamanların en iyi video oyunu müziklerini derledik... Veya en azından bizim favorilerimiz aşağıdakiler. Bunları Youtube’da rahatlıkla bulabilirsiniz.

Super Mario Bros. (1985)

“Video oyun müziği” terimini duyduğunuzda, orijinal Super Mario Bros’un açılış müziğinin kulaklarınızda çalmaya başlayacak olması oldukça iyi bir şans. İleriye doğru gitmenizi sağlayacak şekilde tuhaf, canlı ve mükemmel bir tempodaki müzik,

Mario havaya zıpladığında, blokları kırdığında ve boruları aşağı doğru indirdikçe yapılan ses efektleriyle mükemmel bir şekilde eşleşiyor. Yer altına indiğinizde, ses seviyesi düşüyor ve müzik, önünüzdeki tehlikeyi işaret eden minimalist bir hal alıyor.

Halo 2 (2004)

Orijinal Halo, serinin imzası olan yoğun koro temalı şarkısını bize tanıttı ve üçüncü oyun, Master Chief’in hikayesinin kesin olarak bitmesinin mümkün olduğunu düşündüğümüz bir duygusal piyano solosu ile sona eriyor. Ancak, Halo 2’nin elektro gitar parçaları ile karşılaştırılamaz. Oyunun başında, Covenant’ın ölümcül Avcı düşmanları ile karşı karşıyayız. Bu düşmanlar, sahneye fırladığı andan itibaren kalplerimize korku salıyorlar. Ancak Steve Vai’nin yüksek volümlü sololarının kulağımızdaki sesi ve silahlarımızın ateşlenmesinin verdiği bir güvenle oyuna devam ediyoruz. Perspektifleri değiştirip Arbiter’in kontrolünü elimize aldığımızda müzik, tamamlamış olduğunuz imkansız görevi hatırlatan, kasvetli, trajik anlarla dolu olarak korku izlerini taşıyor.

Rayman Legends (2013)

Thumper ve Guitar Hero Live gibi ritim oyunlarının yanı sıra, bir geliştiricinin müziğini oyunun mekaniğine doğrudan yerleştirmesi çok nadir görülen bir şeydir, ancak Ubisoft Montpellier’in Rayman Legends’de yaptığı tam da bu. Her biri kendi ışıklarıyla süslenmiş şarkılarıyla tamamlanan birkaç geleneksel platform aşamasından sonra, her bir dünya, popüler bir rock veya pop şarkısına dönüştürülen yıldırım hızlı platform dizisi ile bitiyor. Black Betty ve Eye of the Tiger gibi klasikler, Rayman’ın tuhaf esprisi ile yeniden yaratılıyor. Kahraman bitiş çizgisine doğru koşar ve atlamalarının şarkılarla mükemmel bir uyumu vardır.

Tony Hawk’s Pro Skater (1999)

Punk rock ve kaykaylar bir araya gelmiş. Tony Hawk’s Pro Skater, yeni bir izleyici kitlesine sahip olan pop, punk ve ska parçaları ile oyunun ötesine geçen bir popülarite ile iyimser bir ton yakalıyor. Suicide Machines, Dead Kennedys ve Vandals gibi beğeni toplayan grupların şarkılarıyla oyun, saatlerce dinlenebilecek mükemmel bir soundtrack’e sahip.

BioShock Infinite (2013)

Rayman Legends, nasıl daha önce hiç olmayan bir şekilde müziği oyuna bağlamayı başardıysa, BioShock Infinite de benzer bir müzik ve hikaye birleşmesine imza attı. Booker DeWitt yüzen Columbia şehrine adım attığı andan itibaren henüz var olmayan bir

müzikle karşılandı. Beach Boys’un God Only Knows’u bir barbershop quartet şarkısıydı. Uzay-zaman sürekliliği Booker’ın etrafında dağılırken, Creedence Clearwater Revival ve hatta yeni dalga efsaneleri Tears for Fears gibi grupların melodilerini duyuyor. The Legend of Zelda: Ocarina of Time (1998) The Legend of Zelda: Ocarina of Time, şimdiye kadar yapılan en büyük video oyunlarından biri olarak görülüyor ve övgü büyük oranda fantastik dünya tasarımından ve zaman yolculuğundan kaynaklanıyor olsa da, besteci Koji Kondo’nun katkısını hesaba katmamak düşünülemez. Link’in bir çocuk olarak uyanmasından ve Kokiri Ormanı’nda dolaşmaya başlamasından sonra, hafif, sakinleştirici müzik ortamı etkisine alıyor.

Super Castlevania IV (1991)

Super Nintendo orijinal Nintendo Entertainment System’de veya Sega Genesis’te duyduğumuzdan daha üstün bir ses üretebilirdi. Super Castlevania IV konsolun yapabileceği şeyin en iyi örneği olabilir. Gotik korku ile birlikte yüksek volümlü orglar, Castlevania hayranlarının bekledikleri ritmik elektronik müzik ile birleştiğinde soundtrack, oyunun ilk yayınlanmasından 25 yıl sonra hala güzel olan oyunun görsellerini gölgede bırakıyor. Mega Man 2 (1988) Mega Man oyunları zorlu oyunlar, ancak bir denetleyici almadan veya online görüntüleri izlemeden Mega Man 2’nin kendi soundtrack’inden daha acımasız olacağını söyleyebilirsiniz. Her sahnenin şarkısı, ayak uydurmak için mücadele edeceğiniz, korku ve endişe uyandıran bir koşu ve hatta Air Man’in temasında duyacağınız oyunun yavaş melodileri, NES’deki müziğin çoğundan daha hızlı.

Chrono Trigger (1995)

Square Enix’in başyapıtı Chrono Trigger, karmaşık hikayesi, ince ayarlanmış savaş mekaniği ve Akira Toriyama’nın imzasını taşıyan karakter tasarımıyla ve Yasunori Mitsuda’nın güzel çizgileri nedeniyle, en iyi rol yapma oyunu olarak düşünülürken, zaman testini de geçti. Açılış ekranı yumuşak, uğursuz bir melodi ile başlıyor, daha sonrasında daha gösterişli bir müzik yer alıyor, ancak Crono’nun macerası boyunca çok çeşitli müzikler dinliyoruz. Uncharted: Drake’s Fortune (2007) Uncharted serisinin, orijinal Tomb Raider oyunlarının soyundan geldiği söylenebilir. Ancak oyunun müziği, Nathan Drake’in Lara Croft’un gölgesinden kurtulmasına yardımcı olan birkaç unsurdan biridir. Onun tema şarkısı sadece “epik” olarak tanımlanabilir. Onu dinlemek, bizi serinin birçok hazine dolu güzel manzarasından birine taşıyabilir.

Nier: Automata (2017)

Nier: Automata’nın açılış saatlerine, siz açık dünyada hareket ederken çoğunlukla arka planda melankolik ve bazen neşeli bir müzik eşlik ediyor.

Rays of Light şarkısı, unutulmaz ve basit bir piyano parçasını taşıyor; oyunda City Ruins’de az gürültü olduğu için sık sık uğultu duyacaksınız- ancak jingle‘ın son birkaç notası daha hüzünlü bir tona bürünürken, oyun boyunca süren duygusal bir eziyeti hatırlatacak.