UMUDUMUZU HIÇ KAYBETMEDIK
Hatay’da deprem sırasında yıkılan evlerinin enkazından 3 gün sonra kurtarılan Kahraman çifti, tedavi gördükleri İstanbul’daki hastane odasında yaşadıklarını anlattı: El ele tutuşup kaçmaya çalışırken duvarlar üzerimize yıkıldı. Umudumuzu hiç kaybetmedik v
Depreme Hatay’da yakalanan ve tam 3 gün enkazda kalan Kahraman çifti de bu hastanede tedavi görüyor. Deprem sırasında uyanık olan Sabiha Kahraman, depremi hissedince eşini uyandırdı. El ele tutuşup kaçmaya çalışırken duvarlar üzerlerine yıkıldı. Enkaz altında geçirdikleri 3 gün boyunca birbirlerinin ellerini hiç bırakmadılar.
Umutlarını hiç kaybetmediklerini dile getiren Sabiha Kahraman (55), “Eşim şeker hastası, yemeği 1 saat gecikse hemen kötü olur. Allah bize yardım etti, ne acıktık ne susadık, sadece üşüdük. Duvar suratımıza çok yakındı, hiç kıpırdayamıyorduk, onun başı bir tarafta benim başım bir tarafta el ele uzanıyorduk. Arada kendinden geçiyordu, elini sıkıp uyandırıyordum” dedi.
Üçüncü günün sonunda helalleşip kelime-i şehadet getirdikleri sırada dışarıdan sesler geldiğini söyleyen
Sabiha Kahraman, “Seslendik, yerimizi tespit ettiler. Ekibin bizi çıkarması 8 saat sürmüş. Hemen oğlumun sesini duymak istedim. Bir oğlumuz var, temmuzda evlendirmiştik. Gelinim mayısta doğum yapacak. Enkaz altındayken ‘Daha torunumuz olacak, yaşayacağız inşallah’ diyordum. Onlar da 3 gün binanın başında beklemiş. Rabbim yardım etti, çıktık çok şükür. Eşimle ayrı hastanelere götüreceklerdi ama sağlık çalışanlarımız anlayış gösterdi, çok güzel ilgilendi. Ben yoğun bakımdaydım, eşim servisteydi. Eşimle görüntülü konuşturdular. Ayaklarımda zedelenme var ama iyiyim çok şükür. Psikolojik tedavi de alıyorum” diye konuştu.
‘ARTIK DOĞUM GÜNÜM 9 ŞUBAT’
Doğum günü 6 Şubat olan Ahmet Kahraman (55) ise, “6 Şubat’ta öldüm, 3 gün sonra yeniden doğdum. Artık doğum günüm 9 Şubat. Binanın koridorunda 2 tane motosiklet vardı. Parçalandıkları için benzin kokuyordu. Kokudan kendimden geçmişim. Çok güzel rüyalar görüyordum, yeşillik cennet gibi, gözümü açınca kafam duvara değiyordu. Bizi kurtarıp buraya getirdiler, eşim yoğun bakımdaydı. ‘Bizi görüştürürseniz daha çabuk iyileşir’ dedim. Ben iyileştim çok şükür. Eşim de servise alındı. Şimdi yanında refakatçiyim” dedi.