Hıncal Ağbi’ye sitem...

B ir güle bakarsınız, gözünüz başka gülleri görmez. O gece olayları CNN Türk’ten izleyen Hıncal ağbinin yaptığı gibi.

“Künyede adı olanları” demişler, “idarecileri” demişler, “direnenleri” demişler, “gözlerinin yaşına bakmayın” demişler.

atv’nin, aHaber’in tepesine, bahçesine helikopter indirmeye çalışmışlar.

Sabah’ın, Takvim’in kapısına asker göndermişler. Binayı kurşunlamışlar. Her sabah binaya girerken selam verdiğin güvenlik görevlileri; asansörlerde, koridorlarda, stüdyolarda karşılaşıp selamlaştığın genç meslektaşların... O aslanlar! Halkımızla bir olmuş... Helikopteri indirmemiş; gazetesini, televizyonunu işgalcilere vermemiş. Teslim olmamış, direnmiş. Yayınını kestirmemiş.

Bu kahramanlık değil de nedir? Hem de ne yayın! Abdülhalik Çimen ve Metin Ergen... Bir yandan kanallarına ulaşmaya çalışırken diğer yandan yayınları yıkma ve birleştirme kararı alıyorlar. aHaber, atv, aSpor ortak yayına geçiyor.

Kanalların haber merkezleri, gazetelerin yazı işleri, dışarıdaki muhabirleri birkaç saat içinde neredeyse tam kadro iş başı yapıyor.

Hıncal ağbi olmasa da o gece memleketteki her üç kişiden biri bu ortak yayını izliyor!

Ne düşüneceğine, ne yapacağına öyle karar veriyor.

Başbakan önce oraya bağlanıyor; “Bu bir kalkışmadır” diyor.

Her üç izleyiciden biri valiyi ve 1. Ordu Komutanı’nı ilk olarak bu yayında dinliyor.

Cumhurbaşkanı, CNN Türk’ten hemen sonra Banu El’in telefonunda görünüyor.

Zor bir gece geçirdik ağbi! Herkes üzerine düşeni yaptı. Bazıları ekrana yansıdı, bazıları yansımadı.

Hallerini, hatırlarını sorsaydın bilecektin! Bu insanlar halen koltuklarında yatıp kalkıyor; birkaç saatlik uykuyla çalışıyor.

Sen ki bu gazetenin, grubun ‘meslek temsilcisi’sin. Anlıyorum maksadını. Takdir de ediyorum.

Fakat ‘en kahraman kişiler’ listesi yaparken onları yok sayarak, bir çift güzel sözünü duymak için gözlerinin içine bakan bu insanları üzme.