Gayrimüslim olan birine sadaka verilir mi?
İ lk zamanlarda sahabiler (Peygamberimizin arkadaşları),
Müslüman olmayan akrabalarına sadaka vermiyorlardı. Peygamberimize “Müslüman olmayan akrabalarımıza sadaka verebilir miyiz?” diye sordular. Yüce
Allah bu sorunun cevabını şu ayetle Peygamberimize iletti: “Onları hidayete erdirmek sana ait değildir. Fakat Allah, dilediğini hidayete erdirir. Hayır olarak ne harcarsanız, kendiniz içindir. Zaten siz ancak Allah’ın rızasını kazanmak için harcarsınız. Hayır olarak her ne harcarsanız -hiç hakkınız yenmeden- karşılığı size tastamam ödenir” (Bakara/272).
İnen bu ayet, gayrimüslimlere sadaka verilebileceğini, hayır yapılabileceğini gösteriyor. Yaptığınız sadaka size eksiksiz verilir. Ayrıca Peygamber (SAV) veya müminler sadece tebliğle yükümlüdür. İnsanları zorla imana sokmaya çalışmazlar. Karşı tarafın hidayete ermemelerinden sorumlu değildir
ler.
Empati bir tür muhasebedir.
Aynaya bakıp kendinizi, suçladığınız veya
■ Kur’an-ı Kerim’de şefaatin olacağına delil var mı?
Kur’an-ı Kerim’de bütün şefaat yetkisinin yüce Allah’a ait olduğu ifade edilmiştir (Zümer/44). Yine Kur’an-ı Kerim’de birçok ayette şefaat yetkisinin Allah’a ait olmakla beraber yüce Allah’ın bazı seçkinlere şefaat müsaadesi vereceği belirtilmiştir. Ayetlerde ayrıca putların ve Allah’tan gayri tapınılan sahte ilahların şefaat edemeyecekleri de vurgulanmıştır. Şefaatle ilgili bazı ayetler şöyledir:
“Rahman’ın katında söz almış olanlardan başkaları şefaat hakkına sahip olmayacaklardır” (Meryem/87).
“Allah, onların önlerindekini de arkalarındakini de (yaptıklarını da yapacaklarını da) bilir. Onlar, O’nun razı olduğu kimselerden başkasına şefaat etmezler ve hepsi O’nun korkusuyla titrerler” (Enbiya/28).
“Allah katında, O’nun izin verdiği kimseden başkasının şefaati yarar sağlamaz. (Şefaat için izin verilip de) kalplerinden korku giderilince birbirlerine, ‘Rabbiniz ne söyledi?’ diye sorarlar. Onlar da ‘Gerçeği’ diye cevap verirler. O, yücedir, büyüktür” (Sebe/23).
“Göklerde nice melekler vardır ki onların şefaatleri, ancak Allah’ın izniyle, dilediği ve hoşnut olduğu kimselere yarar sağlar” (Necm/26).
“O gün, Rahman’ın izin verdiği ve sözünden razı olduğu kimseden başkasının şefaati fayda vermez” (Tâ-Hâ/109).
Şefaatle ilgili olarak ayrıca birçok sahih hadis de vardır.
■