Kılıçdaroğlu ve vatan hainliği
ABD emperyalizminin bölgemizde kirli bir strateMi izlemesi sadece bugünün gerçeği değil. Küresel güç olmaya başladığı andan itibaren dünyanın neresine el attıysa, oraya huzur gelmedi. Şimdilerde Kudüs üzerinden yine ateşle oynuyor. Bunu da bilerek yapıyor. Tıpkı Türkiye’ye yıllardır ve özellikle son yıllarda yaptıkları gibi.
Kudüs tuzağı bir nebze iç muhalefet tarafından görüldü ama ne yazık ki aynı tuzağın başka iç versiyonları görülmedi. Mesela ABD’nin DEAŞ, FETÖ ve PKK terör örgütlerini gözümüzün içine baka baka desteklemesi... FETÖ destekli 17-25 Aralık Darbesi’nin New York’a taşınması da bu yaklaşımın ürünü.
İran ambargosunu delme davası bilinçli biçimde arka plana itildi, yolsuzluk öne çıkartıldı. Başta CHP olmak üzere bir kısım muhalefet ve medya da bunu görmek istemedi, hatta ondan medet umdu. Bu açıdan en zavallı olan Kemal Kılıçdaroğlu’ydu. İşi öyle bir noktaya vardırdı ki, bırakın açık yalanları, koca CHP’yi iftira üretim merkezine dönüştürdü.
Alın atv ve aHaber’e söylediklerini... Kılıçdaroğlu, pervasızca binlerce emekçinin çalıştığı bu kurumları “vatan hainliği”yle suçladı. O suçlamaları izlediğimde aklıma, CHP’nin tek parti döneminden bugüne, medyayla kurduğu ilişki ve Nâzım Hikmet’in “Vatan Haini” şiiri geldi.
“Bir Ankara gazetesinde, fotoğrafı yanında Amiral Vilyamson’un 66 santimetre karede gülüyor, ağzı kulaklarında, Amerikan amirali Amerika, bütçemize 120 milyon lira hibe etti, 120 milyon lira. ‘Amerikan emperyalizminin yarı sömürgesiyiz’ dedi Hikmet Nâzım Hikmet vatan hainliğine devam ediyor hâlâ.”
Amiral Vilyamson’un yerine bugünün FETÖ’cü darbecilerine arka çıkan General Josep Votel’i, Savcı Preet Bharara’yı ya da içeride onlara destek verenleri koyun ve kimlerin “vatan haini” olduğunu düşünün.
Aslında bugün yaşanan kavga, ülkeyi Nâzım’ın söylediği “Amerikan emperyalizminin yarı sömürgesi” durumundan çıkarma kavgasıdır. CHP’nin buradaki rolünü tarih bir gün yazacak. Tıpkı dün yazılanlar gibi... CHP’nin ve Kılıçdaroğlu’nun bugün medyayla kavgası da o kirli tarihin bir uzantısı. Kılıçdaroğlu’nun veya diğer siyasi aktörlerin öyle özgürlük havarisi kesildiklerine bakmayın, ellerine fırsat geçtiğinde ilk yapacakları şey medyayı susturmak olacak. Aslında bugünkü CHP yöneticilerinin tek parti dönemi CHP’sinde nasyonal faşist damarı temsil eden Recep Peker’den pek farkları yok. O geçmişte Nâzım Hikmet, Kemal Tahir gibi çok sayıda yazar içeri atıldı, Sabahattin Ali öldürüldü, Zekeriya Sertel’in Tan Matbaası, Yeni Dünya Dergisi de yakılıp yıkıldı.
Gürsel Tekin 7 Haziran 2015 seçimlerinden önce ne diyordu: “9 Haziran’da değil 8 Haziran’da o gazetelerin hepsine el konulacak...” Bugün Kılıçdaroğlu tehdidin dozunu artırarak işi vatan hainliği noktasına getirdi. Oysa 4 Aralık 1945’te CHP’nin yaptığı Tan Matbaası saldırısını CHP’lilerin çoğu “DP’lilerin” yaptığını sanıyor.
Oysa gerçek saldırıyı CHP İstanbul İl teşkilatı örgütlemişti. Özellikle iki ismi CHP tabanı iyi tanıyor: İlhan Selçuk ve Orhan Birgit... Son sözü bu konuyu hatıralarında yazan eski siyasetçi Ferruh Bozbeyli’ye bırakalım. Bozbeyli uzun yıllar Fransa’da sürgün yaşayan Zekeriya Sertel’in 1969’da Türkiye’ye dönüşünü şöyle anlatır: “Halk Partililer bütün havaalanını doldurdu. Karşılamaya gittiler. Havaalanında gazeteciler soruyor: ‘Siz neden Türkiye’den kaçmıştınız?’ O da ‘Halk Partisi’nin yüzünden’ dedi. Sonra devamında: ‘Çünkü ben o zaman gazetemde, Tan gazetesinde Demokrat Parti’yi tutuyordum. İktidarı eleştiriyordum. Bundan çok rahatsız oldu Halk Partililer. Benim matbaamı yaktılar ve ben kaçtım.’ Bu olaydan sonra Halk Partililer ‘Biz kimi karşılamaya gelmişiz’ diye pişmanlık içine girdiler.”